Sevmeye Değer

9. Bölüm

''Noluyor be?!'' Demem gereken şey buydu. Ama karşımda durmuş gözlerimin içine öyle bakıyordu ki, ona direnmek zordu. Herhangi bir hamle yapmadı, öylece duruyorduk. Gözlerimi ayırmıyordum. Ayırmak istemiyordum. Gözleri kararmıştı. Yüzümü, burnumu, dudaklarımı sanki ezberlemeye çalışır gibi yavaş yavaş inceliyordu. Bu ilgi karşısında utandım. Bir anda ateş bastı. Zaten sıcak olan havayla da birleşince de göz temasını ilk bozan ben oldum.

Görünürde kimse olmaması iyiydi. Bir tutam saçımı parmağına dolayınca yüzümü tekrar ona çevirdim. İfadesini okuyamıyordum.

''Hadi.'' Ne? Bu neydi şimdi? Beni orda bırakıp içeri doğru yürümeye başladı. Bense hala yaslandığım duvarın orda duruyordum.

Ne kadar anlam veremesem de öpeceğini sanmıştım. Yoksa neden beni buraya çeksindi ki? Hiçbir şey de söylememişti.

Belki sonradan pişman olmuştu. O kadar güzel olmadığıma karar vermişti. Salak. Dengesiz.

Telefonumu çıkarıp ona mesaj attım.

Göt.

Biraz daha oyalanıp içeri gittim. Cenk'in yüzüne bile bakmadan yerime oturdum ve sandalyemi ondan olabildiğince uzağa çektim. Ondan bir kahkaha gelince mesajımı okuduğunu anladım. Kısa süre sonra telefon arka cebimde titredi. Gıcıklığına değil miydi bakmayacaktım işte.

Bzz

Bzz

Bzz

Bzzzz

Durmuyordu. Tanrı aşkına çocuk gibiydi. Sonra titremeler durdu. Nihayet.

Ben ne olduğunu anlamadan kolunu uzatıp arka cebime uzandı. Oha.

Yavaşça telefonu çıkarıp önüme uzattı.

''Bir kaç yeni mesajın var sanırım.'' Çok eğleniyordu çook.

''Fark ettim. Önemli değiller.''

''Bakmalısın bence.''

Evet huysuzluk ediyordum. Ama benimle o şekilde oynayamazdı. Hemen pes etmeye niyetim yoktu.

Ona baktığımda gülümsüyordu. Masadaki kimse bizi takmıyor gibiydi. Telefonumu elinden aldım ve Cenk'le olan konuşma bölümünü okumadan sildim. Ben de ona gülümsedim.

''Hmm demek öyle. Hadi gidiyoruz.''

''Nereye ya?''

''Görüşürüz çocuklar Eda'yla biraz işimiz var biz gidiyoruz. '' Nihal'den bir noluyor bakışı aldım. Cenk masaya biraz para bıraktı.

''Tamam konuşuruz akşam.''

''Nereye gittiğimizi söylemeden gelmeyeceğim Cenk.'' Sesim kararlıydı.

Öne doğru eğilip cevapladı.

''Efe'yle ilgili.'' İşte bu ilgimi çekmişti. Kafamı sallayıp eşyalarımı topladım ve ben de masaya para bıraktım.

''Hoşçakalın.''

Arabaya bindik. Araba onun gibi kokuyordu. Çok..rahatlatıcı ve huzurlu.

''Ondan bahseder bahsetmez inadını bırakman ilgi çekici.''

''Hı?''

''Aranızda ne var merak ediyorum.''

Bakışlarımı bebek mavisi tırnaklarıma çevirdim. ''Merak etmene bile değmeyecek birşey Önemsiz. Onun için.'' Son cümleyle sesim iyice kısılmıştı.

''Ama belli ki senin için değil.''

''Bak bu benim zayıflığım. Ne kadar saçma olduğunun da farkındayım. Ama hiç ne kadar anlamsız olduğunu bilip de vazgeçemediğin bir şey olmadı mı?''

''Bana şuana kadar sadece ne kadar saçma olduğunu söyledin. Onun dışında bir şey bilmiyorum ki. Konuşmuyorsun. İçine kapanıksın. Ya da sadece bu konuda öylesin. Bilmiyorum. Seni çok az tanıyorum.'' Haklıydı. Beni çok az tanıyordu.

''Bilmek mi istiyorsun. Tamam.'' Ve ona hikayemi anlattım. Onu nasıl sevdiğimi, ama onun nasıl beni reddedip umursamamasını, kalbimi kırdığını..

''Kötüydü. Onu gerçekten sevmiştim. Ya da sevdim sandım. Beni reddettiğinde aynı zamanda da şaşırdım. Mükemmel olduğumu düşündüğüm için falan değil. Biz.. yakındık işte. O da aynı hissediyor sanmıştım.''

''Kalbinin kırıldığını anlayabiliyorum. Sadece seni sevmediği için onu suçlamak... Ne biliyim. Sizin aranızda sonuçta.'' Hiç başına gelmiş miydi bilmiyordum ama benim anlatmamla anlayabileceğini düşünmüyordum. Kimse gerçekten yaşamadan anlamıyordu.

''Bundan daha fazla bahsetmek istemiyorum. Lütfen.'' anlayışla başını salladı. En azından uzatmamıştı. Anlattığıma biraz pişman olmuştum ama eğer bana yardım edecekse bu şarttı.

Bir düğmeye bastı ve ikimiz onun kokusuyla dolu arabada sessizce otururken, hoparlörlerden Fix You çalmaya başladı.

Not: Bölüm şarkısı anlaşılacağı üzere Fix You- Coldplay. Lütfen yorum yapın ve beğendiyseniz vote verin! Çok teşekkürler :*