P.O.V: Michael
Laat in de middag bel ik, alleen. Ja alleen. Ashton heeft de jongens overgehaald om niet mee te gaan behalve mij, aan bij Isis en Sem hun huis. Ja ook die van Isis haar ouders maar oke. 'Hey Mike wat doe jij hier?' vraagt Isis. 'Nou... Eeh ik kwam voor Sem' mompel ik. 'Maar... Sem is naar een huis opzoek' mompelt Isis. 'Huh hoezo?' vraag ik. 'Merissa gaat bij Sem wonen, maar mijn ouders vinden dat niet goed, ze willen geen kleine kinderen in huis, dus Sem gaat op haar zelf wonen' legt Isis uit. 'Jij niet er bij?' vraag ik verbaasd. Isis kijkt op 'i-ik durfde het niet te vragen' zucht ze. 'Waar wacht je dan nog op! Kom' roep ik en trek haar mee. Snel doet ze de deur dicht. 'Waar is ze nu?' vraag ik. 'Geen idee, ik denk dat we haar kunnen vinden bij de huizenmakelaar' mompelt Isis. 'Kom dan' zeg ik gehaast en trek haar mee. 'Waar is het eigenlijk' vraag ik en stop weer. Isis lacht en loopt naar een deur waar een bord met een huis boven hangt. 'Tja, dat had ik kunnen zien ja' lach ik. Isis lacht ook en we zien Sem net uit een kamertje komen. 'En?' vraagt Isis. 'Oh, hai. Eeh.. Nou er was er wel eentje, maar Merissa en ik vinden hem iets te groot voor ons tweeën' mompelt Sem met een blik op mij. 'Dan heeft Isis een vraag voor je' zeg ik en stoot Isis aan. Isis kijkt op en schud haar hoofd. Sem haar blik gaat verbaasd en nieuwsgierig tegelijkertijd naar Isis. 'O-oke, Michael als eerst, je gaat er aan en als tweede, ik durfde het niet te vragen. Maar ik ben het ook zat thuis. Dus... Zou ik misschien bij jou mogen wonen? Dan kan ik 's middags op Merissa passen' stelt Isis voor. Sem vliegt om Isis haar hals. 'Waarom weet jij mijn vragen te vragen?' vraagt Sem lachend. Isis lacht ook. 'Dus het is een?' vraag ik. 'Ja' zegt Sem. 'Dankje' roept Isis en knuffelt haar en daarna Merissa. 'Eeh, Sem?' vraag ik. Sem kijkt me vragend aan. 'Z-zou ik ev-even met je k-kunnen praten?' stotter ik. Sem knikt en zwaait even naar Merissa waarna ze met mij meegaat. 'Wat is er Mike?' vraagt ze. Ik glimlach, 'ik hoorde van Isis dat je een verhaalt hebt, niet zo'n leuk verhaal maar je begrijpt me wel he?' vraag ik. Sem knikt. 'Nou, eeh.. Niet dat ik boos op je ben. Ja wel even natuurlijk, maar ik weet wel dat er wat meer achter zat dan alleen tante en je vader bij de Firks' zeg ik. Sem knikt weer. 'Nou, ik wil jou dus vragen om het me uit te leggen, misschien kunnen we dan het vergeven en vergeten van elkaar?' vraag ik. Sem zucht 'goed, maar onderbreek me alsjeblieft niet oke?' vraagt ze. Ja, is goed. Zullen we naar dat restaurantje gaan? Daar hebben ze biefstuk?' stel ik voor. Sem knikt, 'dan ga ik eerst wel even dat huis toch kopen en Isis vertellen dat ik met jou weg ben' mompelt Sem. 'Is goed, ik wacht wel even' zeg ik. Sem knikt en rent terug terwijl ik gewoon rustig terug loop. Wanneer ik aan kom zie ik Sem net het kantoortje binnenglippen.
'Nou vertel' glimlach ik wanneer we allebei aan een tafel zitten met wat eten voor onze neuzen, Sem een salade en ik een biefstuk. 'Goed, maar onderbreek me niet' zucht ze. Ik knik en neem een hap. Sem lacht even maar kijkt dan weer sirrieus en begint. 'Goed, het begon toen mijn vader steeds vaker weg ging' begint Sem. Ik knik.
