My Beautiful Disaster

MBD 028

Naalimpungatan ako nang makaramdam nang pananakit nang ulo. Damn, ang sakit sakit ng ulo ko na parang mabibiyak na yata. Gumulong ako sa higaan, napasinghap ako nang makita ang isang pigyura nang isang binata. Agad akong napatayo at ito'y umalis nang kwarto. "Fuck!" I cussed nang maalala ko ang nangyari, I unconsciously held my dress at nagpasalamat nang mapagtanto kong suot ko pa, hindi naman masakit ang ibabang parte ng katawan ko so I wasn't touched without my permission. Pero... "where's Eugene?" I said out of nowhere, nilibot ko ang tingin ko sa buong kwarto, am I in a hotel or something? napatingin ako sa veranda nang marinig ang alon mula sa labas, agad akong napatayo at tumungo sa veranda, nanlaki ang mata ko nang makita ang kagandahan nang lugar, so I am in a private resort? walang tao pero halata sa lugar na maayos nila itong pinapangalagaan. 

Napabalik naman agad ako sa kwarto nang makitang pumasok ang binata na nakita ko kanina. "Sino ka? Nasaan ako? Sinong nagdala sa akin dito?" I asked him, suspicious about what is happening.

"Kiko po. Nasa Balesin Island po kayo ma'am Casey." he answered me politely.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi nito at di mapigilang napataas ang boses. "Balesin?!!!" how come napunta ako dito? Paano nangyari? Nagflashback naman ang mga nangyari.

"Opo, heto po ang gamit at kape nyo ma'am Casey." inabot nya sa akin ang purse ko at kape. Dalidali ko namang kinuha ang purse ko sa kanya. I looked at him suspiciously. "Bakit ko iinumin yan? How can I be so sure na walang lason yan? Someone covered me na kinahimatay ko at napunta ako dito." 

"Iiwan ko nalang po ito dito, wala pong lason yan at sinisiguro ko po sa inyo yan. Aalis na po ako." sagot nito sa akin at umalis na ng kwarto. Napatingin ako sa kape na nilagay nya sa bedside table, I am a coffee person and that coffee is fucking tempting!

I sighed and grab the coffee, and sip it. Ughhh bliss! nakakawala nang sakit sa ulo and it's so refreshing. I get my phone on my purse and dialed Charm's number pero unattended pa din, kay Hannah, kay Lucho, sa kambal na anak ni Hannah, miski kay nanay at tatay at kuya ko unattended pa din?! What is happening in the world?

Am i kidnapped?

Pero kung kinidnap ako, bakit binigay pa purse ko? 

Kung kinidnap ako bakit iniwan ni kiko na bukas ang pintuan nang kwarto ko?

Kung kinidnap ako, sino naman ang magpapakidnap sa akin?

Where's my son?

Where's Charm?

Why is everyone's phone is unattended?

I went out of my room, napagtanto ko din na hindi pala ako nasa hotel kundi bahay lang na nasa tabing dagat. "So nasa rest house ako dito sa balesin?" I thought as I went my way downstairs, napakagara ng bahay, kanino naman ang bahay na 'to?

Nagtungo ako sa kusina nang maamoy ang amoy nang pinipritong bawang, natuod ako nang makita ang isang babae na tingin ko around 50s na yata, medyo mataba ito at puti na ang karamihan sa buhok nya, naka apron pa ito. "Hello po, pwede po bang magtanong kung bakit ako nandito?" I asked her, napalingon sya sa akin at nanlaki ang mata na tila nagulat yata sa akin. 

Pero mas nanlaki ang mata ko nang mag sign language ito, teka, wala akong maintindihan. Oh my gosh. "Ah sabi nya po, magandang umaga, hindi nya akalain na labindalawang oras ka matutulog at niluluto nya po ang paboritong fried rice nyo na utos sa kanya." sabi nang biglang sulpot na si kiko. 

"Nag utos? 12 hours?" I asked him.

