The Address - Joe Sugg

Chapter 8

Hier is je Engelse les voor vandaag, wees trots op jezelf ;-)

Meteen nadat mijn moeder toestemming had gegeven dat ik mocht blijven, hebben Caspar en Joe getweet dat iedereen rare Engelse of Nederlandse zinnen moest sturen met de hastag #JasparLearnsDutch. Iedereen vroeg zich af waar de zinnen voor waren, maar stuurde er toch zoveel mogelijk in. Op dit moment was het zelfs aan het trenden.

Ik haal mijn mobiel uit mijn zak en open de Twitter app, terwijl Joe en Caspar hun haren nog even goed doen. Meestal doen de meiden dat, maar bij Joe en Caspar verbaast het me niet eens meer.

'Ik heb ze!' zeg ik, als ik de eerste zinnen op mijn scherm zie verschijnen. De jongens gaan weer rechtop zitten en ik scrol door de zinnen heen.

'Uhm, wat gaan we eerst doen? Ik weet niet wat jullie voor ideeën hadden.' Ik kijk beide jongens aan. Caspar haalt zijn schouders op. 'Gewoon wat leuke dingen. Ons wat dingen laten uitspreken, woordjes aanleren, dingen raden.' Ik knik en kijk weer op mijn mobiel. 'Beginnen we met... woordjes aanleren?' stel ik voor. 'Doen we.' zegt Joe.

'We gaan beginnen met woordjes leren. Eens zien hoe goed we zijn als leerlingen.' kondigt Caspar aan. 'Waarschijnlijk ben ik alles binnen 5 minuten vergeten.' zegt Joe er achteraan. Ik kijk op. 'Dat gaat niet gebeuren. Heb je ergens pen en papier? Ik ga jullie na de tijd overhoren.' grijns ik. Caspar springt meteen op en gooit een schriftje en pen naar me toe. Ik vang het boekje op, maar de pen raakt me midden op mijn neus.

'Dat had je ook omsteverbeurten kunnen gooien weet je.' zeg ik, wrijvend over de plek. Caspar valt weer naast me neer en pakt de pen van het bed op. 'Had ik kunnen doen, heb ik niet gedaan.' zegt hij, terwijl hij de pen aan me geeft. Ik rol mijn ogen en test uit of de pen werkt.

'Okay, laten we beginnen met wat simpele woorden.' begin ik. De jongens knikken en ik schrijf de woorden netjes op het papier.

'Woord 1: Ja, Nederlands voor Yes. Dan ook meteen woord 2: Nee, Nederlands voor no.' Caspar en Joe buigen zich over het papier heen en lezen mijn niet zo mooie handschrift.

'Joa, ne.' zegt Caspar. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Ja, nee.' herhaal ik. 'Jah, neh.' probeert Joe. 'Dichterbij.' zeg ik. 'Ja, nee.' zegt Caspar en ik draai me blij naar hem toe. 'Dat is hem!' Caspar grijnst blij. Ook Joe lukt het na een paar keer.

'Dit is leuk!' zegt Caspar hyper. Ik lach, terwijl ik doorschrijf op het papier. 'Heb je nooit moeite met Engels?' vraagt Joe me. Ik kijk kort op en schud mijn hoofd, waarna ik mijn blik weer op het papier focus. 'Engels gaat me best wel goed af. Het zijn enkele woordjes die ik niet weet.' vertel ik. Ik zie Joe vanuit mijn ooghoeken begrijpend knikken.

'Ik heb nog wat woorden.' zeg ik, terwijl ik mijn pen uit klik. 'Super! Let's make some fun!' Joe kijkt blij in de camera. 'Okay, eerste woord: chocolade. Dit is Nederlands voor chocolate.' Na een paar keer oefenen hebben de jongens ook dit woord onder de knie.

'Onthoud het allemaal wel, hè! Ik ga jullie overhoren.' Caspar en Joe rollen hun ogen. 'Doen we.' Ik glimlach zelfvoldaan en ga verder met het woorden aanleren. Het duurt even, maar na een tijdje kennen ze de woorden: ja, nee, chocolade, Nederland, eten, drinken, mens, film, spelletje en nacht. Sommigen hebben de jongens zelf gekozen.

'Vertel, wat is de volgende stap in deze superleuke Nederlandse les?' vraagt Joe. 'Dat was hopelijk geen sarcasme?' zeg ik, draaiend naar Joe toe. 'Nee! Ik vind het zeer interessant.' Ik knik lachend en kijk naar mijn mobiel.

'De volgende stap is: uitspraak. Ik ga wat Nederlandse zinnen die gestuurd zijn voorlezen en jullie moeten ze proberen uit te spreken.' Ik scrol door de tweets heen, terwijl ik Joe en Caspar instemmend hoor mompelen. Ik zoek naar een leuke Nederlandse zin en zie dat er nog best veel Nederlandse zinnen zijn ingestuurd.