A Werewolf In Town [NL]

Hoofdstuk 20: De vriendschap

'Is het gelukt denk je?'

'Vast wel, bij dat einde van jou scheet hij bijna in z'n broek! Dat was echt goed man! Als ik niet beter wist zou zelfs ik bang zijn geworden!'

'Ik was echt super zenuwachtig, hij werkte echt voor geen meter mee, ik was echt bang dat als ik ook maar iets verkeerd zei ik alles naar de knoppen hielp!'

'Man, je was echt super goed. Ik vind het echt knap dat het je zo goed gelukt is!'

'Bedankt Erik, maar ik betwijfel het of Mark nu echt stopt met die aanvallen...'

'Ik zal hem hier voorzichtig naar vragen en kijken hoeveel ik uit hem kan krijgen. Ik ben bang niet zo veel, want hij is echt heel koppig, dat je net zijn wil een beetje brak is al heel veel. Ik kan hem zodra hij iets heeft losgelaten dan ook nog een beetje bepraten. Maar verder kunnen we alleen maar hopen dat het heeft geholpen.'

'En als het niet goed genoeg was? Als hij weer gaat aanvallen? Ik kan hem niet nog een keer bedreigen, ik heb hem al bedreigd met de dood, als ik hem nu weer ga bedreigen en hem weer een kans geef, dan ben ik niet meer geloofwaardig...'

'Kom op Flynn, wees niet zo'n doemdenker. Ik denk dat je hem wel stof tot nadenken hebt gegeven. De komende dagen komt er zeker weten geen aanval. Dus we hebben tijd zat om hem goed te bewerken. Als jij je nou af en toe laat zien, heel onopvallend, zodat alleen Mark je ziet. Dan weet hij dat je hem in de gaten houdt. Is dat misschien een oplossing? Dan denk ik dat hij wel twee keer nadenkt voor hij weer aanvalt.'

'Wow, dat is een goed idee. Komt goed, maar dan moet jij wel vertellen waar hij is, want ik kan hem alleen buiten schooltijd volgen hè...'

'Nou...' : Aarzelt Erik.

'Wat? Ik ga echt niet spijbelen hoor, dan worden mijn ouders gek, dan denken ze nog dat ik dit "beroep" verkeerd opvat en ik mijn toekomst op een fatsoenlijke baan vergooi. Nee, spijbelen kan echt niet, nog niet in ieder geval...'

'Ik kan wel wat regelen voor je denk ik...'

'Hoe dan? Niemand laat mij of jou zonder reden spijbelen.'

'Ik wil het je uitleggen, maar je moet beloven het niet door te vertellen. En probeer niet al te hevig te schrikken....'

'Ehm, nu maak je mij wel heel nieuwsgierig Erik..' : Zeg ik plagerig en nieuwsgierig tegelijk.

'Weet ik, maar je moet beloven het niet door te vertellen, ook niet aan je ouders...'

'Oké, ik beloof het.'

'Teamleider winters is een weerwolf...'

Het kwam binnen als een schok, Winters een weerwolf, hoe dan? Waarom heb ik dat niet gemerkt. En is dit de reden dat hij mij hielp? Hoe weet hij dan dat ik een discipel ben. Waarom....

'Weet hij dat ik....'

'Nee, dat weet hij niet.' : Zegt Erik voordat ik mijn zin kon afmaken.

'Weet jij dan waarom hij mij helpt?'

'Volgens mij mag hij jou gewoon heel erg. Niet verkeerd opvatten hoor, maar hij is gewoon trots op jou. Daarom denk ik dat hij wel naar jou zal luisteren, ook al zeg je dat je discipel bent. Ook al vind hij dat waarschijnlijk geen leuke gedachte.'

'Dat snap ik, maar waarom mag hij mij dan zo....'

'Hé Flynn, ik kan geen gedachtes lezen als je dat dacht. Dit heb ik ook maar van andere docenten gehoord.'

'Ik snap het, ik zal het aan hem moeten vragen. Maar nog één dingetje, waarom vertel je mij dit alles?'

'Je bent mijn vriend, en vrienden moeten elkaar helpen. Tenminste, ik dacht dat we vrienden waren...'

'Natuurlijk zijn we vrienden, ik was alleen bang dat je geen vriend wilde zijn met een discipel, vandaar dat ik het vroeg.'

'Dat gevoel snap ik, ik had precies hetzelfde.'

Erik knipoogt naar mij en ik weet het zeker, we zijn vrienden! En met een groot geheim voor alle anderen....