SFLL

Chapter 9

Justin’s POV

“Tell me about him” sabi ko kay Steph.

She’s lying on the bed now, with a blanket covering her naked body again. Habang ako naman ay nakadapa sa tabi nya, nakasalong-baba at pinagmamasdan sya. I’m happy that we’re getting along just fine. She became more open to what I want, which is sex of course, after that frustrating-hanging game and elevator scene.

“About who?” tanong naman nya

“The bastard” I told her while I’m playing with her hands.

“You mean, Nate”

“Whatever his name. Tell me, what’s he like?” I asked her.

Sa buong linggo na magkasama kami si Steph, nararamdaman ko naman na naiisip pa din nya ung lalaking un. Minsan nga nakikita ko syang nakatulala at malayo ang tingin. Kung minsan naman, naririnig ko syang umiiyak sa banyo.

Noong una ko syang nakita sa club ni Tyler, sabi ko sa sarili ko, “flavor of the night”. Well, I don’t really see her as someone so special, nagkataon lang na sya ung bagong mukha na nakita ko sa club kaya sya ung sinunggaban ko. Gaya nga ng sabi ko dati, she’s average and I’ve seen better.

Pero hindi ko inakala na aabot ako sa ganito. Yung tipong susundan ko pa sya sa Pilipinas at bibili pa ako ng share sa kumpanyang pinagtatrabahuhan nya para lang makuha sya.

I was surprised and challenged by her attitude. She’s a strong and independent woman.

She knows what she wants and she gets what she wants. She works hard but she plays harder. She thinks like a man but acts like a woman. She knows when to be nice and she DEFINITELY knows when to be naughty. She knows when to be a lady and she knows when to be a boss. And the list just goes on and on.

But what surprised me the most is that, despite that courageous and sophisticated look of hers, she’s not afraid to admit that she’s still human. That she gets hurt.

Oo, sinusubukan nyang itago ung nararamdaman nya. Pinipilit nyang kalimutan at sarilihin ang problema pero at least, hindi sya naduduwag na aminin na nasaktan sya, na nasasaktan sya.

Nakita kong parang nag-isip isip si Steph sa tanong ko sa kanya. She took a deep breath and started to talk. “Si Nate. Sobrang bait nun. Dati nga kapag nag-aaway kami, kahit ako yung may kasalanan, sya pa din yung nagsosorry. Dumating pa nga sa point na pinatulog ko yan sa labas ng bahay kasi nagalit ako na nakalimutan nya yung birthday ko. Pero nun pala, may surprise party syang inihanda para sa akin. I’m so immature and childish that time but he managed to embrace it all out. He knows all my flaws but he never judged me about it” Then somehow she smiled. That guy really has an effect on her. Parang biglang sumaya ung mga mata nya habang nagkukwento.

Nagpatuloy lang ako sa pakikinig sa kanya “Sobrang maalaga din yun. Tuwing nagkakasakit ako, palagi syang nasa tabi ko. Hindi nya ko iniiwan hangga’t hindi okay ang pakiramdaman ko. At kahit anim na taon na kaming magkasama, tuwing magde-date kami, meron pa din akong flowers. Minsan teddy bear o kaya chocolates. Boyfriend ko na sya, pero araw-araw pa din nya akong nililigawan.”

“Higit sa lahat, si Nate, Sya ang bestfriend ko. Bata palang kasi kami, magkakilala na kami, magkalaro at magkakampi. Magkasundo kami sa lahat ng bagay. Simula sa pagkain hanggang sa mga places na gusto naming puntahan. People always say that we’re made for each other. And I believe them.”

“Lagi nga akong nagpapasalamat sa Diyos dahil kay Nate nya ako ibinigay. Bukod sa pagiging mabait at maalaga. Sobrang din syang mapagmahal.”