The One

1

Ik sla kreunend de wekker uit. half 7. Ik kruip dieper in de dekens en wil niet opstaan. "MEL!!! Opstaan, je komt te laat!" Roept Steffany, mijn tante, van beneden. Ik zucht en sla de dekens van me af. Ik sta op en gooi de deuren van mijn kledingkast open. Ik pak mijn zwarte wijde hoodie en trek deze over mijn hoofd. Ik stop mijn Ipod alvast in het ingenaaide geheime zakje aan de binnenkant van mijn sweater en trek dan een gebleekte skinny jeans aan. Ik pak mijn rode all-stars sneakers en zie op de klok dat ik al behoorlijk laat ben. Shit! Ik moet Mike nog ophalen. Ik pak mijn sleutelbos van mijn bureau en gris mijn tas mee. "Hee Stef, ik moet meteen gaan, ik ben al laat en ik moet nog langs Mike's huis. Ik eet wel in de auto!" Ik pak mijn broodje en drink snel de helft van mijn melk op. "Tot vanmiddag!!!" Roept Steffany me na. Ik stap in de auto en draai de sleutel om in het slot. Ik rijd achterwaarts de oprit af en rijd de straat uit. Ik besluit een stukje snelweg te nemen. Ik draai de snelweg op en rijd met 180 km/u over de snelweg. Ik weet dat het veel te hard is en dat ik eigenlijk van mijn gaven geen misbruik moet maken, maar ik kan echt niet nog eens te laat komen. Ik ben afgelopen week al 3 x te laat gekomen en meneer Robbins vermoord me als ik nog eens te laat kom. De eerste les is Engels, en Mike heeft het eerste uur biologie. Ik stop voor zijn huis en zie hem op het trapje zitten hij staat op zodra hij me ziet en rent naar de auto. Ik verberg mijn blonde lokken onder mijn capuchon en doe oortjes in. Ik zet AC/DC op en druk op shuffle. De snerpende akkoorden op de gitaar op vol volume overstemmen zijn gedachten en zodra Mike instapt rijd ik weg. Ik houd me dit keer aan de snelheidslimiet, om te zorgen dat Mike me niet gaat ziet als een suicide killer.

Ik draai mijn auto een parkeerplaats op en zie Jade al op ons staan wachten. Dan is ons clubje compleet. Mike, Jade en ik. Mike is een ontzettend aardige jongen maar wel echt verschrikkelijk druk. Verder is hij een serieuze diva en dus raad je het al... Hij is uit de kast gekomen. Maar hé, een beetje gay is oké, right? Hij word dan ook altijd uitgescholden voor homo en alles wat daarmee te maken heeft.

Dan heb je Jade, het type meisje dat graag bij een groep hoort. Ze heeft haar haar zwart geverfd met 2 plukken paars en een aantal pastel blauwe lokjes. Ze draagt vooral veel zwarte kleding en jeans met kettingen. Ook wel gothic genoemd. Ze word er dan ook behoorlijk mee gepest en uitgescholden voor Emo, Gothic en dat soort flauwekul.

En dan heb je mij, degene met veel geheimen. Ik hoef niet te luisteren naar wat mensen zeggen omdat ik het in hun gedachten allang heb gehoord. Ik hoef niet naar iemands verleden te vragen omdat ik die al zie als ik ze aanraak. Ik draag altijd hoodies en zodra ik het schoolplein op kom, plug ik mijn oortjes in. Tegenwoordig doe ik dat al als ik bij Mike aankom, omdat hij het maar vaag vind dat ik altijd een capuchon op heb en ik dat constant als een cassetteband in zijn gedachten af hoor draaien. Gym is daarom ook niet bepaald mijn favoriete vak, ik kan geen oortjes in doen en geen capuchon op. Ik word daarom ook eigenlijk altijd voor freak uitgescholden. "Wat heb je op?" Vraagt Jade als ze mijn oortjes opmerkt. Ik kijk in mijn hoodie naar het scherm van mijn Ipod en geef haar een oortje. "Whiskey in the jar." "Wat is dít dan nou weer?!" Vraagt ze vol afschuw. "Metallica." Voeg ik toe en ik haal mijn schouders op. "Kan het nóg harder?!" Ik haal opnieuw mijn schouders op. Ik heb eerlijk gezegd ook geen idee waar de nummers over gaan, ik weet alleen dat het mijn overgevoelige zintuigen overstemt.