P.O.V: Sem
Flashback
'Frederik waar ben je toch zo vaak?' roept mijn moeder mijn vader achterna. Hij draait zich om op zijn paard en kijkt ons 3 boos aan. 'Waarom wil je dat weten?' zegt hij woedend. 'Waarom is papa zo woedend mama?' vraag ik. 'Weet ik niet schat' antwoord mijn moeder. Ik kruip samen met Iris wat achter mijn moeders been en kijk naar de ruzie. 'Ik wil het weten, omdat je normaal nooit iets deed, maar nu ben je elke week weg' zegt mijn moeder. 'Hou je er buiten' schreeuwt mijn vader. 'Nee! Ik loop al een half jaar met deze vraag! Hier ga ik me niet meer buiten houden' schreeuwt mijn moeder. 'Janet hou op' zegt mijn vader en wrijft over zijn slapen. 'Nee!' schreeuwt mijn moeder. 'Goed! Goed ik werk bij de Firks' roept hij. Mensen kijken ons raar aan en mijn vader vlucht weg. 'WAT?!' roept mijn moeder. Ik was 10.. 10 Jaar..
Einde flashback
Michael kijkt me met zijn mond open aan. 'Wow' fluistert hij. 'Dat is nog niet alles' mompel ik. 'Vertel' mompelt hij.
Flashback 2 maanden later 'die dag'
Ik loop samen met mijn zusje mijn huis binnen. 'Meiden we gaan' zegt mijn moeder en pakt 3 koffers. We besloten om ergens anders te gaan wonen. Ik neem een koffer aan en loop naar buiten. Ik hoor geschreeuw en kijk om me heen. De Firks. 'Mama, de Firks' roep ik. Mijn moeder haast zich met mijn 4 jarige zusje naar buiten en kijkt om zich heen. 'We moeten hier weg Sem' zegt ze. Ik knik. 'Waar heen?' vraag ik. 'Kom die winkel' zegt mijn moeder. Ik pak haar hand en trek haar mee. Midden op de weg voel ik haar greep verzwakken. 'Mam' schreeuw ik wanneer ik mijn moeder dood op de grond zie liggen, ze was gestoken... Ik kijk op en zie mijn vader mijn zusje in elkaar trappen. 'Nee' schreeuw ik en ren naar Iris toe. Ik grijp haar maar het was al te laat. Ik verborg mijn zusje huilend tussen mijn armen en maakte mezelf klein. Die keren dat ik gestoken werd en geslagen voelde ik niet, ik was zo verlamd door het verdriet.
Einde Flashback
'En toen?' vraagt Michael gespannen. Ik lach eventjes. 'Ik werd wakker in het ziekenhuis, de eerste dag was ik verdrietig, maar na een jaar of 3 besloot ik geneeskunde te studeren, vooral kruiden en het genezen' leg ik uit. 'En toen eindigde je hier' bevestigt Michael. Ik knik. 'Jeetje Sem' mompelt hij. Ik glimlach en neem mijn laatste hap van mijn salade. 'Kom hier' zegt hij en staat op. Hij loopt naar me toe en knuffelt me. Ik knuffel terug en laat een traantje los. 'Verwacht maar niet dat ik je nu laat stikken hoor' fluistert hij. 'Dankje Michael' fluister ik. 'Geen probleem, moet ik de jongens het vertellen of?' vraagt hij. 'Nee, laat ze maar. We houden dit eerst wel geheim' mompel ik. Michael knikt 'lijkt mij ook het verstandigste met Ashton' zegt hij en gaat weer zitten.
Nieuw Hoofdstukkie :D, Vergeet niet dat er nog een Q&A aan komt! Vragen kunnen nog gesteld worden, 14 februari komt de Q&A ;) Laat ff een stem achter als je dit hoofdstuk wat vond en ja..
See ya, Xx me ....

JE LEEST
The Desert
Hayran KurguSem een 18 jarig meisje word wakker in the middel of nowhere. Ze gaat op onderzoek uit en loopt hopeloos de woestijn rond. Op een gegeven moment ontdekt ze een huisje waar ze wel 4 hele bijzondere jongens ontmoet...