Αφήνω το ποτάμι να με πάει όπου θέλει.
Ίσως ειμαι καταραμένη.
Δεν έχω προορισμό και ζω απο τύχη.
Σαν παιδί της Ιωχαβεδ.
Αοπλη ανάμεσα σε σαγόνια επιπλέω.
Το βρέφος έφτασε στο ανάκτορο,εγώ δε ποθώ αυτον τον προορισμό του.
Ψάχνω απελπισμένα να βρώ νόημα.
Ψάχνω να βρώ το σωστό δρόμο.
Τα μάτια μου θολά,το δάσος πυκνό,η διψα μου ατέρμονη.
Γυρεύω τον προορισμό.
Γυρεύω τη γη της επαγγελίας..των καταραμένων.
