Ik woon ondertussen al 2 weken in Londen en ik kan nou niet echt zeggen dat ik plezier heb.
Het hele huis is netjes ingericht en mijn kamer ziet er ook gezellig uit, maar ikzelf voel me dood. Ik klets nog wel is met Alex en Marthe, maar ze hebben allebei een studie hier in Londen, dus ze kunnen niet vaak afspreken. Ik heb ze van het weekend nog wel 2 uurtjes gezien, maar dat was het.
Ik ben erachter gekomen dat Marthe een hacker blijkt te zijn. Ook heeft Alex gister op de app gezegd dat hij homo is. Hij voelde zich er een beetje ongemakkelijk en was bang dat ik hem in de steek zou laten, maar ik verzekerde hem dat ik het juist schattig vond. Ik wou altijd al een gay friend.
Ik strompel weer door de straten, zoals ik de laatste 3 dagen doe. Het is gewoon pure verveling. Ik kijk de hele dag youtube filmpjes en tegen het einde van de middag loop ik een rondje door Londen. Elke dag weer een nieuw stukje van Londen.
Ik loop een park in de buurt in. Ik ben hier gister ook al geweest, maar het park heeft een soort van rust die me goed doet. Ik schop een steentje voor me uit en ga uiteindelijk op een bankje zitten. Ik staar verveeld voor me uit, terwijl ik wat steentjes die in mijn jaszak zitten in de vijver probeer te mikken.
Ik let niet echt op waar ik naartoe gooi, in mijn gedachten verzonken, tot ik opeens iemand hoor. 'Auw, kijk uit waar je gooit.' Hoor ik iemand grinniken. Ik kijk verbaasd op en zie daar Alex staan, over zijn arm wrijvend.
Mijn wangen worden meteen rood en Alex komt lachend mijn kant op. 'Sorry Alex, ik zag je niet.' Ik kijk beschaamd weg. 'Dat had ik door, ja.' Hij komt naast me zitten en steekt zijn handen in zijn jaszakken.
'Moet jij niet met je school bezig?' vraag ik lachend. Alex rolt zijn ogen. 'Fuck school.' 'Niet schelden!' Ik geef Alex een tik tegen zijn arm. 'Je vindt het zo te zien leuk me pijn te doen.' Alex wrijft beledigd over zijn arm. 'Jupp, dat is mijn hobby.' Alex lacht en kijkt rond door het park.
'Maar nee, ik ben de hele middag bezig geweest met school en het is zaterdag. Ik wil ook wel is mijn rust!' Ik knik begrijpend. 'Dus wat doe je in het park?' Ik kijk vanuit mijn ooghoeken naar Alex, die zijn schouders ophaalt.
'De rust, jongens bekijken.' Ik lach hardop. 'En, al leuke jongens gezien?' Ik beweeg mijn wenkbrauwen op en neer, wat er waarschijnlijk heel raar uit ziet, aangezien Alex in lachen uitbarst.
'Vandaag? Nope.' 'Ik ga je helpen!' Ik sta op en trek Alex met me mee. 'Wij gaan op jongensjacht!' zeg ik trots. Alex lacht en loopt met me mee het park in.
~
'En die dan?' Ik kijk waar Alex heen wijst. 'Nah, zijn mond staat scheef.' Alex hapt verontwaardigt naar adem. 'Dat is helemaal niet zo!' Ik rol mijn ogen. 'Sure.' Alex lacht en we lopen richting de uitgang van het park.
We hebben langer dan een uur rondgedwaald door het park en mijn voeten doen verschrikkelijk pijn. 'Okay, de winnaar is toch die blonde op de fontein.' Deel ik mee. Alex knikt instemmend.
We lopen het park uit en de straten van Londen in. Na een tijdje lopen pakt Alex mijn arm vast en staat abrupt stil. 'Ik heb een nieuwe winnaar gevonden Chris.' Ik draai me vragend naar hem om.
