Hoofstuk 7.

386 22 4
                                    

Het is iets voor zeven als de bel gaat, ik doe open en daar staat Evert voor me. 'Wat zie je er prachtig uit Fenna' 'Jij mag er ook wel wezen meneer' 'Zullen we gaan?' 'Ja, ik kom'

We rijden naar het restaurant, we zeggen eigenlijk niks tegen elkaar totdat Evert begint te praten. 'Fenna even over dat smsje, ik geloof je dat jij het niet was. Maar het is een beetje vaag allemaal' 'Dankje Evert, ik ben blij hierom. Ja het is zo vreemd, ik heb die hele dag mijn mobiel nauwelijks gebruikt. Ik ging weg en toen bleef Samanta achter, zou zei het gedaan hebben?' 'Geen idee, misschien kunnen we het haar morgen vragen' 'Dan ontkent ze het vast, maar we kunnen het altijd proberen'

We komen bij het restaurant, en krijgen de menukaart. We bestellen allebei wat te drinken en daarna iets te eten. Het wordt steeds gezelliger.

''Hoe is het dan met Nienke en Brecht?
'Ja gaat goed met ze, krijgen alleen steeds meer praatjes' 'Haha dat zal best wel ja, kleine meisjes worden groot' 'Hoe is het dan met jou, nog geen liefdesleven? Ow sorry dat had ik misschien niet moeten vragen' 'Maakt niks uit joh, nope niemand, mijn prins op het witte paard is nog ver weg' 'Ik beloof je Fenna, ooit op een dag wordt je gelukkig'

'Wilt u nog een nagerecht?'
Evert en Fenna kijken elkaar aan, zullen we nog wat nemen? 'Voor mij alleen nog maar een kopje koffie hoor' zegt Fenna. 'Doe mij nog maar z'n verassings ijsjes, die van de speciale aanbieding is die toch?' 'Oke, komt eraan'

'Evert, volgensmij is dat ijsje van een kindermenu' 'Meen je dat?' 'Ja haha' 'O achja' 'Dit is nou zou leuk aan jou, het lijkt of je je nooit ergens voor schaamt Evert' 'Ja dat denk jij maar van binnen nu eh, haha nee grapje gewoon jezelf zijn, maar dat doe jij anders prima altijd' 'Ja, misschien wel te veel' 'Nee Fenna je bent prima zoals je bent'
'Aha kijk je ijsje komt eraan! Wat leuk je hebt er sterretjes bij!' Evert geeft een lepen aan me. 'Samen delen?'

Dit was echt perfecte avond denk ik als we onderweg naar mijn huis zijn. Ik kijk een paar keer om mijn heen, ik heb het gevoel dat iemand ons achtervolgt, achja zal wel aan mijn liggen.

'Bedankt Evert voor deze gezellig avond' ik wil mijn deur openmaken als Evert mijn omdraait. 'Nee jij bedankt, dat je toch nog wilde. Haha grapje ik vond het zo leuk' Even staan we tegenover elkaar en staar ik in zijn blauwe ogen, dan komt hij naar voren en kust me, ik kus terug. Als hij weg loopt zegt hij: 'Misschien is je prins op het witte paard wel dichterbij dan je denkt..'

AfscheidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu