10

145 17 6
                                    

"Melanie!" Roept Steffany van beneden. "Kom eraan!" Roep ik. Ik spring op van bed maar wist al lang dat ze er was. "Klaar om te gaan winkelen?" "Tuurlijk. Ik pak even mijn jas." Ik loop naar de
 en pak mijn leren jas van de kapstok. Ik trek hem aan. "Good to go." Ik doe niet veel met Steffany, ik vermijd alle contact en heb daarom ook weinig vrienden. Tuurlijk is het niet terecht maar al die verledens, al die gedachten. Ik trek het niet.

Steffany rijd de auto de parkeerplaats op en parkeert hem vlak voor de deur. "Laten wij eens gaan kijken of ze hier wat enge spullen hebben." Grinnikt Steffany. Ik lach en stap uit. We lopen het gigantische gebouw in en meteen vinden we ding als spuitbussen om nep spinnenwebben mee te spuiten, enorme spinnen en een soort gordijn dat op een spinnenweb lijkt. "Steff? Die kunnen we gebruiken om de bovenverdieping af te schermen." Zeg ik. "Ja, goed idee, hangen we er 3 van deze in." Zegt ze terwijl ze een paar spinnen uit een bak bakt. "Doe maar 1, en het liefst helemaal bovenin de hoek, Mike is doodsbang voor spinnen." Lach ik. "Oké, eentje dan. En een paar van deze kleine voor in de hoeken?" Ik knik goedkeurend. Ze gooit een hand vol van die dingen in de kar en lachend lopen we weer verder. Tuurlijk hoor ik de gedachtes van anderen. De gedachten van een meisje dat de schappen vult: Ik haat m'n werk

Van de vrouw aan de kassa: Nieuw hier? Niet verkeerd hoor... Ugh, hebben we die weer. Die vrouw weet ook maar niet van stoppen hé? al dat wol. Ach, zolang ik er maar aan verdien.

Van de bedrijfsleider die net door de winkel stormt: Waarom kan die jongen zich nou nooit gedragen? Waarom moet hij altijd iets uithalen? Nog even en hij word geschorst en dan kan ik elke ochtend nog maar vroeger opstaan om hem naar een aantal steden verderop te rijden zodat hij naar school kan.

Die van Steffany gaan doorgaans de hele tijd over mij... Dit zouden we vaker moeten doen, zal ik haar mee uit eten vragen? We moeten vaker dingen samen doen. Ergens voel ik me schuldig tegenover haar, ze is er altijd, ze zorgt voor mijn eten, mijn drinken, ze zorgt voor alles. "Melanie, wat dacht je van deze?" Ze haalt een levensecht skelet uit een van de schappen. "Hangen we in een van de hoeken van de kamer, idee?" "Oehh jaa." Lach ik. "En deze schaal voor punch." "Ohw, jaa." Lacht Steffany. Ik Leg de schaal in de wagen naar het opgevouwen skelet. We zijn de helft van de winkel nog niet door of we hebben al een karretje vol. Ik loop terug naar de ingang van de winkel en haal er een tweede karretje vandaan. Hebben we zeker wel nodig. Ik denk na. "Steff, je hebt veel mensen uitgenodigd, misschien moeten we ook wat meenemen voor buiten huis?" "Ja, is misschien wel handig. Anders word het te druk binnen en ik weet dat je daar niet van houd. Laten we bijzondere verlichting opzoeken voor om het zwembad, en een paar van die pompoenen." "Steff?" "Ja?" "Zou het erg zijn als ik geen kostuum heb?" "Heb je geen kostuum?" "Nee..." "Neem deze." Lacht ze als ze een haarband met duivelshoorntjes op mijn hoofd plaatst. "Ja, nee, tuurlijk. Heel charmant, nemen we." Ik gooi hem lachend in het wagentje en loop achter haar aan naar de verlichting.

Een paar ronde gekleurde lampen en een waterdichte galaxy lamp,  waardoor je een effect in het water krijgt. Echt super vet.
Als we de tafel klaar hebben gezet gooi ik de spinnen in de punch. Wat ik wel heel gaaf vind, is dat Steffany echte halloween snacks heeft besteld. We hebben cakejes met een laagje marsepein versierd als pompoen of spookje. Ze heeft koekjes besteld met het hoofd van Jack Skellington erop, een fruitschaal, gesorteerd in kleur, in de vorm van een pompoen, cupcakes met spinnensnoepjes, vleermuis chocolade, lollies die lijken op oogballen en nog veel, veel meer. De punch is groen, maar echt heel lekker, ook hebben we bloedrode punch, in beide schalen heb ik spinnen gegooid. Mike zal nu de hele avond wel niks willen drinken...

Ik prop snel een broodje naar binnen en leg mijn mobiel aan de lader. Mike en Jade zijn er wat eerder, maar zij zijn altijd het eerst op een feestje. Zelfs op het schoolfeest... Ik pak de haarband met duivelshoorntjes en zet hem op. Ik heb een blauwe skinny jeans aan gedaan en een wit t-shirt met wat nepbloed. Ook had Steffany nog nep-vampiertanden gekocht, die ik ook in heb gedaan. Er loopt een lijntje nepbloed langs 1 van mijn mondhoeken naar beneden. Ik pak een plastic bekertje en vul hem met groene punch. Heerlijk. Dan gaat de deurbel. "IK GA WEL!!" Roep ik naar Steffany die zich aan het omkleden is. Ik open de deur en laat deze vervolgens open staan. "Dit heb je knap gedaan hoor." Zegt Mike. "Heb je de hapjes al gezien?" Lach ik. Meteen loopt Jade verder, op zoek naar cupcakes. Ik had de muziek al lang aan gezet, de herrie is precies luid genoeg om de meeste gedachtes te overstemmen. De turbine van beledigingen uit dronken koppen zal meevallen vanavond. Als Mike de spinnen in de punch ziet, begint hij te gillen. "Stel je aan blondie, die zijn nep." Lacht Jade als ze het glazuur van haar cakeje likt. Mike rolt met zijn ogen. Voorzichtig schept hij wat punch in een bekertje en drinkt het op. "Dit hebben jullie echt amazing gedaan, ziet er awesome uit." lacht Mike. "Helpen jullie even om buiten alles aan te zetten? Kaarsen en shit?" "Tuurlijk." We lopen lachend met zijn drieën naar buiten en steken de kaarsen aan. Ik klik het special effect zwembad lamp ding aan en ik kan aan de gedachten van Mike horen waar hij is. Bij het nepmes. Ik begin te lachen.

"Steff kom nou naar beneden! Je gasten staan zo op de stoep!" "Ben bijna klaar!!" roept ze. Ik rol met mijn ogen en loop naar de stereo. Ik druk hem aan en draai de volumeknop wat omhoog.

"Ik heb Rhane uitgenodigd, hoop niet dat je het erg vind?" Deelt Jade mee terwijl ze nog een hapje uitprobeert. "Nee, tuurlijk niet. Er komen genoeg mensen vanavond, dus ik denk niet dat ik last zal hebben van jou en Rhane." Ik begin te lachen.

The OneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu