Xian's POV
Pagka pasok ko sa room ko, dito lang din ako sa hotel naglagi. I don't feel living in our mansion here where as I only one lived there. Boring.
Naalala ko yung flashdrive ni Kim. Agad ako lumapit sa table ko kung saan nakapatong ang laptop ko.
I turn on my laptop, saka sinalpak ang flashdrive niya. Nung lumabas na yung please type your password, sumandal muna ako sa upuan at nag-isip.
Tingin noyo ano kaya ang laman nito? Bakit secured pa ng password? Maybe may secret siya or may tinatago. Ganyan naman siya eh. Kung hindi mahalaga, sekreto o kung ano man hindi niya ito lalagyan ng password.
Knowing her. There's really something in this flashdrive. A secret file maybe.
Agad ako natauhan ng bigla ko maisip ang madalas niyang gamiting password. Tinaype ko ito agad. Nag-loading naman, so I guess yun paren ang password niya.
Tinignan ko yung mga nakalagay sa files. Photos and video.
Inuna ko i-play yung video.
"Xi, xi anebey. Ayaw ko umiyak eh. Pero ito na talaga totoo na ito, uhmmm.... xi, kung nasaan ka man, gusto ko malaman mo na miss na kita. Miss na miss na miss. Hindi ako sanay na wala ka. (Iyak na naman siya) Ala-alam ko naman na mahal mo ako, sadyang ayaw ko lang pansinin. Kasi natatakot ako. Natatakot ako na paano-paano kung maging tayo, tapos hindi pala tayo mag-click I mean hindi pala maging successful ang relasyon natin? Paano naman ang friendship natin? Ayaw ko i-take ng risk yung friendship over relationship. Sorry. Sorry." I pause the video.
Tinignan ko yung details ng video. Ito yung araw na ikakasal siya pero bakit nagawa pang mag gawa ng video. Di na lang inasikaso ang kasal diba?
Tumayo na lang ako at nag-bihis. Inaantok na ren ako.
----
Kinabukasan, nag-ready ako para pumasok sa opisina.
"Good morning sir." Bati ng mga tao sa opisina. Nag-go good morning din naman ako pabalik.
When I reach my office, I stare for a while into kim's office. Wala pa siya? Tsk. kung sa bagay kailan pa ba siya nahilig sa pagpapatakbo ng hotel. Tandang tanda ko pa kung paano niya ayawan mga paper works namin noong OJT time namin sa opisina. She hates doing this kind of work, mas gusto niya sa kusina mag-imbinto ng new recipes.
Tsh. Enough thinking more about her. This is work time not throwback time. Okay, Xian you focus. Malapit na matapos ang trabaho mo dito sa Thailand then you could come back in Paris. Tapos.
I put down my briefcase. Naupo sa upuan ko at tumawag sa sekretarya para magpatimpla ng kape.
"Your coffee sir." sabi ng new face?
"Thank you but where is..." hindi ko pa natatapos ang tanong ko pero nag salita na yung new girl.
"Oh, wala siya. Actually she beg me to take her place for today. May inutos kasi sa kanya si maam Kim. She need to get that thing or else she's gonna fired." sagot pa ng babae. Ay! Fired agad?
"Talaga? So, what is that thing anyway?" tanong ko ulit.
"I don'know sir. Once kasi na nag-utos si maam kim. Kabilinbilinan niya sa tao niya na wag ipagsasabi kani-kanino. So I guess its a tough mission." sabi pa nung girl with matching smile.
"Tough mission?" tanong ko.
"Sorry sir, yun lang talaga ang alam ko. Maybe you could ask her pag dating niya, kaya lang i doubt if she's gonna tell you din. Loyal kasi siya kay maam." sabi pa nung girl.
"What is your name?" tanong ko sa babae.
"Aliah po sir. Aliah Rosario." pakilala pa niya.
"Okay, Aliah how long you've been working in this hotel?" tanong ko pa ulit.
"I'm working since 3 years ago pa sir. Pero hindi dito, sa restaurant. It just happen na friend ko si ms. Villanueva that is why I agreed to take her place for today. Why po sir?" sagot niya.
"So you know also miss Kim, right?" hindi naman halata na mag-iimbistiga ako tungkol sa kanya diba?
"Yes. In her more than 1 year staying her, marami siyang nagawa for the hotel. I mean ang dami niyang ideas, solutions sa problems pasabog at kung ano ano pang gimik para dito sa hotel. She's brilliant, bright and workaholic. Umaga, tanghali at gabi puro trabaho siya. Minsan she even skip her dinner just to finish some ideas and presentations." kwento pa niya hanggang sa tumigil siya sa pag-kukwento at tumingin sa akin.
"Wait.... diba magka-kilala naman kayo sir? You both are the children of the founder or C&L hotel right?" tanong niya sa akin.
"Yeah! I knew her b-but we are not that close. So tell, is her husband also working here or is he visiting here sometime?" nagulat si Aliah. Hindi ba niya alam na kinasal si Kim? na may asawa na siya?
"Husband sir?" tanong niya. Gulat na gulat pa.
"Didn't you know that she's married?" tanong ko pa kay aliah.
"No, sir. Didn't you also know that she's a runnaway bride?" what? Runnaway bride?
"What?" gulat ko pang tanong.
"Ay! Sorry, sir but I need to go. Baka magalit si maam kim, na pinag-uusapan natin siya. She's just over there. Matalas pa naman ang pandinig niya. Bye sir." paalam pa ni Aliah. Pero pinigil ko muna siya.
"So what? She's not there. Hindipa nga naka-ilaw ang opisina niya. Papaanong anjan lang siya?" tanong ko pa.
"Ah, sir. Hindi ninyo pa po siguro alam. Maam kim sleep in her office. Jan na po siya natutulog." sagot pa ni Aliah.
"What? Bahay na opisina pa? She's really something else." sabi ko pa sabay iling. Nagbago na nga siya.
"I told you sir, workaholic siya. Sige po sir, lumalamig na ang kape niyo." paalam pa ni Aliah saka pinayagan ko na umalis.
Paano siya nakakatulog jan? Is she has bed in there? Nope. Maliit lang ang space niya to have bed. So paano sa sofa natutulog?
Ano kaya pumasok sa kukoti niya? Pasaway talaga siya. Kawawa siya.
-----
to be continued
VOTE AND COMMENT
