Να κοιτω τον ουρανό...
Ασε με να τον κοιτω κ ας μη πετάξω ποτέ μου.
Να χάνομαι στα αστέρια οσο η μπυρα μου αδειάζει κ μ'αφήνει μόνη.
Ασε με να ψαχνω την ευτυχία οσο η θλίψη ντύνει τη ψυχη μου.
Και αν τη βρω ασε με να γδυσω τη ψυχη μου και να της βαλω τα ρούχα που της αρμόζουν.
Να ναι παλι όμορφη.
Να περπατάει περήφανα μεσα στη σαπίλα.
Μεχρι τότε θα κοιτώ τον ουρανό.
Θα χάνομαι σε σκέψεις και η νυχτα θα πασχίζει να προσφέρει γαλήνη στο ανήσυχο πνεύμα μου καθως η μπυρα μου αδειάζει και μ'αφήνει μονη.
