The Desert

20

(Speciaal voor Isis: :-------------------------------------------------------------------------------------------------) Omdat ze mijn neusje altijd zo haat :--------------------------) :----------------(  :-) )
P.O.V: Luke
Ashton en Michael waren een paar uur geleden getrokken. Terwijl ik met Calum zit te kaarten. Opeens horen we een hard klap. Geschrokken kijken we om ons heen. Mannelijk geschreeuw vult onze oren. 'De Friks!' gilt een vrouw. Poep! Ik kijk naar Calum die begint de trillen. 'Pak 2 matrassen!' bevel ik hem. Hij knikt en rent naar boven. Snel pak ik de kaarten. Wat eten in een mandje en onze wapens. Met mijn armen vol ren ik naar boven, de trap op naar mijn kamer waar de zolder luik zit. Calum komt aangesleept met een matras. Snel klim ik het luik in en leg de spullen neer en help Calum met het matras. Samen trekken we een ander matras van een random kamer en brengen wie die ook de zolder op. 'Kussen en lakens' mompel ik en ren snel naar Calum zijn kamer waar ik zijn kussen en laken pak en ren daarna weer door naar mijn kamer. Ik gooi zijn kussen en laken naar boven die ik al snel weg zie glippen. Ik pak ook mijn kussen en laken en gooi die ook naar boven. Al snel glipt die ook weg en klim ik de trap op. Ik kijk snel ff rond en sluit dan het luik. Het is voor een tijdje stil, op het gevecht na dan buiten en onze trillerige adem. 'Ehh.. Luke' begint Calum. 'Ja?' antwoord ik. 'Heb je wel licht meegenomen?' vraagt hij. 'Ehh.. Nee' mompel ik en beweeg naar het luik toe. Ik maak het open en klim naar beneden. Net wanneer ik me wil omdraaien voel ik iemand mijn hand pakken. Calum. (Cake). 'Samen' fluistert hij angstig. Ik knik en loop hand in hand de trap af. We pakken de olie lamp en rennen snel weer naar boven, de trap op. Door naar mijn kamer de zolder op. Als ik weer het luik sluit hoor ik Calum opgelucht zuchten. Ik leg mijn hand op zijn schouder en zoek in het donker naar de olie lamp. Wanneer ik die heb geef ik hem aan Calum. 'Eh..  Luke' begint hij opnieuw. 'Ja?' mompel ik. 'Hebben we wel lucifers meegenomen?' vraagt hij. 'Ehh... Nee' mompel ik en open het luik opnieuw. Snel ren ik voor de 3e keer de trap af en ren de keuken binnen. Ik begin te zoeken. Na een tijdje voel ik dat Calum zijn hand op mijn schouder legt en een pakje voor mijn neus houd. Ik glimlach en ren WEER naar boven met Calum zijn hand vast. Ik klim naar boven en help Calum de trap op te komen. Snel maakt hij een vuurtje en sluit ik het luik. Ik geef hem de olie lamp en al snel zien we elkaar een beetje door het licht van de olie lamp. 'Zullen we gaan kaarten?' vraagt Calum. Ik knik en deel de kaarten uit. 'Ik ben best wel bang' fluistert Calum. 'Ik ook Calum, ik ook' antwoord ik. Calum glimlacht zwak en pakt de kaarten aan die ik hem gaf.

Na een tijdje, geen idee hoelang, begin ik moe te worden. 'Calum?' begin ik. Calum kijkt op van de kaarten en kijkt me vragend aan. 'Ik ga slapen' mompel ik. Calum knikt begrijpelijk en staat op. Gebukt loopt hij naar zijn matras en laat zich er op vallen. Ik stop de kaarten in het doosje en kijk om me heen. Snel pak ik de olie lamp en duw mijn matras wat meer naar die van Calum toe. Ik leg de olie lamp in het midden en maak mijn "bed" op voordat ik Calum weltrusten wens en onder de dekens kruip. Ik sluit mijn ogen en val al snel in slaap.

'Luke' fluistert een stem. 'Luke' fluistert de stem nog een keer. Ik mompel wat onduidelijks en draai me om. 'Luke, alsjeblieft' fluister de stem door. Ik sla miin armen over miin oren en slaap door. Stomme droom. Wanneer ik voel dat ik zachtjes heen en weer geschud word schrik ik wakker. 'Stemmen er zijn mensen in ons huis' fluistert Calum als ik hem vragend aan kijk. 'Echt?' vraag ik. Calum knikt en komt bang naast me zitten. Ik ga weer liggen en trek Calum naast me. Hij nesteld zich tegen me aan. Ik voel hem trillen van angst of kou, maar ik denk angst. Op dat moment hoor ik inderdaad stemmen. 'Waar zijn ze?'. 'Geen idee. Ze waren hier wel'. 'De kaarten, ze zijn weg'. 'Nee.. Dat kan niet. Ze MOETEN hier zijn de deur was nog dicht!'. 'Waar zijn ze dan he?! Ik zie ze nergens!'. Ik voel hoe Calum rustiger begint te ademen en al snel merk ik dat hij slaapt. Ik probeer de stemmen te negeren en probeer te slapen. Ze mogen ons niet vinden. Dat weet ik zeker. Anders gaan niet wij alleen er aah maar ook Michael en Ashton. De stemmen vervagen en ik val in een diepe slaap.

'Luke' fluistert iemand. Ik schrik wakker en kijk om me heen. Calum kijkt me glimlachend aan. 'Wat is er?' vraag ik moe en wrijf door mijn ogen. 'Ze zijn weg' glimlacht hij. Ik spits mijn oren. Inderdaad, geen geschreeuw. Geen gehuil, geen getik van messen en zwaarden. Gewoon stil. 'Gelukkig' mompel ik en duw mezelf overeind. Calum knikt en geeft me een appel die ik al snel in stilte op eet. 'Zeg... Op een schaal van 1 tot 10' ik slik mijn hap door en kijk naar Calum 'hoe bang was je dan?' vraag ik hem. Calum denkt even na en kijkt me dan aan '7' antwoord hij. '7,5' verbeterd hij zichzelf. 'Ik ook' mompel ik en sta op. 'Laten we dan maar alles terug leggen en Ashton en Michael zoeken' mompel ik. Calum knikt. Ik doe het luik open en blaas de olie lamp uit. We laten de spullen naar beneden rollen en ruimen het op.

'Goed waar kunnen ze zijn?' mompelt Calum als we klaar zijn met het opbergen van de spullen. 'Misschien bij de kroeg?' vraag ik. Calum knikt. We stappen naar buiten. Doen de deur op slot en lopen naar de kroeg. Als we daar aan komen schrikken we van het beeld..

Hi or Hey! Hier hoofdstuk 20 opnieuw. Sorry maar er was iets fout gegaan dus jah... P.S zoef deze foto is speciaal voor jou T-Rex ;'-)!