YETİMHANE GÜLÜ VE PİS SERSERİ

~22~

Sürprizz, bölüm çoook erken geldi. Aslında haftaya atacaktım fakat dayanamadım.😁😁

Bu defa yazım hatası görürseniz yüzüme yüzüme vurun, vurun ki hatalarımı düzeltebiliyim💃

İki bölümdür Anıl'ın e Masal'ın diyaloğu yoktu.
Onların tatlı atışmalarını özlemişsinizdir.

Keyifli okumalar:

"şah, şah, şah, dam, dam, dam, ar, ar, arrr, şahdamar, şahdamar, Ajdar, ajdar, ajdaaaaarrr."

Birden yere kapaklandım. Gözlerimi açıp kendime gelmeye çalıştım. Daha sonra yerden destek alarak tekrar yatağıma oturdum.

Hangi vicdansız bu saatte ajdar şarkısını açar ki!

Radyoyu elime aldım. Kapatmak istiyordum fakat son anda aklıma bir hayinlik gelince vazgeçip sesini daha fazla açtım.

" ajdaaaarr." çekmeceden sarı tarağı alıp ajdara eşlik ettim.

"Ne atardamar, ne toplardamar, ne de aort damarı,
Şahdamarım olmasa...
Hey heey hoşgeldin yeni hayat. Selam olsun kıskananlara inat. Sora sora bağdat bulunur derler
Nasılsın?
herkes seni merak eder du..." yüzüme yediğim yastıkla şarkım yarıda kaldı.

"Beni susturabilirsin ama ajdarı asla! şah, şah, şah, dam, dam dam, ar, ar, arr şahdamar. şahdamar, ajdar, ajdar, ajdaaarrr!" bir yastık daha yedim. Ve bir tane daha...

Hepsini uyandırmanın verdiği keyifle radyoyu kapatıp çikita muz eşliğinde dolabıma yöneldim.

"çikita muz çikta muz çikta çikta çikta çik çik çik çikita muuzz." okul kıyafetlerimi aldım.

"Şurup gibiyim şurup şurup
Turp gibiyim turp turp
ben ateş sen barut mmmm
öptüm seni şapşup
şapşuup, şapşuup, şapşuup..."

"Ne oluyor, niye bana öyle bakıyorsunuz? gelmeyin... gelmeyiin!"

Beni yatakhaneden attılar!!

Beni benii..

"ya kıyafetlerimi verin bari." Kıyafetlerimi yüzüme atıp kapıyı kapattılar.

Yok arkadaş şu kız milletine iyilik yaramıyor. Okula geç kalmsınlar diye, uykuları açılsın diye onlara şarkı söyledim. onlar ne yaptı? beni yatakhaneden attı.

Çokta tın!

Banyoya gidip üzerimi değiştirdim. Pembe saçlarımıda tepemde toplayıp at kuyruğu yaptım. Bozulan buklelerimi parmağıma dolayıp düzelte bildiğim kadar düzelttim. Elimi yüzümüde yıkayıp banyodan çıktım. Yatakhaneye döndüm. içeride ses seda yok!

Kapıyı yavaşça açıp, açılan aralığa kafamı soktum.

Kimse yok.

Eşofmanlarımı dolaba yerleştirip çantamı aldım. Merdivenlerin kenarından kayarak aşağı indim. Yemekhaneye girdiğimde sessiz bir şekilde kahvaltı yapıyorlardı.

Pazartesi sendromuna yakalandılar galiba.

"şah şah şah muz muz muz şahmuz şahmuz şahmuuzz..." Böylelikle bir şarkının daha ırzına geçmiş bulunmaktayım.

Bakışlar bana dönünce ağzıma hayali bir fermuar çekip yerime oturdum. Bende onların sessizliğine ayak uydurup çıtımı çıkarmadan kahvaltımı yaptım. Daha sonra Alevle gidip dişlerimizi fırçaladık. Şimdide tayfaya yakalanmadan onlardan önce bahçeden çıkacağız.