Jade haalt haar schouders op en we gaan het hek door. Ik druk het volume van mijn Ipod ietsje hoger en volg mijn vrienden naar het schoolplein. De bel gaat en ik loop meteen door naar de Engelse les. Ik neem mijn standaard plek achterin de klas aan en ben zoals gewoonlijk als eerste. Meneer Robins komt altijd later, hij ontbijt vlak voor de les in de lerarenkamer. Ik sla mijn boeken en mijn leesboek op tafel. We lezen gezamenlijk 'The fault in our stars'. Als we het boek uit hebben moeten we er een verslag over schrijven, maar ik heb hem al af. Ik lees boeken zonder ze aan te raken. Langzaam stroomt de klas vol en is ook meneer Robbins aanwezig. Ik weet dat we deze les alleen maar gaan lezen aangezien hij dat de vorige les heeft aangekondigd. Ik houd mijn blik op mijn tafel gericht terwijl meneer Robins begint te praten. "Goedemorgen klas, vandaag heb ik een verrassende mededeling voor jullie. Ik wil jullie voorstellen aan jullie nieuwe klasgenoot. James Mcvey." Ik wend mijn blik niet van de tafel af en toch weet ik precies wie er binnen komt. De jongen draagt zwarte kisten, een leren jas, een wit t-shirt, een zwarte jeans en zijn haar is een mix tussen bruin en donkerblond, hij heeft het smooth in een soort kuif achtig iets. Ook weet ik dat hij alle meisjes in dit lokaal laat kwijlen, behalve mij. Ik neem de moeite ook niet om op te kijken. "James, je mag daar op de lege plaats naast Melanie gaan zitten. We houden rekening met je totdat je je eigen boeken hebt." "Tuurlijk." Zegt hij laks. Hij loopt in mijn richting en ploft neer op de stoel naast mij. Meteen word ik overspoeld door neerbuigende gedachtes als: Oh wat heb ik een medelijden dat hij naast die freak moet zitten. Ik duik in elkaar. Met gespannen kaaklijn druk ik mijn muziek harder. Inmiddels op het maximum volume. "Gaat alles wel goed?" Vraagt James dan. "Ja hoor, prima." Meneer Robins vraagt ons bladzijde 99 voor te pakken in ons leesboek. Ik doe netjes wat hij vraagt. "Mag ik misschien meekijken?" Vraagt James. Ik zucht en schuif mijn boek naar het midden van de tafel. Bang voor zijn aanraking schuif ik verder op naar het randje van mijn stoel. Ik verberg me onder mijn capuchon. Ik hoor hem zachtjes lachen. Misschien omdat ik me als een debiel gedraag, maar er zou ook iets anders achter kunnen liggen. Nog steeds heb ik hem geen blik waardig gegeven.

In de pauze loop ik naar de vaste tafel waar ik, Mike en Jade altijd zitten. Ik ga naast Jade zitten. "Heb jij die nieuwe jongen al gezien? Wat een stuk! Hij is zo leuk!" "Vind je?" "Hallo?! Zie ik er uit of ik een grapje maak?! Heb je hem wel even goed bekeken?" Zegt ze als ze gespannen het papier van haar glazuurcakeje af haalt en daarna langzaam het glazuur af begint te likken. "Ja, hij zit naast me bij Engels." Zeg ik en ik haal mijn schouders op terwijl ik een hap van mijn appel neem. "Mel, jij bent niet goed." Zegt Mike. "Hij is net een god, kijk naar hem."

Ik sla mijn boek open en bedenk me plots dat we vandaag een Spaans toets heb. Ik heb niet geleerd, maar dat hoeft ook niet als je de gedachten van de leraar kan horen als er van een andere klas word nagekeken. Ik klap mijn boek weer dicht en wacht tot de blaadjes uitgedeeld worden. In 10 minuten maak ik de toets en lever ik mijn proefwerkblaadje in. Ik ga weer zitten en pruts wat aan mijn hoodie tot het einde van de les. Op naar tekenen.

_____________________________

Hier is het eerste hoofdstuk!! Ik ben benieuwd wat jullie vinden, laten jullie het weten in de comments? Laat ook eventueel wat tips achter, iets wat je anders zou willen zien, dan kan ik dat meenemen in andere boeken :) x Helena