The Address - Joe Sugg

Chapter 13

'Om het een verassing te houden praat ik in het begin in het Nederlands, goed? Anders valt het zo op.' Ik beweeg met mijn muis over de tafel en open Skype op mijn laptop. Beide jongens knikken. 

Ze zitten samen op de bank, Joe op zijn laptop en Caspar kijkt naar de tv. Ze lijken allebei niet echt geïnteresseerd in wat ik zeg.

'Chris, kunnen we anders eerst even de video uploaden? Dan hebben we dat gedaan.' Ik kijk kort naar mijn laptop, die nog steeds aan het opstarten is, en zet hem dan met een zucht weg.

'Sure.' Ik sta op en ga naast Joe op de bank zitten. Hij schuift een stukje op en gaat wat comfortabeler zitten.

'Wacht eens. Als ik mijn vrienden goed genoeg ken kijken ze meteen de video en is de verassing verpest.' Joe kijkt met opgetrokken wenkbrauwen mijn kant op.

'Serieus? Is het zo erg?' Ik lach verontschuldigend en Joe bijt op zijn lip en kijkt naar zijn scherm waar de video staat.

'Goed dan, begin je gesprek maar. Dan houdt Caspar ze straks wel bezig, terwijl wij de video uploaden.' Ik glimlach breed en spring op.

'Goed plan.' Caspar kijkt alleen maar verbaasd op van de tv.

'Zei iemand mijn naam?'

'Je moet straks mijn vrienden bezig houden.'

'Super!' En meteen kijkt hij weer naar de tv. Ik rol lachend mijn ogen en laat mezelf weer op de stoel vallen. De plek die het minst weggeeft van het huis.

Ik zet mijn laptop op schoot en log in op mijn laptop. Ik open meteen Skype en zie dat Famke me al berichtjes heeft gestuurd.

'Ik ga ze bellen, goed?' Ik wacht niet af op een reactie en druk meteen op de kleine camera.

Al snel verschijnen de gezichten van mijn vrienden in beeld.

'Dat werd tijd, wat ben jij langzaam!' Roept Famke meteen. Joe en Caspar's ogen flitsen kort mijn kant op en ik kijk ongemakkelijk over mijn scherm naar de twee jongens.

'Sorry, het was een stukje lopen en ik was doorweekt, dus ik heb mezelf eerst afgedroogt.'

Blijkbaar is mijn Nederlands erg interessant, want Caspar blijft naar mij kijken in plaats van naar de televisie. Met rode wangen kijk ik weer naar mijn vrienden.

'Mijn vrienden zitten in de kamer, vandaar dat ik soms over het scherm kijk. Maar ik heb jullie zo erg gemist hier!'

'Het is hier ook saai zonder jou, hoor!' zegt Marit. Ik kijk kort naar haar en moet zeggen dat ik haar stiltes heb gemist. Hoe ze soms in stilte kon toekijken en soms zacht lachte.

Ze zit aan de rechterkant, met Ronja naast haar. Zo te zien zitten ze op Ronja's kamer. Ronja kijkt met een grote glimlach in de camera, met daarnaast Famke die bijna zit te stuiteren. Josine zit als laatste en kijkt lachend toe hoe Famke iets van onder het bureau vandaan haalt.

Als ik mijn vrienden zo zie komen de tranen in mijn ogen. Ik heb dit allemaal achter moeten laten.

'Kijk! We hebben besloten een bord te maken met random dingen erop.' Famke houdt het bord omhoog en ik zie er quotes van youtubers en bands op staan, samen met foto's en namen.

Mijn ogen beginnen nog meer te tranen, maar ik houd mijn tranen binnen en kijk naar mijn scherm.

'Gaat het?' Klinkt Joe's zachte stem. Ik kijk op en knik, waarna ik een paar keer knipper.

'Ik mis jullie.' Ik pers een glimlach op mijn gezicht en zie de blikken van mijn vrienden veranderen in sympathieke blikken.

'Wij jou ook.' Spreekt Ronja.