I can totally felt the tension in every corner in this room right now. Mas lalo pa ngang tumindi iyon nang muling nagsalita si Bullet.
“Speak up, Lim..” Tela naiinip na sabi nito kay Lyn na hanggang ngayon ay wala paring imik sa kinauupuan nito. “Don’t waste my time and just give me the answer that I wanted.”
Akmang tatayo ito mula sa pagkakaupo sa kama nito nang mabilis ko itong pinigilan. Dahilan upang mapatingin itong muli sa akin. She gave me a questioning look. “Don’t. Mahina ka pa, Bullet. Wag ka munang galaw ng galaw at baka mabinat ka.” Sabi ko dito.
Tumayo ako mula sa aking kinauupuan at lumamit ng husto dito at maingat itong muling pinasandal sa head board ng kama nito. Hindi naman ito kumuntra at nanatili lang na nakatitig sa akin. Nang tuluyan ko na itong napasandal ulit ay hinila niya ako bigla paupo sa kama nito at nagsalita.
“Let me finished with her then I’ll deal with you later, princess.” She gave me a one creepy smile before she continued. “Marami ka pang dapat ipaliwanag sa akin mamaya.” I was about to defend myself when she suddenly placed finger on my lips to stop me.
“I’LL. DEAL. WITH. YOU. LATER. OKAY?” Madiin ang bawat salitang sabi sa akin. Wala sa sariling napatango ako habang nakatingin sa gulay berde nitong mga mata. “Good.” She sweetly smiled at me bago muling itinuon ang pansin kay Lyn na nahuli ko pang umiikot ang mga mata habang tahimik na natanaw sa amin.
Singbilis naman ng kidlat na nagnbago ang facial expression ni Bullet habang tinatapunan ng nakamamatay na tingin si Lyn.
“Ano ba? Hindi ka ba talaga magsasalita d’yan? At napipi ka bigla?” Nagpakawala naman ng malalim na hininga si Lyn bago ito tumayo sa kinauupuan at kinuha ang nakasampay nitong leather jacket sa tabi nito. Marahan niya pa itong pinagpag pagkatapos ay isinuot iyon.
“Where the fuck are you going? You’re not answering my question yet, Lim!” Pagalit na sita ni Bullet dito ng makita naming humahakbang na ito patungo sa pintuan. Habang ako naman ay tahimik lang na nakamasid sa susunod na mga mangyayari.
“Wag kang bastos, Darlyn, kinakausap pa kita!” Sigaw na sabi nito kay Lyn ng hawakan na nito ang siradura ng pinto. Muli ay bumuntong hininga ito muli at bored na lumingon sa amin ni Bullet.
“What? You want answers then I’ll give it to you straight to the point. Yes, I still love your self-proclaimed girl. And it gives me a shitty times just to resist this feelings of mine. I hate it, yeah. But what? Nakita mo ba akong gumawa ng hakbang para kunin ang atensyon niya sa’yo papunta sa akin?” Tanong niya, mata sa mata kay Bullet. “No, right?” Sagot nito sa sariling tanong at ngumiti ng nakakaluko. “You know why? Because I respect you. I valued our friendship more than to follow this damn heart of mine, Bullet.” I felt my mouth parted dahil sa mga nirinig ko dito. Naramdaman ko rin ang muling paghigpit ng pagkakahawak ng kamay ni Bullet sa kamay ko.
Nakita kong pinabukol nito ang dila sa kaliwang pisnge nito at naglabas ng isang stick ng segarilyo sa bulsa nito at walang sabi-sabing sinidihan iyon gamit ang lighter na nasa bulsa ng leather jacket na suot nito. I can even see how her hand trembled based on the cigarette that she’s holding. And I know Bullet noticed it too.
“Damn, how I hate that word.” Natatawang sabi nito habang bumubuga ng usok sa bibig nito. “I hate how it change a person’s perspective in life in just a snap.” Habang sinasabi niya iyon ay ramdam ko ang bigat sa mga sinabi niya. “I hate how it change me without even noticing it.”
“Lahat tayo dadaan sa ganyan, Darlyn.”
“But not all of us is lucky to be loved back, James. Not even me.” Sagot nito kay Bullet.
“Because you fell to a wrong person. That’s why. And by the way, and drama mo. Hindi bagay sa isang babaeng burdado gaya mo.”
“Yeah, yeah, whatever. As if naman ginusto ko ‘to.” Sabi nalang nito bago tumalikod sa amin at tuluyang binuksan ang pintuang nasa likuran nito. Hindi pa man ito nakakalabas ng magsalita ulit ito at lumingon kay Bullet. “O by the way. Welcome back Bullet.” She lastly said bago niya kami tuluyang iniwanang dalawa ni Bullet.
Minuto ang lumipas nang tuluyang pumasok sa isip ko ang katotohanang kaming dalawa nalang ni Bullet ang tao dito. And that idea makes my heart beats fast. I even can’t look at her. Nagawa ko lang bumaling dito ng maramdaman ko ang paghila nito sa kamay ko.
And when finally our gazed met I felt that overwhelming feeling again that only her can make.
“You look so stress.” Ito ang unang nagsalita sa aming dalawa matapos ang mahabang katahimikan. Sinuri niya pa ang mukha ko habang sinasabi iyon. She even caress the side of my eyes. “Nakaka stress ba akong bantayan, hmmm?” Panunudyang pang sabi nito sa akin.
Kimi naman akong ngumiti dito bago yumuko. Pero hindi pa man nagtatagal akong nakayuko ay agad naman nitong hinawakan ang baba ko at marahan itong inangat dahilan upang muling kasalubong ang aming mga mata. Hanggang sa bumaba ang tingin nito sa mga labi ko. Her eyes stayed looking at my lips for about a couple of minute before she turned back to my eyes.
“Still beautiful as ever, Alena.” Malambing na sabi nito na nagpapula sa mga pisnge ko. Mas lalo naman lumapad ang ngiti nito sa nakikita na mas lalo namang nagpaganda dito.
“You know what, marami talaga akong gustong sabihin at the same time itanong sa’yo. Sa sobrang dami ni ‘di ko na alam kung saan ako magsisimula.” Sabi nito habang nagpalipatlipat ang kanyang mga mata sa mata’t labi ko.
“But first thing’s first, princess.” Nakangising ani nito bago walang sabi-sabing hinila ang batok ko at siniil ako ng mariin na halik sa aking labi. “God, I love you.” Mahinang sambit pa nito nang pansamantalang pinakawalan ang labi ko bago ako muling hinalikan sa aking leeg. Just like the old times.