"Opo, nag utos at opo ulit dahil alas dyis na po nang umaga. Si nanay Kora nga po pala, pi-pe po sya at taga luto dito." sagot ni Kiko sa akin. "Maglibotlibot muna po kayo baka sakaling may mahanap po kayo na nais nyong mahanap." he added. Nagtataka man sa sinabi nito pero agad nalamang akong lumisan ng kusina at nagtungo sa labas. 

I inhaled the fresh air and watched the beauty of the place, napaka solemn nang lugar, ang sarap tuloy magbakasyon dito pero nasaan na ba si Eugene? Nasaan ang mga tao? I heaved a sigh and dialed once again everyone's number, but unfortunately, unattended pa din.

"Gising ka na pala." napatalikod agad ako ng marinig ang boses mula sa likod ko, my mouth partly opened. "Goodmorning nanay." Eugene smiled at me from ear to ear. "Goodmorning Case." they both chuckled. Karga karga nya si Eugene at pareho silang naka beach short at topless.

Si JM may pakana nito?! Inis kong kinuha si Eugene sa kanya. "Akin na ang anak ko." 

"nanay, wag ka naman magalit kay tatay oh." sabi ni Yu sa akin nang makuha ko sya. 

"Uuwi na tayo Eugene." aalis na sana kami nang magsalita si JM.

"Anak natin Case, wag ka namang selfish. Pareho naman tayong gumawa nyan." sabi nito. Napataas naman ang kilay ko at binaba si Eugene. I caressed my son's face "Can you go inside the house baby? I'll just talk to your tatay." tumango naman ito sa sinabi ko, he looked at his tatay first before leaving at tumatakbong pumasok sa bahay.

Nang makapasok na nang bahay si Eugene agad kong hinarap si Charm and crossed my arms. "Selfish? Matapos kong alagaan yan si Eugene nang limang taon selfish padin ako? Wow ah Charm, just wow!"

"Dahil nilayo mo sya sa akin Case, pati ba naman ngayon ilalayo mo padin sya sa akin?" sagot nito sa sinabi ko. 

"Dahil nagloko ka, because you were irresponsible! you were childish, ang gusto mo lang ang dapat nasusunod, you're immature at hanggang ngayon hindi ka padin nagbabago!" inis kong sagot sa kanya. Naramdaman ko ang pagtaas baba nang dibdib ko.

"I was sorry for that, matagal na Case, matagal na akong nagbago para pagbalik mo, I am the better me." napayuko sya nang sabihin nya iyan. "Akala ko pagbalik mo after that five years, wala na ang lahat, wala na yung nakakabaklang feelings, pero nandyan parin, ikaw parin eh." he looked at me and sincerity is so visible in his eyes. "Nung bumalik tayo sa dati, I was so happy that time and regret everything nung iniwan mo ko, I know I was so immature nung mangyari yon,"

"Good thing you know." I murmured, he chuckled.

"..ayoko lang na malayo kayo ulit sa akin nun, then when Eugene told me everything last night na magsosorry ka, natatakot ka na baka ireject kita, parang ang saya ko, dahil magiging okay na ulit tayo." He gave me an hopeful smile. He take one step and reached for my hands. He looked at me in the eyes. "I am sincerely sorry for everything I've done Case.. truly sorry. I still love you babe, ikaw at ikaw padin kahit andami nang dumaan na babae sa akin, it's always different when I'm with you, sobrang saya ko pag kasama kayo ni Eugene. " 

Nagbuntong hininga ito. "I will never promise you na hindi na ako magiging immature pa, but I will try my best to be better for you, please, balikan mo na ako Case." he pleaded. 

I pouted nang maramdaman kong nate-teary eye na ako sa mga sinabi nya. "Eh ano pa ba? Ikaw parin din eh, mahal pa din kita, kaya just kiss me now Baez!"

Napatawa naman ito at parehong nilagay ang dalawang kamay sa magkabilang pisngi ko at mapusok akong hinalikan. It was a very beautiful kiss. It is always an extraordinary kiss with Jose Maria.
"I am always yours JM, always."