The Desert

12

P.O.V: Luke

'Wie was dat?' vraagt Michael. 'Geen idee' antwoord Isis maar wel boos. Ik kijk haar raar aan. 'Waarom zo boos?' grijns ik. Ze kijkt me aan en daarna direct weer weg. 'Ik had dat meisje moeten troosten' zegt ze en balt haar vuisten. 'Hoezo?' zegt Ashton fronsend. 'Omdat ik hier diegene ben die levens red' antwoord Isis. Ik kijk haar aan. 'Dat heeft geen reden om boos te zijn' antwoord ik. 'Snap dat dan. Mijn werk is levensredden en de woestijn door lopen! Ik krijg een enorme preek en natuurlijk straf!' zegt ze huilend. 'Hey shht' zeg ik en trek haar in mijn armen. 'Ik wil niet weer een week in de dokterspraktijk liggen' huilt ze. 'Leg het dan uit!' zeg ik. 'Ik moet diegene zijn die mensen red. Zo hoort het nou eenmaal bij ons' zegt ze. Ik zucht.

*Een week later*

Uitgeput loop ik ons huis binnen. Van Sem hadden we niks gehoord meer, we hadden ondertussen allemaal een baan. Ashton tilde zware dingen in de bouw, Calum werkt in een kroeg, Michael werkt als bewaker van de gevangenen en ik werkte op het ''land''. Met een plof ging ik op de bank zitten. 'Kijk eens Luke' zegt Isis en geeft me wat rijst. 'Dankje' glimlach ik en neem het aan. Isis was vaak bij ons thuis. Met een vloek werd de deur open gezwaaid en met een vloek weer dicht gedaan. Ik kijk om en zie Michael met een rode arm binnen lopen. 'Mike! Wat is er gebeurt!' roept Isis uit. Ik zet de rijst weg en maak plaats voor hem vrij. 'Een gevangene is ontsnapt. Ik heb hem tegen gehouden het liep een beetje uit de hand FUCK!' schreeuwt hij het laatste uit. 'Michael even rustig nou, ga zitten' zegt Isis. Michael neemt plaats op de bank en kermt zachtjes. 'Laat je arm eens zien' zegt Isis. Michael steekt met tranen in zijn ogen zijn arm uit. 'Kan ik je trui omhoog doen?' vraagt Isis. Michael knikt. Ik ga naast hem zitten en sla een arm om hem heen. 'Het is niet open. Ik denk dat je morgen geen last meer hebt' zegt ze. Michael knikt en kijkt naar de rijst. 'Eet maar' zeg ik. Hij pakt het met zijn linkerhand op en zet het op zijn schoot en begint te eten. 'Leg anders je arm op de leuning van de bank' zegt Isis. Ik pak het bord op en geef het weer terug wanneer Michael goed zit. 'Dan pak ik ook ff rijst voor jou Luke en voor mezelf' zegt Isis en loopt weg. Even later komt ze terug met wat rijst en geeft ook een bordje aan mij. Hongerig eet ik het op en kijk naar het schilderij. Nog steeds kon ik me niet in beelden wat er stond. De verkoper zei dat als ik het voelde ik het pas kon zien. Naja, zal wel. 'Heey mensjes' riep Calum vrolijk. Ik kijk op en glimlach. 'Hallo Cal' zeg ik. Hij glimlacht en neemt naast ons plaats. 'Wat heb je gedaan Michael?' vraagt hij geschrokken.

