A Werewolf In Town [NL]

Hoofdstuk 8: Nog een aanval

Een paar dagen later

'Flynn, Flynn, wacht even!'

Ik hoor mijn naam en draai mij verbaast om. Ik zie Erik naar mij toe rennen en loop hem een paar passen tegemoet.

'Hey Erik, ik dacht dat je het geheim wilde houden?' : reageer ik half voor de grap.
'Ach, al zouden ze het weten, wat dan nog. En bovendien, we zijn al 15 minuten uit, dus de meeste zullen al lang weg zijn. Trouwens, weet jij dat je het beste verjaardagscadeau hebt?'

Huh, Erik weet dat ik jarig ben. Hoe is hij daar achter gekomen? En hoezo heb ik het beste verjaardagscadeau? Geïnteresseerd vervolg ik het gesprek.

'Hoezo heb ik het beste verjaardagscadeau, je gaat toch niet zeggen dat vandaag.... ': ik maakte  mijn zin niet af  want Erik begon al heftig ja te knikken.
'Cool, zullen we dan maar meteen gaan? Waar is het? En wat is er precies gebeurt? En hoe weet je dit?'

Ik begon meteen als een lopende vragen te stellen en Erik kon mijn enthousiaste vragenstortvloed amper overzien. Lachend gebaarde hij dat ik wat moest kalmeren en begon uit te leggen.

'Ik hoorde het van een groepje jongens bij het hek, ze kletste over het nieuws. Toen ik het hoorde dacht ik meteen aan jou, ik dacht dat je het wel leuk leek om mee te gaan. Dus, ga je mee?' : vraagt Erik.
'Natuurlijk, wat dacht je dan, waar is het gebeurt?'
'Kom maar mee, ik weet de plek.'

Pas nu valt het mij op dat Erik een rare gloed om zich heen heeft, das raar. Ik heb die gloed nog nooit eerder gezien, laat staan bij Erik. Zodra ik thuis ben maar uitzoeken hoe iemand een gloed om zich heen kan hebben.

2 uur later

'Jammer dat we amper nieuwe dingen konden vinden. Ik had echt gehoopt op wat vooruitgang, het enige wat opviel was dat het op bijna dezelfde plek is als de eerste keer.'
'Tsja, het is niet anders. Wil je anders even mee naar mijn huis, het is hier vlakbij. Dan kun je even wat drinken voordat je naar huis moet fietsen.' : opper ik aan Erik.
'Ja lekker, ik heb dorst.'

Thuis aangekomen

'Hey mam, ik ben weer thuis! En ik heb iemand meegenomen!' : roep ik zodra we binnen zijn gekomen.

Mam komt de kamer binnen en kijkt naar Erik. Ze schrikt en probeert het te verbergen. Volgens mij merkte Erik niks, hij was druk bezig met de halve kraan leeg te drinken, maar ik ken mijn moeder goed genoeg om te weten dat ze zich niet helemaal op haar gemak voelt. Maar waarom? Zodra Erik weg is  uitgebreid vragen dan maar. En die vage gloed om Erik heen, genoeg om uit te zoeken dus, heerlijk!