green&blue / larry

17

Normalde bölümleri hep gece yatmadan önce yazıyordum ama artık odamda tek kalmıyorum ve çevremde biri varken -özellikle fazla ses yapan biri- aklımdaki her şey dağılıyor ve ortaya bok gibi şeyler çıkabiliyor. Uyumakta bile zorluk çekiyorum, siz düşünün. O yüzden bundan sonra sabah serviste falan yazmaya çalışacağım ama ortaya ne çıkar, hiç bilmiyorum. Umarım kurguyu batırmam. Hepinizi seviyorum, iyi okumalar. x

*Smut içerir.*

Louis odadan çıkar çıkmaz Harry sırıtarak giyinmeye başladı.

Beni görür görmez nefesi kesildi, dikkatli baksa ne olurdu merak ediyorum.

Harry, Louis'ninkiyle aynı olan pijamasını giyinip yüzündeki sırıtışı kızgınlığa çevirerek aşağı indi.

Salona ulaştığında etrafa bakındı ama Louis'yi göremedi. Gitmiş olabileceğini düşünüp korktu.

"Louis?"

Harry, daha şiddetli seslendi.

"Louis?!"

"Mutfaktayım Harreh!"

Harry derin bir nefes verip mutfağa yöneldi. Louis'yi kendi pijamalarının içinde elinde mısır paketiyle görünce kıkırtısına engel olamadı.

"Ne gülüyorsun dev?"

"Dev mi?"

"Evet, dev Harry."

Harry kapının önünden Louis'nin yaslandığı tezgaha doğru ilerledi ve Louis'nin önünde durdu. Yavaş yavaş ona yaklaşarak konuşmaya başladı.

"Ben sana küçük Louis diyor muyum, hm?"

"H-Hayır."

Aralarındaki uzaklık neredeyse kapanmıştı ve bu Louis'yi heyecanlandırıyordu.

"Minik Louis, küçük Louis, kedicik Louis..."

Vücutları tamamen birleşmişti ve yüzleri çok yakındı. Louis, mavilerini kaşısındaki devin yeşillerine dikti.

Louis ani bir hareketle Harry'nin önünden kayarak yan tarafa geçti ve elindeki paketi sallayarak konuşmaya başladı.

"Hadi mısır patlatıp film izleyelim, dev Harry."

"Pekala, minik Louis."

xxx

Harry tekrar elleriyle gözlerini kapatıp hızlı hızlı soluk almaya başladı.

"Louis kapat şunu!"

"Harry, o kadar da korkutucu değil."

"Senin için öyle olabilir ama ben korkuyorum! Hem neden ışıkları kapattık ki?"

"Işıklar açıkken film izlenmez de ondan."

Harry elleri hala gözlerindeyken konuşmaya devam etti.

"Tamam anlaşma yapalım, filmi durdurup ışıkları aç ve ben gidip ayıcığımı alayım."

"Ayıcık mı?"

"E-Evet."

"Sen ciddi misin Harry?"

"Ne? Birine ya da bir şeye sarılmadan uyuyamıyorum. Şuan korkuyorum ve bir şeye sarılmam gerek."

"Bana sarıl."

Harry ellerini gözlerinden hafifçe indirip Louis'nin yüzüne baktı.

"S-Sana?"

"Evet bana."

"Uhm, şey-"

Harry sözünü bitirmeden Louis onun kafasını omzuna yatırdı ve kollarını Harry'nin etrafına doladı.