Acıdan zevk alınabilir mi?
Biri bana bunu Alp ile tanışmadan önce sorsa kesinlikle "HAYIR" derdim.
O bütün hayırları mı "MÜMKÜN" kıldı.
Bir enkaz olan hayatımı ateşe vermiştim, ateş küle dönüşmüştü, ama o tüm külleri yeniden alevlendirdi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biraz daha aşağıya inince davette boy boy çekilen resimler kıskançlık gibi yeni tanıştığım bir duygu ile dolmama neden oldu. Handan Uca petrol mavisi tamamen sırt dekolteli bir gece elbisesinin içindeydi yanında ise benim yakışıklı sahibim Alp vardı. Daha fazla bakmaya katlanamadım ve telefonu masaya bıraktım resmen şok geçiriyordum ne söylemem, ne yapmam, nasıl davranmam ile ilgili tüm konumlar beynimle olan ilişkilerini kesmişti. Doğukan bana bakarak bir tepki bekledi beklediği tepkiyi alamayınca, uzanıp telefonunu aldı.
"Naz iyi misin? Çok üzgünüm, bunları sana ben söylemek istemezdim ama buna mecburdum. Seni, seni bu şekilde kandırmasına izin veremezdim. Madem sadece arkadaşız bende bu rolü en iyi şekilde yapmalıyım. Bunu sana borçluyum. Sen tanıdığım en iyi, en masum, en temiz kızlardan birisin."
Bunları cidden içten söylediğine eminimdim o da oldukça üzgün görünüyordu. Hissettiğim acının tarifini yapmam mümkün değildi kalbime yerleştirilen kor orada duruyordu. Hani tek koruyacağım şey gururum demiştim ya onun için savaşmam gerektiğini hissediyordum tek sorun bu savaşta silahsız olmamdı.
"Beni eve bırakır mısın?"
Doğukan kafasını salladı, masanın üzerine hesabı bıraktı. Benden daha büyük bir tepki bekliyor gibi bir hali vardı ama ben şu an bütün fırtınaları içimde koparıyordum. Yol boyunca aramızda büyük bir sessizlik vardı. Arabanın motor sesi içeri de bir kasırga etkisi yaratıyordu. Evin önüne geldiğimizi fark edince ona doğru döndüm.
"Teşekkür ederim." dedim ve ona fırsat vermeden arabadan indim.
Eve kadar nasıl yürüdüm ve şu an odama nasıl girdim bilmiyorum. Tek bildiğim içimdeki yanma hissi, acı... Kandırılmış olmama inanamıyordum. Kendimi bunca yıl bu saçma üzüntülere karşı koruduktan sonra resmen gözünü çıkarmış olmama inanamıyordum. Dünyanın en çapkın adamına âşık olmuş olmama inanamıyordum. Çantamı karıştırarak telefonumu buldum. Doğukan'a mesaj çektim.
Doğukan ben kendimi pekiyi hissetmiyorum. Bu akşam için izin kullanabilir miyim?
Daha mesaj sayfasından çıkamadan mesajımın cevabı gelmişti.
Tabii ki Naz sorun değil. Sen iyi ol yeter.
Bir saat boyunca yatağıma yatıp ağladım. Kapıya gelen Eylül'e başımın ağrıdığını söyledim, üzerime gelmeden kapıdan uzaklaştı hıçkırıklarımı bastırmak için yorganımı ısırıyorum. Ağladığım için kendime kızıyorum. Onu umursamamalıyım, ben sadece bir seks partneriydim. Belki de o sarışınla evlilik hazırlıkları yapıyordur. Bana telefon bile etmediğine göre... Ben kendi kendimi tüketirken telefonumun melodisi odama doldu. Yavaşça yataktan kalkıp yere fırlattığım çantamın içinden cep telefonumu buldum. Ekranda en son konuşmak istediğim kişinin adı yanıp sönüyordu. Evet, onunla konuşmayacaktım artık itaat bitmişti. Bana ihanet etmesi canımı her şeyden çok yakmıştı. İhanet etmesi yetmezmiş gibi sözünü tutmamış, bana yalan söylemişti. Artık onun sesini bile duymak istemiyordum. Telefonumu sessize alarak yatakta ağlama moduna geri döndüm.
