Gerçeği Söyle Bana

FİNAL.

Bizim hikayemiz, bizim hayatımız, bizim aşkımız ve bizim evimiz.. Bu kesinlikle kötü değildi. Bu çok ağır ve güzeldi. Hayatınıza bir bakın. Bunun hakkında sadece beş dakika düşünün? ''Bunu istiyor muyum?''

Her zaman neşeli şarkıların bana göre olmadığını düşünürdüm. Ama son altı yıldır hayatım Tarkan havasında. Tuhaf hem de çok ama ayrıca çok da güzel. Bartu'ya bakıyorum ve ben İlkim olmayı hak ediyor muyum diyorum? Bilmem ama benim gibi birini zor bulur. Çünkü Bartu benim en güzel kabusum. 

- SONUNDA EVLENDİM SÜRTÜKLER!

 Herkes bana bakıyor ve göz deviriyordu. Ay hoşt evliyim ben bir kere..

- Ya İlkim otur manyak mısın?

Pardon.

- Pardon. Ne demek istiyorsun. Utanıyor musun benden? Yazıklar olsun!

- Sevgilim şaka yaptım ama.

-Bartu öldürürüm seni evliyiz biz artık. Ne sevgilisi ya?

Bartu uzunca bir oflayıp arkada kalan anne babasına baktı hüzünle. Evet düğün arabasını ben sürüyorum.

- Bartu lan bizim ev nerede?

- Kanka şuradan sağ yap gri bina.

- Ok.

İkimizde gülmeye başladığımızda direksiyonu bırakıp ona sarılmamak için kendimi zor tuttum. Arabadan inmeden önce bana döndü ve bana bakmaya başladı.

- Ne?

- Seni seviyorum.

- Biliyorum. Kasma kendini ya.

Göz devirdi ve somurtmaya başladı.

- Ya İlkim yaa. Bozma bir şeyi de.

- Ay tamam tamam. yeniden başla.

Bir iki kere öksürdü ve havalı bir bakış atmaya çalıştı haspam.

-İlkim, seni çok seviyorum.

-Bende seni çok seviyorum Bartu.