The Contract Wife

Chapter 33

Aston's POV

I sighed when she immediately go to the other room. I knew the one who sent the photos. It was Xander. But, why the fuck would he do that!? Dont tell me he loves my girl!? Fck! I cant let that happen!

I grabbed my phone and dialed his number. He answered after some rings.

"The fuck Aston! I was talking to Alelie! This better be important or Ill---" I cut him off and spilled it.

"Why did you send those photos? I didnt know thats how you treat your bestfriend and acquaintance for years huh? Tell me one good reason why you did that."

"Oh, so you knew? As expected." He said it in a mocking voice. Im irritated as fck!

"Will you just fcking tell me why you did that!? You bastard! Ill surel--" I heard him chuckle which irritated me more.

"I thought you dont love her? Why act like a concern husband now?" I felt my blood boil to the highest point becuase of what he said. I am concern of my wife!

"Shut the fck up! Youre ruining my love life!" I heard him laugh again. It made me want to wreck him into pieces.

"Woah woah woah!! Lovelife!? You have that?! As far as I know you dont love your so called contract wife! Oh my god Aston! Youre making me laugh!" It made me silent.

I dont know if what Im feeling is called love. Rapid heartbeats when Im with her, I feel happy whenever she's around. I automatically smile when she smiles. I love hearing her laughs, her giggles. Urgh! I love everything about her!

"What now? Cat got your tongue?" I was about to speak when his words hit me.

"You better make a move now Aston. She might leave you. And that is when you realize that you love her. Youre gonna thank me after this. Youll regret not telling her you love her now if you dont. Because as far as I see, you love her. You just cant admit. Not all girls are like her Aston. Meghan is different, she's not just after your money. All she wants is your attention and love. Think motherfcker. Youre a psychologist but you dont even know how to analyze yourself. Tch, use your heart idiot! Not your brain!" Then the line went off.

***

Meghan's POV

Lumabas ako ng kwarto para lumabas. Magpapahangin. Nakakasuffocate sa kwarto. Napansin ko naman na hindi parin lumalabas ng kwarto si Ton. Na miss ko siya. Pero naaalala ko parin yung mga pictures.

Sinabi sakin ni Alelie na magpakatatag ako at wag daw akong mapapagod na mahalin siya. Mahal ko siya. Kaya hindi ako susuko. Hindi ko siya iiwan dahil lang sa litrato pero kailangan ko muna ng space.

Wala akong nakitang tao kaya lumabas nalang ako at pinaalam sa guard na mamamasyal lang ako sa subdivision.

Dumiretcho ako sa chapel ng subdivision. Nagdasal ako ng mga bagay bagay. After non ay pumunta ako ng park at pinagmasdan ang mga batang naglalaro.

Paano kaya kung magkaanak ako? Ganito rin kaya siya ka-active? Napangiti ako sa naiisip ko. Tinignan ko ang relos ko at 4pm na pala. Mag i-stay muna siguro ako ng isa pang oras at pupuntahan ko yung bagong tayong ice cream parlor.

*****

Pagkalipas ng isang oras ay nilakad ko yung ice cream parlor. At grabe ang pila kaya naghintay pa ako.

Habang naghihintay sa pila ay may kumalabit saakin. Napaharap ako at nakita ko ang isang pigura na parang pamilyar sakin.

"Oh my geee!! Meghan ikaw naba yan!? Kumusta kana girl!? Ang tagal na natin hindi nagkikita!" Nabigla ako ng magsalita ito.

"Marlou!? Ikaw naba yan!? Oh my gosh! Kumusta kana!?" Tama siya si Marlou ang aking gay friend noong highschool.

Siya ang nagpapangap na boyfriend ko tuwing may mga lalapit saakin. After ng highschool nag college na siya sa Maynila dahil siya ay scholar.

Hindi siya yung tipo ng bakla na nagsusuot ng pambabaeng mga damit. Lalaki parin naman siya sa ayos pero sa pananalita at galaw halata na binabae talaga.

"Grabe girl! Gumanda ka lalo! Ikaw ba eh may boyfriend na?!" Hindi lang boyfriend, asawa na. Gusto ko man sabihin kaso baka mag hysterical ito kaya ngumiti nalang ako.

"Mamaya ko na sasagutin yan! Pumila muna tayo at bumili tas kwentuhan tayo. Ikaw kwento mo muna sarili mo! Anong pinag aabalahan mo ngayon?" Nagsimula na siyang magsalita at nalaman ko na isa na pala siyang Veterenarian ngayon.

Dito din pala sa subdivision na ito ang bahay niya. Pareho kaming mahilig sa sweets kaya napapunta din siya dito ng mabalitaan din daw niya ito.

Ng kami na ang susunod nag order kami ng cookies and cream, at strawberry with banana. Naghanap kami ng table at umupo na kami.

"Oh girl! Kwento na! Grabe ah, wala na akong nabalitaan sayo magmula nung nag Manila ako!" Nginitian ko lang siya. Ang ingay talaga neto! Pero namiss ko talaga ang baklang ito.

"Ito na nga, may asawa na ako. Hindi na kita nainvite sa kasal dahil di na nga kita macontact. Hehe." Napanganga siya at nabingi ako dahil sa pagsigaw niya.

"Owemgee!! May asawa kana! Kaya pala blooming ka ah!" Napangiti ako ng mapakla. Ang akala siguro niya aynagpakasal kami dahil sa mahalnamin ang isat isa.

"Hindi naman kami nagpakasal dahil sa mahal namin ang isat isa. Ako lang ang nagmamahal actually. Umaasa pa nga ako eh." Napatigil siya at lumungkot ang aura niya. Tinignan ko siya at binigyan niya ako ng 'tell-me-the-whole-story-look'

Bumuntong hininga ako at Nagsimula ng magkwento magmula dun sa simula.

"Hay nako gurlalu, di kaba naawa sa sarili mo?! Ikaw ah! Nawala lang ako ng ilang taon pinabayaan mo na ang sarili mo at ginawa mong miserable ang lovelife mooo!" Napaka talaga ng taong to.

Naisip ko na bumawi sakanya kaya inimbita ko siya sa bahay.

Atsaka para naman maramdaman ko na may tao parin akong pwedeng makapitan kung sakali.