A Werewolf In Town [NL]

Hoofdstuk 1: De geschiedenisles

'Flynn?Flynn!! Ben je nou aan het slapen in de les?' : vraagt leraar Zonneveld geërgerd. Ik kijk slaperig omhoog en schrik mij rot als ik erachter kom dat ik wakker gemaakt ben door Zonneveld, de ergste en strengste leraar van de hele school. De naam Donderwolk zou eigenlijk beter bij hem passen, het is dan ook een veel gebruikte en geliefde spotnaam voor hem onder de leerlingen. Ik kijk de klas rond. De meeste klasgenoten zijn doodstil en durven zich niet te bewegen uit angst de de aandacht te trekken van de docent en het risico te lopen om eruit gestuurd te worden. Een paar meiden kijken met medelijden naar mij. Andere meiden zitten zachtjes te giechelen en te wijzen naar de Mike, de knapste jongen van de klas. Achter in de klas zitten een paar jongens stilletjes te lachen, ze proberen hun lach in te houden voordat meneer Zonneveld ze betrapt en ze er ook uit stuurt. Erik, een stille en verlegen jongen, zit voor het bureau  van meneer Zonneveld en staart dromerig naar buiten. De rest van de klasgenoten zijn vooral verbaast dat ik, ik  sta bekend als het studiebolletje van de klas, niet meedoe met de les en zelfs de les verstoor. Dat hadden ze nooit verwacht van mij.
Oh nee, denk ik. Waarom val ik nou in slaap bij de geschiedenisles van meneer Zonneveld, erger kan haast niet! Waarom gebeurde dit, wat is er met mij aan de hand?

'Waarom was je aan het slapen Flynn?' : vraagt meneer Zonneveld door. 'En ik wil geen smoesjes horen! Als de les je niet interesseert blijf je toch lekker weg, dan heb ik tenminste geen last van je!'
'Maar, maar!' : sputter ik tegen.
Oeps, laat ik maar niet in discussie gaan met Zonneveld, dat is niet echt slim, met hem wil je echt geen ruzie hebben...
Zonneveld merkt dat Flynn hem een antwoord schuldig blijft en word nog kwader op Flynn. 'Aan niksnutten heb ik niets, eruit! En melden bij de teamleider!' : schreeuwt Zonneveld.

Ik denk snel na of ik nog iets wil zeggen, maar besluit om wijselijk mijn mond te dicht te houden. Ik pak mijn spullen en loop het lokaal uit. Terwijl ik het lokaal uitloop vraag ik mij af hoe het in hemelsnaam heeft kunnen gebeuren dat ik in slaap ben gevallen. En dat bij geschiedenis, wat ik meestal nog wel een beetje interessant vind. De rare geschiedenis dan, niet de normale lesstof over oorlogen en ander zinloos geweld. Juist de bijna onverklaarbare mysteriën intrigeren mij enorm. En waarom val ik nou in slaap, het is al de derde keer deze week dat ik in slaap val tijdens de les. De teamleider gaat zo nog zeggen dat hij zich zorgen maakt over hem.  Mijn ouders maken zich ook al zorgen om mij, ik ben volgens hen al een tijdje veel te rustig voor mijn doen. En de mailtjes van de teamleider dat ik er al  twee keer uitgestuurd ben in één week helpt ook niet echt. Helemaal omdat ik er in alle voorgaande jaren nog nooit uitgestuurd ben.
Diep in gedachten verzonken van hoe en waarom loop ik de hoek om, niet wetende wie er om de hoek staat...