CHAPTER 11

173 9 0
                                    

CHAPTER 11

Nagising ako kinabukasan dahil sa katok ni mommy..

" Mom , may kailangan ka? "

" Euri, may naghahanap sayo nasa sala sya naghihintay sayo.."

" Sino daw? "

" Sabi nya kaibigan mo daw sya at magclassmate din kayo.. "

Sino naman kaya yung kaibigan ko daw na pupunta dito sa bahay ng ganitong oras.. and how did he/she know na dito ako nakatira??

" okay, Mag aayos lang ako mom .. pakisabi sa kanya hintayin lang ako saglit.. "

I do my daily rituals.. at pagkatapos ng ilang minuto ay tapos na ako.. lumabas na ako ng kwarto at pumunta ng sala . para makita kung sino yung tinutukoy ni mama..

I was surprised ng makita ko sya , nakaupo sya sa sofa habang may ginagawa ito sa cellphone nya..

".What are you doing here mr. Real?? "

" Hai, goodmorning eureka.. pa connect ng WIFI hah.. nakalimutan ko kasing dalhin yung pocket WIFI ko eh.. ^_^ "

at ibinalik nito ang atensyon sa Cellphone nya..

" I said what are you doing here? "

" Ito naman.. bumibisita lang! "

" Wala akong sakit kaya bakit mo ako dinadalaw? "

" Kailangan ba may sakit para dalawin.. diba pwedeng namimiss lang kita? "

Napabuntong hininga nalang ako sa mga pinagsasabi nya..

" Look Mr. Real Im serious.. Anong ginagawa mo dito at paano mo nalaman kung saan ako nakatira.. "

" Binibisita ka nga.. "

" CLARK MICHAEL REAL.. kung wala kang ano mang kailangan maari ka ng umalis. "

" oo na ito na.. oh para sayo."

inabutan nya ako ng isang envelope na naglalaman ng isang invitation ..

" A birthday Invitation.. pinabibigay ni cherrel gusto nya pumunta ka sa birthday nya.. "

" Do i still have to attend her birthday? "

" aba syempre naman.. gusto namin nandoon ka at gusto ko rin na nandoon ka.. barkada ka na namin.. "

" Okay i'll try... "

" No.. wag mong lang itry, dapat kang pumunta! "

i look at him straight to the eye.. hindi ko maintindihan unang kita ko palang sa kanya may nararamdaman na akong kakaiba, I find him mysterious

" Kung wala ka nang ibang kailangan maari ka ng umalis... "

" hindi pwede , nagpromise ako kay tita na dito ako kakain.. -3- "

he pouted.. Seriously? inimbita sya ni mama?

" Pagkatapos mung kumain umalis ka na.. "

" Hindi din ako aalis ng hindi ka kasama.. "

" What?? hindi na ako bata para sabayan o bantayan i can handle myself.. "

" Grabe ka talaga eureka hindi mo ba alam ang salitang effort?? Nagtaxi lang kaya ako papunta rito sa inyo tapos ang liblib pa .. nasira yung kotse ko kaya wala akong masasakyan papuntang school medyo malayo layo pa naman yung school dito sa inyo.. kaya napagdesisyonan ko at ni Tita na sasabay ako sa iyo.. ^_^ "

" Tsk.. Tss.. "

Tinalikuran ko nalang sya at pumunta ng kusina..

" Euri gusto ko sumabay kang kumain sa amin ngayon.."

salubong na sabi sa akin ni mommy..

" Okay mom .. "

nanatili akong tahimik hanggang sa matapos kaming kumain.. si clark naman ang ingay ingay sobrang daldal..

" Pwede ba Clark.. ang ingay mo pwede bang tumahimik ka kahit sandali lang.. "

Andito na kami ngayon sa loob ng kotse kanina pa sya salita ng salita pati driver kinakausap.. hindi ako sanay sa maingay kaya hindi ko sinasadyang mapagsabihan sya..

Tumingin lang sya sa akin at tumango..

" Tsk.. KJ talaga nito.."

Bulong nya pero narinig ko naman.. napailing nalang ako at itinuon ang atensyon sa labas ng bintana..


PROJECT EUREKATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon