Hoofdstuk 14.

349 22 2
                                    

'Fenna ik moet je spreken!' Zegt Evert 'Volgensmij hebben we elkaar niks te zeggen' zegt Fenna 'Fenna please, het is echt belangrijk en het kan niet hier' 'Evert wat is er?' 'Carla is het een mogelijkheid dat we nog even terug gaan naar de dijk, volgensmij hebben we iets over het hoofd gezien van de moord?' Vraagt Evert. 'Nou doe maar, misschien levert het wat op' zegt Carla.
'Kom Fenna' zegt Evert.

Fenna:
Als we in de auto zitten zeg ik:
'Oke Evert, wat is er aan de hand?' 'Oke Fenna er is me wat overkomen de afgelopen dagen en als ik het daar openbaar bespreek dan komt degene er vast achter' 'Evert vertel het nou maar gewoon!' Ik hoop trouwens niet dat degene ons zit samen, want dan gaat het ook fout. Daarom gaan we samen gewoon iets doen voor zaak' 'Evert kom op vertel nu!' 'Oke Fenna komt het: Nadat ik weg was gegaan bij jou huis na ons etentje kreeg ik een smsje, met daarin een foto van ons dat ik je zoende. Ik krijg een dreiging dat ik moest zorgen dat jij vertrekt uit Friesland en anders zouden mijn dochters gevaarlopen, nou toen moest ik nog verder gaan en schreef ik dat briefje, ik wist echt niet meer wat ik moest doen. Maar nu blijkt het dus dat die moorden te maken hebben met degene van de smsjes, omdat die me een smsje stuurde, met of ik het een mooi pakketje vond. Fenna ik weet echt niet meer' 'Jezus Evert, dit is echt heftig. Het is dus tegen mij' 'Ja iemand die jou niet moet en mij wil' 'Heb je al een idee wie het is?' 'Ik denk het wel, ik heb het gevoel dat Samanta hier mee te maken heeft' 'Zou kunnen, ik heb haar nooit vertrouwd' 'Fenna, wil je me alsjeblieft helpen, ik weet niet hoe ik dit moet aanpakken' 'Is goed Evert, ik ga je helpen' 'Thanks Fenna, en ik heb echt nooit gemeen tegen je willen doen. En ik ben heel blij om wat er toen die avond op het moment voor je huis gebeurt is'
Op dat moment geeft Evert mij een kus op me wang, ik moet blozen maar hij ziet het niet..

AfscheidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu