Harry Potter One-Shots & Imagines

05) Tom Riddle ~ Mudblood

Tom Riddle ~ Mudblood

Request van hilaniek

Ik volgde hem overal. Hij wist het niet altijd, maar vaak zag hij me en dan zette hij me publiekelijk voor schud. Ik weet niet waarom ik hem volgde, maar hij intrigeerde me. De manier waarop hij liep, de manier waarop hij met zijn staf bezig was en de manier waarop hij zijn wenkbrauwen fronste.

'Zit je weer naar hem te staren, Anna?'. Ik ontwaakte uit mijn trans en keek naar mijn beste vriendin Stacey. We waren al beste vrienden sinds ons eerste jaar. We zaten beide in Hufflepuff. Ik ben stil en verlegen, en val altijd op de slechte jongens. Tom Riddle, zou je hier ook bij kunnen rekenen.

'Hij is gewoon zo... zo...'

'Zo wat?' vroeg Stacey nieuwsgierig.

'Zo anders' zei ik dromerig. 'En aantrekkelijk'. Stacey keek nu ook naar Tom.

'Ja, daar moet ik je wel gelijk in geven. Hij is echt cute'. Ik steunde mijn hoofd op mijn hand en droomde weer verder. Hij zat aan de Slytherin tafel en speelde wat met zijn vork. Zijn volgers schransten hun voedsel naar binnen. Hij keek naar ieder van hen met een blik van pure afgunst. Vervolgens keek hij de Great Hall rond. Toen zijn blik de mijne kruiste, grijnsde hij kwaadaardig. Snel keek ik naar beneden en begon te spelen met mijn vingers, maar het was te laat. Hij stond elegant op van zijn tafel en kwam naar mij toegelopen. Stacey zag het ook.

'Ren!' zei ze terwijl ze zelf opstond. Ze rende naar de uitgang van de Great Hall en verdween tussen de mensen. Ik greep mijn schoudertas en gooide hem over mijn schouder. Ik probeerde mensen te ontwijken, maar het was te laat. Een sterke hand omsloot mijn bovenarm en trok me terug.

'Zat je weer naar me te kijken, mudblood?' snauwde hij. Ik probeerde mijn arm van hem los te trekken, maar hij was veel sterker en veel langer.

'Sorry' mompelde ik zacht.

'Ik hoor je niet, mudblood. Je lelijke stemgeluid was te zacht voor mijn nobele oren'.

'Sorry' zei ik nu iets harder.

'Hoe durf je tegen mij te schreeuwen!'. De Great Hall was stil geworden. Iedereen keek naar ons en het maakte me enorm ongemakkelijk.

'Ga weer verder met je eigen leven!' schreeuwde Tom naar iedereen die meeluisterde. Snel werden de gesprekken weer opgestart. Tom keek weer naar mij en boog voorover, zodat we op ooghoogte waren.

'De volgende keer dat je weer naar mij kijkt, volgen er consequenties'. Hij streek zijn hand over mijn wang, keek naar mijn lippen en gaf me een knipoog toen hij weg liep. Dit deed hij dus altijd. Eerst zorgde hij ervoor dat ik hem haatte, en vervolgens deed hij zoiets. Ik liep de Great Hall uit en ging op zoek naar Stacey.

~*~*~Tom Riddle POV~*~*~

Ik liep weer terug naar de Slytherin tafel en ging tussen mijn volgers in zitten.

'Ik zag je met dat meisje' zei Black. 'Volgens mij heeft er iemand een zwakke plek voor haar'. Woest staarde ik naar hem. Ik greep hem bij zijn keel en kneep zijn luchtpijp langzaam dicht.

'Zeg dat nog eens' siste ik. Black maakte gorgelende geluiden en hield zijn handen omhoog als verdediging. Mijn volgers hielden hun adem in, terwijl ik de lucht uit Black's lichaam liet lopen. Ik liet hem los en hij hapte hulpeloos naar adem.

'Ik heb geen zwakke plek voor Anna'. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan. 'Ik bedoel, mudblood'. Ik wist dat mijn volgers me niet geloofden, maar het kon me niets schelen. 'Ik zal het bewijzen. Volg me'. Ik stond weer op van de tafel en iedereen liep achter me aan. We liepen de Great Hall uit en ik ging op zoek naar Anna. Ze stond een stukje verderop te praten met die vriendin van haar. Ik moest laten zien dat ze me niets deed, maar hoe?