Alex wijst naar een blonde jongen die een appartementen gebouw binnen gaat. We rennen onopvallend dichterbij en proberen de jongen beter te zien. Net voordat hij naar binnen gaat draait hij zich nog een keer om en ik hap naar adem.
'Oh god, dit is een grapje, ik droom, dit is niet waar.' mompel ik in het Nederlands. Alex kijkt me verbaasd aan. 'Ken je hem toevallig?' Ik kijk geschrokken op naar Alex? 'Of ik hem ken? Nee, nee natuurlijk niet.' zeg ik snel, waarna ik opsta en Alex met me mee neem. 'Hij wint, mee eens.' Ik trek Alex weg bij het huis en loop snel door de straten heen.
'Christina, wat is er?' Ik draai me om naar Alex. 'Niks, hoezo?' Alex kijkt me onderzoekend aan en schud zijn hoofd. 'Ik ga er niet eens naar vragen.' Besluit hij uiteindelijk. Ik knik en we lopen in stilte verder naar mijn huis.
Als we voor mijn huis staan draai ik me naar Alex toe en kijk hem met een glimlach aan. 'Bedankt voor de leuke middag!' zeg ik met een glimlach. Alex knikt en geeft me een knuffel, die ik graag beantwoord. Het is fijn om me weer even veilig te voelen. Al is het in de armen van iemand die ik nog niet zolang ken.
'Ik vond het zelf ook gezellig. Ik hoefde even niet aan school te denken en dat heb ik lang niet gehad. Jij ook bedankt.' Ik knik en bevrijd me uit zijn omhelsing.
'Ik spreek je nog wel.' Alex knikt en ik loop met een glimlach ons huis binnen. Ik loop de woonkamer in, waar mijn vader op de bank het nieuws zit te kijken. Ik begroet hem en loop door naar de keuken.
'Hoi mam.' Mijn moeder draait zich met een glimlach naar me toe. Ik ga tegenover haar aan tafel zitten en ze kijkt me met een grijns aan. 'Wat?' vraag ik. 'Je bent tot 6 uur weg en je komt terug met een jongen?' Ik begin te lachen en mijn moeder kijkt me verbaasd aan.
'Je denkt dat ik iets met Alex heb?' vraag ik, nog steeds grinnikend. Mijn moeder knikt verbaasd. 'Ten eerste, ik ken hem nog maar twee weken.'
'Kan liefde op het eerste gezicht zijn.'
'Kan, maar ten tweede, hij is homo.'
'Oh.'
Mijn moeder kijkt met een rood gezicht naar de tafel. Ik sta lachend op en loop naar de diepvries.
'Pizza?' vraag ik. 'Ja, sure.' Ik haal een paar pizza's uit de diepvries en gooi er 2 in de oven, waarna ik weer tegenover mijn moeder ga zitten en in gedachten verzink over vandaag.
~
Ik lig in mijn bed in het donker te staren, net zoals mijn eerste nacht hier. Alleen dit keer is het niet omdat in verdrietig en verslagen is, maar omdat ik verbaasd en blij ben.
Vandaag was misschien wel de grootste dag van mijn leven. Er is iets gebeurd waar ik alleen van had kunnen dromen. Iets wat op dit moment mijn gehele gedachtegang in bedwang heeft.
Ik weet het adres van Joe Sugg.
Lengte: 1107 woorden
Wow, dit gaat sneller dan ik dacht.... Het duurt btw nog ff voordat Joe er echt goed in komt, don't get to excited!
Random question: Welk toiletpapier is het beste?
Ik moet zo'n kutonderzoek doen voor school en dat gaan we testen en shit. Ik moet met 2 jongens werken -,-
Ik zou eigenlijk moeten werken but anyway....
Thoughts about Alex (en Marthe)
TOEDELSSSSS
JE LEEST
The Address - Joe Sugg
Hayran KurguChristina moet gedwongen verhuizen als haar vader een baan krijgt in Londen. Ze moet al haar vrienden achterlaten en wordt van de ene op de andere dag in een compleet nieuwe wereld geworpen. Haar nieuwe leven blijkt een hel te zijn, totdat ze achter...