The Address - Joe Sugg

Chapter 11

'Je hebt ons zo in spanning gehouden voor een potje hints?' Klinkt Joe's verontwaardigde stem door de kamer. Zoe knikt met een glimlach en zet een doosje op tafel. Joe zakt met een vermoeide zucht onderuit en Zoe kijkt naar hem op.

'Ik nodig je vaker uit. Doe nou is gezellig mee Joe!' Ze slaat haar armen over elkaar en Joe rolt zijn ogen en gaat wat rechter zitten. 'Hints it is.' Zoe gaat naast Alfie zitten en we kijken haar allemaal aan.

'We doen het in teams, teams van 2. Ik en Alfie, Caspar en Oli, Joe en Christina.' We knikken allemaal en gaan in paren op de bank zitten. Zoe opent het doosje en schuift hem naar ons toe.

'Wie begint er?' Joe staat al op met een kaartje in zijn hand. 'Ik.' zegt hij met een grote glimlach. Ik knik en leun achterover tegen de bankleuning, terwijl ik geamuseerd toekijk hoe Joe naar het midden van de kamer struikelt.

'Klaar?' vraag ik, als Joe eindelijk in het midden stilstaat. Hij knikt snel en kijkt naar Zoe die een timer opzoekt op haar mobiel.

'3, 2, 1, start!'

Joe draait zijn kaartje om en begint uit te beelden.

Hij begint met een camera uit te beelden en begint als een gek aan zijn denkbeeldige camera te draaien. 'Een film!' Joe knikt en steekt drie vingers op. '3 woorden.' Weer knikt hij. Hij steekt 2 vingers op. 'Tweede woord?' Joe knikt en grijpt naar zijn buik, waarna hij met zijn hand doet alsof hij eet. 'Buikgriep?' vraag ik verbaasd. Joe schud lachend zijn hoofd en denkt even na voordat hij op en neer beweegt en met een vinger naar zijn mond wijst, die open is. Opeens herken ik het. 'Oh dat is van de sims!' roep ik blij. Joe knikt enthousiast. 'Dan hebben ze honger!' Joe wijst naar me en knikt. 'Bam!' roep ik en iedereen begint te lachen. Meteen word ik rood. 'Verder.' zeg ik snel.

Dit keer houdt Joe 3 vingers op. 'Derde woord?' Joe knikt en kijkt zoekend rond, tot hij uiteindelijk op zijn knieën gaat zitten en iets denkbeeldigs over de vloer heen beweegt. Het zet kleine stapjes lijkt het wel. Ik frons verbaasd mijn wenkbrauwen en schud mijn hoofd. 'Nope, hier word ik niet wijzer van.' Joe zucht en staat weer op.

'Nog 20 seconden.' zegt Zoe. Joe kijkt in paniek rond, tot hij in de hoek een doos ziet staan en er enthousiast naar wijst. Ik sta snel op en kijk wat het is. Het is monopoly. 'Monopoly?' Joe gebaart dat ik door moet denken. 'Monopoly is een... spel? Spel?' Joe knikt. 'Honger spel? Honger spel.... spele.. HONGER SPELEN, THE HUNGER GAMES!' roep ik blij en Joe knikt en geeft me een high-five. 'En de tijd is om!' roept Zoe.

'Yeah, dat is 1 punt bitchas!' roep ik. Iedereen kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Nou nou nou, wat een taalgebruik.' zegt Oli uiteindelijk. Ik rol mijn ogen en ga weer met Joe op de bank zitten. 'Doe het maar is na dan.' zeg ik uitdagend. 'Puh, makkelijk. Hup Caspar, pak is een kaartje.' Hij duwt Caspar omhoog die hem verontwaardigd aankijkt. 'Maar jij zou beginnen.'

'Doe niet zo moeilijk Caspar en pak een kaartje.' Caspar zucht en pakt een kaartje uit het bakje en begint meteen uit te beelden. Zoe zet zo snel mogelijk de tijd aan. 'Ugh, tijdsmokkelaars.' Ik sla mijn armen over elkaar heen.

Uiteindelijk was het een grote flop en heeft Oli 2 van de 5 woorden geraden. Het moest The Fault In Our Stars worden, Oli kwam zover als 'wij sterren', doordat Caspar tussen zichzelf en Oli op en neer wees en net deed of hij naar de sterren keek.

'Ha, wie is hier nu de koploper? Wij dus!' Oli rolt zijn ogen en zakt onderuit. 'We pakken jullie nog wel terug, juich niet te vroeg.' Ondertussen staat Alfie al met een kaartje klaar en Joe zet de tijd aan, waarna Alfie het kaartje omdraait en begint uit te beelden.

Het woord blijkt Instagram te zijn, wat Zoe op wonderbaarlijke wijze raad. Dit keer ben ik aan de beurt. Ik pak een kaartje uit het bakje en ga klaarstaan. 'Start!' Ik scan snel het kaartje en zie dat we dit keer The Maze Runner hebben.