P.O.V: Sem *The Next Day*

Met een glimlach zwaai ik het meisje uit en neem weer plaats achter mijn bureau. 'Echt heel erg fijn dat je hier werkt Sem' glimlacht Jermy die mijn kantoortje binnen stapt. 'Geen probleem' glimlach ik. 'Zeg, er is net een klant binnen gekomen. Maar mijn vrouw heeft erg last van het kind in haar buik. Zou jij de zaak voor vanavond even alleen kunnen runnen?' vraagt hij. 'Ga maar, veel succes' glimlach ik. 'Dankje, het zelfde' zegt hij en loopt weg. Ik sta op en loop ook mijn kantoor uit. 'Isis? Wat doe jij hier?' vraag ik. 'Kunnen we even binnen komen?' vraagt ze. 'Ja tuurlijk' antwoord ik verbaasd en loop mijn kantoortje in en ga op mijn stoel zitten. Wanneer ik op kijk schrik ik... Michael, Luke, Calum en Ashton stonden in de deur openingen en keken me nijdig aan. 'Michael gaat hier niet heen hoor' zegt Ashton boos. 'Jermy ging net weg, Michael ga daar maar zitten' zegt Isis en wijst naar een stoel. Michael loopt met zijn arm vast naar de stoel en probeert het oog contact tussen ons te vermijden. 'Waarvoor komen jullie?' vraag ik na een paar minuten stilletjes. 'Michael heeft een ontsnapte gevangene tegengehouden het liep alleen niet zo goed af' zegt Isis en gaat naast Michael zitten. Calum neemt ook plaats en al snel volgen Luke en Ashton ook met een zucht. 'Waar heb je last van dan?' vraag ik. 'Mijn arm de hele tijd' zegt Michael. 'Mag ik wat proberen?' vraag ik. 'Nee' zegt Ashton. 'Oke, succes  met de medicatie dan, dan kan ik je gemakkelijk de verkeerde geven' bijt ik naar Ashton. Hij houd zijn mond dicht en ik sta op en loop naar Michael. 'Auw' zegt hij zachtjes wanneer ik hem vooruit trek. Ik duw op een paar plekken en bij zijn boven arm schreeuwt hij. 'Sorry' zeg ik meteen en haal mijn hand daar weg. 'Sorry, maar ik denk dat je boven arm gebroken is' zeg ik. Michael zucht verdrietig. 'Misschien kan ik het ingipsen' zeg ik. 'Dat mag niet' zegt Isis meteen. 'Van mij wel, het zi-  waren vrienden van me' zeg ik. Michael slaat zijn ogen neer wanneer ik waren zeg. Ook Calum laat een zachte snik horen. Ik negeer het en loop naar een kast. 'Michael doe je shirt maar uit en ga op dat bedje zitten' zeg ik en wijs op het dokters bed. Isis helpt Michael zijn shirt uit te doen en Michael gaat zitten. 'Fuck' vloek ik wanneer het op is. 'Hmm, ah' zeg ik wanneer ik in mijn reserve kast kijk. 'Wat?!' roept Isis. 'Wat?' vraag ik en kijk haar aan. 'Je hebt een super grote voorraad!' zegt ze. 'Tja, jij bent zoveel met andere dingen bezig. Ik ben bezig met het genezen van mensen' antwoord ik schouder ophalend en pak wat kruiden. 'Hoe bedoel je genezen van mensen?' vraagt ze. 'Denk je nou echt nadat wat mijn vader mijn ''familie'' wat ik niet meer kan noemen, aan gedaan heeft dat ik no- mensen wil zien dood gaan!' roep ik uit en draai me woedend om. Iedereen kijkt me met grote ogen aan. Ik zucht en draai me om. 

'Kijk eens aan' mompel ik stilletjes wanneer ik in stilte Michael zijn arm verbonden heb. 'Dankje' glimlacht hij. 'Geen probleem' antwoord ik. 'Hoeveel kost het?' vraagt Isis. Ik kijk even op. 'Niks' antwoord ik. 'Niks?!' roept ze uit. Ik knik en doe de deur open. Daar zie ik het zelfde meisje zitten die met het zand aan het spelen was toen ik hier voor het eerst kwam. 'Maar Sem! Dit is duizenden euro's waard!' schreeuwt ze. 'Nou en' antwoord ik en wijs naar de deur. 'Jullie kunnen gaan' antwoord ik. 'Ik weet wel waarom het niks kost. Je hebt er gif in gedaan' antwoord Ashton. Ik kijk hem woedend aan. 'Mag ik toevallig weten wat ik jou aan gedaan heb?' zeg ik. 'Liegen en jou familie heeft mijn familie te pakken gehad' zegt hij. 'De Firks zijn mijn famillie niet!' roep ik uit. 'Jawel, je vader zit er in!' schreeuwt hij. Ik zucht... 'Ga alsjeblieft' antwoord ik met een trillerige stem. 'Als Michael morgen dood is ben jij dat ook' zegt hij en geeft me een duw. Ik zucht en wacht tot de rest weg is. Ze blijven net voor de deur bij de in en uit gang staan. Ik negeer het en glimlach naar het meisje. 'Wat is er gebeurt?' vraag ik en kniel voor haar neer. 'Mama bloed uit haar mond' zegt ze. Meteen sta ik op. 'Laat me zien waar ze is' zeg ik in paniek. Ze pakt mijn hand en trekt me mee. Ik duw de jongens opzij en ren achter het meisje aan. Oh mijn god...

Wat denken jullie dat er aan de hand is? Cliffordhanger :p

Stem, rea en deel!

Xxjes my ....