Gerçeği Söyle Bana

21

Bartu ile başlayalı 3 ay oluyor ve aramız gerçekten güzel. Her hafta sonunu birlikte geçiriyoruz. Hafta içleri derslere çalışıyoruz. Bu sene sondu ve ne yapacağım hakkında bir fikrim yok. Benim ondan başka bir hayalim olmadı ki. Şimdiyse artık hayal kurmaya ihtiyacım yokmuş gibi hissediyordum. Ama biliyorum ki bu şeytanın bir oyunu.

Hayat bir defter ve bizde mürekkep. Doğduğumuzda defter açılıyor ve yazılmaya başlıyoruz. Her seferinde küçük yada büyük yazım hatalarıyla karşılaşıyoruz. Mürekkebi silgiyle silemeyiz ve her yazılan şey diğer sayfaya yani geleceğimize kazınır. O defter mürekkep bitse bile kapanmaz. O defter asla bitmez. Mürekkep biter ama defter bitmez.

Önümüzde ne kadar daha yol var bilmiyoruz ve hiç bitmecekmişiz gibi yaşıyoruz. Bu insanların yaptığı belkide en büyük hata. İkincisi ise, bazı insanlar hayatlarını her an bitecekmiş gibi yaşıyorlar ve bu yüzden hayal kurmayı bırakıp gerçekleri yaşıyorlar. Yaşamak gerçekten çok zor.

Bartu, Besyo okumak istediğini söylediğinde gülmüştüm. Ve çok basit hayaller kurduğunu söylemiştim. Bana hayalimi sorduğunda ise, cevap verememiştim. Ne yalan söyleyeyim boş bir insanım.

_____________

-Hadi ilkim filme geç kalıyoruz.

Aşağıdan onun sesini duyunca hemen çantamı alıp aşşağı koştum. Sıkıca boynuna sarıldığımda, kıkırdamıştı. Ayrıldım ve elini tuttum.

-Gidelim sevgilim?

Kafasını yukarı kaldırdı ve kapıyı açtı.

-Gidelim sevgilim.

Dışarı çıktığımızda beline sarıldım ve öyle yürümeye başladık. Uzun boyunu seviyordum.

Sinemada çok kişi yoktu ki hak vereyim kötü bir filmdi. Kafamı Bartu'ya çevirdim ve gülümsedim. Oda bana gülümsedi ve bana yaklaşıp dudaklarıma hafifçe bastırdı dudaklarını. Ayrıldığında burnuma gelen o koku favorim olmalıydı! Kulağına eğildim ve fısıldadım.

-Parfümünü mü değiştirdin?

-Parfüm sıkmadım.

Aman Allah'ım...ciddi mi o şaşkınlıkla filme geri döndüm ve izlemeye devam etmeye çalıştım. Ama tuhaf hissediyorum. Yeniden aşık olmak gibi...

Filmin ortalarında kızın kaybettiği günlüğünü bir çocuk buluyordu ve içindeki her bir sayfayı okuyordu. Çocuk kızın hayalini öğrendiğinde kıza aşık oluyordu. Kızın hayali dünyadaki bütün çocukların gülüşünü duymaktı ve kız sağırdı. Aslında o kadar da kötü değilmiş... Ve ben bu filim sayesinde ne olmak istediğime karar verdim.

__________

-Eee kızım yakında mezun oluyorsun.

Babamın dediği şeye gülümseyip yemeğimi yemeye devam ettim.

-Ne okumak istiyorsun kızım?

-Aslında aklımda bir şey var ama bilmiyorum.

Annem kaşlarını çattı.

-Söylesene kızım?

-Okul öncesi öğretmeni olmak istiyorum.

Babam gülümsedi.

-Bir hayalinin olması güzel.

Sanırım evet...