The Address - Joe Sugg

Chapter 14

Na nog een tijdje met de meiden te hebben gepraat besloten we uiteindelijk maar is wat te gaan eten. 

'Wie eet er nou om 7 uur 's avonds?' Caspar laat zijn hoofd naar achter op de bankleuning vallen.

'Wij, dat zie je toch,' spreekt Joe vanaf zijn plek achter het fornuis. Hij roert rustig in een pan waar spaghetti in zit. Ik leun over het kookeiland heen en kijk in de pan.

'Ziet er goed uit,' complimenteer ik hem. Joe kijkt zelfvoldaan naar me. 

'Natuurlijk, want ik maak het.' Ik ga weer rechtop zitten en rol mijn ogen. Ik draai de stoel rond en spring er vanaf. 

'Fijn dat je zoveel zelfvertrouwen hebt.' Ik loop om het kookeiland heen en ga naast Joe staan. Snel haal ik mijn vinger door de saus heen en ik lik het af voor Joe nog iets kan zeggen.

'Hé!' Hij kijkt me boos aan. 

'Dat smaakt inderdaad goddelijk!' Ik kijk verlangend naar de spaghetti, die heerlijk is. 'Ik wist niet dat je zo goed kon koken!' Ik wil mijn vinger er weer doorheen halen, maar Joe slaat op mijn hand. Geschrokken trek ik hem terug. 

'Afblijven. Voor straf mag je borden gaan pakken. Ze staan in dat kastje.' Joe wijst naar een kastje en ik kijk nog een keer verlangend naar de saus. 

'Geen denken aan, pak de borden.' 

'Okay, okay.' Ik loop naar het aangewezen kastje en haal er 3 borden uit, die ik naast elkaar neerzet op het aanrecht.

'Bestek?' Joe wijst naar een la, terwijl hij de pan met spaghetti oppakt en wat op de borden doet. Ondertussen pak ik 3 paar vorken en messen en wacht geduldig tot Joe de saus eroverheen heeft gedaan, waarna ik de vorken en messen bij de spaghetti leg.

'Caspar, we gaan eten.' Caspar rolt meteen zijn stoel naar achteren en springt op. 

'Eindelijk! Ik sterf van de honger.' Hij rent naar de borden toe en Joe stapt aan de kant. 

'Wij staan hier ook nog.' Caspar heeft al een bord gepakt en loopt al naar de tafel. Dit keer rustiger, zodat zijn spaghetti tenminste op zijn bord blijft liggen. 

'Wat moet ik met die jongen aan,' hoor ik Joe onder zijn adem mompelen. Ik grinnik en pak een van de twee borden op en neem aan het hoofd van de tafel plaats. Joe neemt de stoel tegenover Caspar en ik neem voorzichtig een hap spaghetti, hopend dat mijn mond niet verbrand. 

'God Joe, dit is zo lekker!' Ik neem meteen nog een hap en geniet van de smaak. 

'Daarom laat ik hem ook altijd koken!' Zegt Caspar tussen twee happen door. 

'Dat komt omdat je niet kunt koken.' 

'Daar gaat het niet om.'

'Maar dat is ju-'

'Het gaat om hoe lekker jij kunt koken.' Joe kijkt kort verbaasd mijn kant op en ik haal alleen mijn schouders op. 

Het is weer stil en ik eet rustig mijn spaghetti. 

'Vlog je vandaag eigenlijk niet?' Vraag ik, om een gesprek te beginnen. Ik kijk Joe aan, die zijn hoofd schud. 

'Ik heb vandaag overgeslagen. Morgen waarschijnlijk weer. Hoe laat is het eigenlijk?' Ik haal mijn mobiel uit mijn zak en kijk er kort naar. 

'Half 8, je hebt nog een half uur.' Eerder deze avond hebben we al afgesproken om te proberen om de video precies om 8 uur online te zetten. Joe heeft hem al laten laden, zodat we hem meteen online konden zetten.

Als we klaar zijn met het eten, ruimt Joe de borden af en komt terug met een bak ijs en 3 bakjes en lepels. Hij zet ze op tafel en Caspar kijkt er meteen verlangend naar. Joe loopt terug en pakt een bakje die hij vult met warm water en laat er een ijslepel in glijden.