Μέσα σ'ένα όραμα οδοιπορουμε.
Πότε γριφωδες,πότε αγγελικό.
Άκουμε της θάλασσας το θρήνο.
Των φτερωτων μας φίλων το τραγούδι ηχεί.
Και μεις βουβοί στο όραμά μας ανατέλλουμε.
Πνιγμένοι στην καταρα μας.
Το παγερό χωμα με τις ρίζες μας σκεπασαμε.
Το βογγητο του αγέρα ικετευουμε να μας ξεριζώσει μα βίαια η γη μας διαρπαζει.
Έτσι θα ζήσουμε λοιπόν.
Χαμένοι σε ένα όραμα γυρεύοντας παράδεισο να βρούμε.
