P.O.V: Sem
'Wat gaan we doen?' vraag ik en kijk de jongens aan. 'Wat bedoel je? Het wordt langzamerhand wel donker. We kunnen nu moeilijk naar buiten gaan' zucht Michael. 'We kunnen misschien de omgeving checken wanneer het nacht is?' vraag ik. 'Puh, je wordt zo in je rug gegrepen dan. Je ziet niks Sem' snauwt Ashton. 'Oh nou sorry hoor meneer chagrijnig. Ik ben hier ook nog niet lang hoor. In mijn dorp gingen we wel eens stiekem buiten de grenzen en daar wat dollen' mompel ik en sta op. Ik heb honger.. 'Ja in jou dorp ja' zucht Ashton. Ik pak wat soep en doe het in een kom en ga weer zitten. 'Ja, in mijn dorp ja. Wat deden jullie dan als jullie je verveelden?' vraag ik. 'Wij bleven binnen. Meestal kwamen de Firks ons beroven in de avond' antwoord Ashton 'Sirrieus.. De Firks.. Wij hadden wel moeilijkere vijanden' snauw ik. 'Moet jij zeggen vrouw' gromt Ashton. 'Bij ons kwamen de Tritons ze kwamen met bommen en beroofden de bank' zeg ik wat luider. 'Ohja? Bij ons kwamen ze met paarden die een zwart vacht en rode ogen hadden. Ze vermoorden iedereen die in de weg stond' scheeuwt Ashton. 'Bij mij is het wel anders gegaan' mompel ik en keer me terug. 'Je kan niet tegen me op' grijnst Ashton. 'Jawel, maar ik heb hier geen zin in. Het maakt me alleen maar verdrietig om aan al die doden te denken' fluister ik en roer lusteloos in mijn soep. Ashton had mijn honger meteen af genomen. 'Zal wel' spuugt hij. Snel sluit ik mijn mond om te voorkomen dat mijn grootste geheim op de tafel kwam. 'Mietje' daagt Ashton me uit. 'Ashton zo is het wel ge-'. Ik sta op en storm naar buiten. 'Bedankt Ash' hoor ik Calum zuchten. Ik voel in mijn zakken en bedank nu dat ik deze rot kleding aan heb. Ze hadden mijn geheime wapen niet gevonden. Voorzichtig haal ik mijn ijzeren ster eruit en bekijk hem. Mijn vader had hem gegeven toen ik klein was. Ook had ik nog eeh mini mesje in mijn andere zak.
Nog steeds zat ik huilend tegen een grote steen aangeleund wat verder van het huisje af. Het licht stond aan en het was nu totaal donker. Ik zag 3 schaduwen die iets aan het doen waren. Met een zucht leg ik mijn hoofd in mijn knieën. Ze moesten eens weten hoe erg mijn geheim me dwars zat.
'Hey' zegt een zachte stem. Ik kijk op en zie Calum staan. 'Hoi' antwoord ik en kijk weg. 'Heb je gehuild?' vraagt hij. 'Nee' lieg ik. 'Oh oke. Het spijt me van Ashton' zegt hij. 'Het is oke. Niet iedereen kan iedereen accepteren' mompel ik. 'Je wilt hier weg he?' vraagt Calum. 'Als hier nou meer water was en groen zou ik het nog lang wel uit kunnen staan maar ja, nu deze harde waarheid er is wel ja' mompel ik. 'Kom hier' fluistert hij en opende zijn armen. Ik kruip er in en leun met mijn hoofd over zijn schouder. 'We komen hier vast ooit wel weg' fluistert hij. 'Ik hoop het. Het is zo stil en het wordt steeds kouder' mompel ik. 'Ja, er zijn hier inderdaad in de winter maanden erge koude dagen' zucht Calum. 'Hebben jullie wel dekens dan?' vraag ik. '3, maar dan ligt er 1 zonder dus we gebruiken ze niet' mompelt Calum. 'Ik heb er wel 1' mompel ik. 'Ja, maar dan zit er nog steeds 1 zonder' mompelt Calum. Ik verplaats mijn hoofd naar zijn borst en Calum legt zijn kin boven op mijn haar. 'Nee toch?' vraag ik. 'Volgens mij vergeet je jezelf' zegt Calum lacherig. 'Owhja. Waarom sliep niet 1 van jullie bij een ander dan?' vraag ik. 'We zijn jongens Sem. Meiden doen dat wij niet' antwoord Calum. 'Ohjaa' zucht ik. 'Het kan nu wel. Maar ik weet niet als jij met 1 van ons dichtbij wilt slapen' mompelt Calum. 'Als het Ashton niet is vind ik het best. Zolang ik maar een dak heb' antwoord ik. 'Dat snap ik. Je kan wel bij mij. Maar we moeten ook wel voorzichtig zijn wanneer we de dekens gebruiken. Als we ze gebruiken met deze warmte kunnen we straks niet meer tegen de kou' legt Calum uit. Ik knik 'is goed' antwoord ik zachtjes. 'Het is hier altijd wel heel mooi he?' hoor ik Calum grijnzen. 'Als ik hier niet met water nood zou zitten wel ja' lach ik zachtjes. Calum lacht ook en laat me los. 'Kom je zo naar binnen of nu?' vraagt hij. 'Nu wel' antwoord ik en sta op. Calum staat ook op en samen lopen we terug. 'He, hè dat duurde lang' zucht Michael. 'We zaten te denken' antwoord Calum. 'Waar over, seks?' grijnst Ashton. 'Nee, over aftrekken nu goed?' kaats ik naar hem toe. Michael maakt een zacht own geluidje wat hem een klap op levert. 'Ik ga slapen' mompel ik. 'Ik kom er zo wel bij' antwoord Calum. Ik knik en ga alvast op het matras liggen. Langzaam dommel ik in slaap.
