-Bullet's PoV-
Napabalikwas ako nang bangon sa aking kama ng marinig ko ang sunod-sunod na katok sa pinto ng aking silid dito sa aming mansyon. Gumulong ako pataob at ipinatong ang isang unan sa ulo ko at pilit na inignora ang ingay na nagmumula sa pinto.
Sabado ngayon kaya wala akong pasok sa JU at napagdisesyunan ko na rin na magpapahinga lamang ako ngayon ng buong araw. Kaya nga kahit mataas na ang sikat ng araw ay nakadikit parin ang katawan ko rito sa kama. My body needs a rest from my daily stress na natatamo sa mga negosyong pinanghahawakan ko dito sa pinas. Amininado rin ako na nagpapadagdag rin sa stress ko araw-araw ang pag-iisip kay Alena.
Sa loob ng mahigit limang taon ay walang araw na hindi ko siya iniisip. Walang minuto na hindi ko sinisisi ang sarili ko sa lahat. I was too coward to tell her the truth back then. And too afraid to see her in pain because of me.
Habang nakapikit ako ay nakikita ko nanaman ang imahe ng isang babaeng nakangiti. Oh how I wish I can be able to see her smile again. How I wish I can still feel her warm embrace. And how I really wish I can turn back the time. Those times that there we're only she and me.
Dahan-dahan akong bumangon at umupo sa ibabaw ng aking kama. Ipinadaan ko ang aking mga daliri sa aking sabog pang bohok bago tumingin sa katabing mesa ng aking higaan. Doon agad kong nakita ang nag-iisang picture frame na nakatayo roon. Ang larawan naming dalawa ni Alena. Ang nag-iisang bagay na nagpapaalala sa akin na kahit ako'y isang tanga at walang kwenta ay minahal at minahal niya parin ako ng walang pag-aalinlangan.
Inabot ko ang picture frame at pinakatitigang mabuti. This are the times where we only feel pure happiness and love from each other. The times that its only me can hear her joyful laugh, sweetish words and breathtaking moans. Okey! Let me clarify kung bakit nasali yung moan thing. It just that..... I MISSED EVERY MOMENT WE SHARED TOGETHER :( That even the OH SO HOT moments together kept on play in my head. All in all its just that I still loved her. She's still the one who can makes me crazy as hell every single day.
Wala sa sarili kong niyakap ang frame.
"I missed you, Princess. Please, please come home now. I am very much willing to face your anger, even your revenge I will without any complains. Just come back now." Mahinang bulong ko at mas hinigpitan ang pagkakayakap sa picture frame.
Habang nakapikit ako ay narinig ko ang biglang pagkalabog ng pinto sa aking silid. Palihim kong pinunasan ang namumuong luha gilid ng aking mga mata bago ako nag-angat nang tingin at masamang tinitigan si Dara.
"Ay puta! Ba't nakikipag romansa ka pa d'yan sa kama mo?! Tanghali na po, Shayne!" Sermon nito sa akin bago naglakad patungo sa aking walk-in closet at nagsimulang magkalkal sa aking mga damit. Napailing nalang ako habang sinusundan ito nang tingin.
"Whats now, Lim?" I asked her habang maingat kong ibinalik ang picture frame na hawak ko. At muling humiga sa aking kama.
"Fuck! Tumayo kana nga d'yan! This is not the day for you to be lazy, bitch!" Sigaw nanaman nito bago marahas na isinara ang pinto ng walk-in closet ko. Nakita kong may hawak na itong pares ng damit at inihagis iyon sa kama.
"I'm not in the mood, Lim." Sabi ko naman habang nakatingin dito na ngayon ay nakatayo na sa paanan ng kama ko. Pero umiling lang ito sa akin.
"Nah, I won't allow that to happen. Because this day will be a productive day for you, James." Dara said. Napapikit naman ako nang bigla nitong hinawi ang kurtina dahilan ng pagpasok nang malakas na sinag nang araw na agad na tumama sa aking mukha. Hindi pa man ako nakaka-recover sa sakit nang sinag ng araw ay naramdaman ko ang marahas na paghila nito sa akin patayo sa kama at kinaladkad ako papunta sa kung saan at doon ako tinulak.
"Ouuchh! Fuck you!!!" Galit na sigaw ko ng mauntog ako sa pinto ng aking banyo.
"Opps!! Sarreh!" Sabi nito sabay halakhak. "Take a bath now, okey?! Maghahanap pa tayo ng maisusuot para mamaya!" She enrgetically said.
"Maisusuot? Para saan?" Tanong ko naman habang hinihipo hipo ang noo kong nauntog. Dahil dun ay nakita ko ang agad na pagsimangot ng mukha ni Dara. "What?" I cluelessly asked.
"Seriously, Shayne? You don't even had a clue if where are we going tonight?" I shake my head as an answer. "Uuggghh! You're unbelievable, woman! Lagi ko kayang pinapaala yun sa'yo!"
"I wouldn't be asking you if I know." Napahilot nalang sa kanyang sentido si Dara habang umiiling-iling pa. Sorry naman!
"Remember the black invitation card that we both recieved last month?" I nod. "That event will be tonight." Pilit na pinapakalmang sabi nito.
"Mamaya na ba?" Sa sinabi kong yun ay kulang nalang bumuga ng apoy si Dara sa sobrang pagkainis.
"Did you even read that card, Miss?" She asked me.
"Too busy for that." I answered.
"Mapapanot talaga ako sa'yo ng wala sa oras!!!" Sabi nito sabay martiya papunta sa pinto ng aking silid. "I'll be waiting for you down stairs." At marahas na isinara ang pinto.
'Di ko alam ha, pero nung binanggit niya ang tungkol doon sa misteryosong black card na yun ay parang may kung ano sa kaloob-looban ko ang nabuhay at kinabahan. Well, marahil ay sa ilang taon ay ngayon lang ulit ako makakadalo sa isang social event. Yun na nga siguro....