Ik wordt wakker van gehinnik. 'Calum' fluister ik paniekerig. 'Calum' herhaal ik en schud hem door elkaar. 'Hmm wat?' gromt hij. 'Calum, ik hoor een paard' fluister ik. 'Wat?' vraagt hij. Ik leg mijn hand geschrokken op zijn mond en sta op. Meteen zit Calum recht overeind en kijkt je slaperig aan. 'Ik hoor iets buiten' mompel ik bang. 'Ash, Mike' probeer ik wanneer Calum door zijn ogen wrijft. Beide antwoorden ze slaperig waardoor ik maar naar buiten spoor. 'Geef je over' gil ik terwijl ik van mijn handen een pistool maak. Ik hoor achter me voetstappen en kijk achter me. Alle 3 staan ze opeens klaar wakker buiten met Ashton zijn mes, Michael zijn zwaard en Calum zijn mes/zwaard een dolf of zoiets. Ik ren het hoekje om en zie zand omhoog stormen. Ik ren verder weg maar val voordat ik op kan staan zie ik 4 paarden hoeven weg stormen. 'Blijf staan' gil ik en ren er achterna. Mijn ijzeren ster vergetend. 'Hey! Watje' gil ik en trek een sprint maar het is onmogelijk het paard is te snel. 'Wat was er?' vraag Michael. 'Ik hoorde hoeven maar jullie 3 wouden maar niet wakker worden' zucht ik. 'Je hallucineert Sem' zucht Michael en slaat zijn arm om je heen. 'Maar ik zat 4 paarden hoeven weg stuiven' probeer ik. 'Ja.. Zal wel' antwoord Michael. Ik zucht verslagen en ga zitten op een stoel waar Michael me heen leidde. 'Je moet het echt niet geloven Sem' zucht Michael. 'Maar het is waar! Ik ben zuster geweest en heb genoeg mensen gezien die hallucineerden! Ik weet heus wel als ik dat ook doe of niet!' roep ik. 'Verdomme Sem. Waag het niet om me nog een keer wakker te maken voor dit soort lulkoek' schreeuwt Ashton en stormt naar zijn matras. 'Heb je Luke nog een keer gecontroleerd?' vraagt Calum. Ik knik 'Vanmiddag nog wel' antwoord ik. 'Ga maar gewoon slapen Sem' zucht Michael. Samen met zijn 3en lopen we naar onze bedden en ploffen er op neer. Wanneer Michael en Calum al weer sliepen kom ik de slaap maar niet vatten..
Wat denken jullie dat Sem doet? Hallucineert ze of? Voor de mensen die niet weten wat het betekent: Hallucineert is dat je dingen ziet die niet waar zijn. Meestal is dat zo als je ergens héél erg naar verlangt (als ik het goed heb). ALWEER IJSVRIJ WOENSDAGS WORDT MIJN UPDATE DAG!!
Laat ff in de rea achter wat jullie denken!
Stem, rea en deel voor meer!
Xxjes ....P.S Die tekening heb ik een paar dagen geleden zelf gemaakt ;) De tekening van het vorige hoofdstuk. Was het vergeten te melden xD
JE LEEST
The Desert
FanficSem een 18 jarig meisje word wakker in the middel of nowhere. Ze gaat op onderzoek uit en loopt hopeloos de woestijn rond. Op een gegeven moment ontdekt ze een huisje waar ze wel 4 hele bijzondere jongens ontmoet...