Kim's POV
Ipaglalaban o hindi? Pero ano pa ba ang laban namin sa lolo niya? Nakapag disesyon na siya, kung pipiliit namin lumaban alam ko lang na mahihirapan lang kami pareho.
Kaya kahit masakit at mahirap pilit ako lumalayo at hindi na himaharap sa kanya. Alam ko sobra na at kung tutuusin ay maswerte ako kasi gusto ako ipaglaban ng taong mahal ko. Pero paano ba kami makikipaglaban sa mismong pamilya niya? May napili na sila for their grandson.
Sa trabaho ko binuhos ang lahat ng emotions ko. Ipinagbawal ko na makapasok sa Restaurant si Robi para maka iwas sa kanya at umpisahan ng masanay na wala siya sa buhay ko.
Ma'am? - tawag sa akin ni Xian. Ang batang ito talaga oo!
Ma'am ka jan? May kailangan ka ba? - pilit ko ngumiti kay Xian. Nakakahiya na kasi araw-araw na niya akong nakikitang lugmok at malungkot.
Wala naman. Si Robi pala nasa labas gusto mo kausapin? - Bakit kakaiba yata si Xian sa lahat ng may gusto sa kanyang kaibigan. Yung iba sinisiraan na niya ang BF or Ex's nila para sila ang makapoints itong si Xian todo pa sa effort para magkausap kami at magka ayos.
Hindi. Paalisin mo sabihin mo wala ako dito. - sagot ko. Mas masasaktan lang ako pag nakipagkita pa ako sa kanya.
Pero kanina pa siya jan sa labas naghihintay. Kausapin mo na kaya? Pinahihirapan niyo lang ang mga sarili niyo. Mag-usap kayo. Kausapin mo siya para malinawan kayo pareho. - payo pa ni Xian.
Ayaw ko. Hindi ko kayang harapin siya. - sagot ko. Hindi ko alam pero ayaw ko talaga yung feeling na iniiwasan siya pero namimiss ko ren naman siya.
So ano itataboy ko na naman ba? Kim naman... baka sabihin ng tao pinagkakait kita sa kanya. - acting pa ni Xian pero hindi ako padadala.
Kahit na. Mas okay nga eh! - sagot ko naman saka tinuon ang attention ko uli sa paper works na nasa harapan ko. Maka-iwas lang.
Pero Kim.... - kontra pa niya pero wala na siyang nagawa pa. Ayaw ko pa harapin siya, hindi ko pa kaya at saka anong sasabihin ko sa kanya diba??
Alright. - he answered. Buti masunurin siya.
Iniwasan ko siya hanggang sa nakauwi na ako ng bahay pero siya na naman ang inabutan ko. Wala na akong magagawa na-corner na niya ako eh!
Kim, please talk to me. Wag mo na ako pahirapan pa. - He said.
At ako sa tingin mo hindi ren nahihirapan? GOD! Robi , nahihirapan din ako sa sitwasyon natin pero may magagawa ba tayo? - I said as if I shouted.
Kaya nga dapat mag-usap tayo. Magplano tayo paano hindi matuloy ang kasal namin ni Gretchen..- what? Is he really insane kakalabanin niya parents and grandparents niya. I wish kaya nga niya.
Robi, baka kailangan mo pag-isipan yan ng mabuti. Ayaw ko sa bandang huli magsisisi ka. Coz honestly ako hindi ko kayang gawin ang sinasabi mo, why don't we accept the fact na hindi tayo ang meant to be. That your meant to marry that Gretchen. Don't make this complicated, isa pa baka masira ang friendship na meron ang mga families natin. - I said crying. I'm thinking na pag nagkataon na malaman to ng parents ko at parents niya sila na ang magkakaharap-harap. Lalo na ngayon galit si mommy kina tita kasi ako itong girlfriend pero hindi ako ang pakakasalan. You know mothers, right?
Hindi mo ba ako mahal? Hindi mo ba ako kayang ipaglaban? - He asked.
Mahal kita. God knows how much I love you. Pero minsan sa buhay kailangan den natin matuto tumanggap at magparaya. Maybe, maybe hindi tayo. I love you pero hindi kasi ako ang pinili nila para makasama mo habang buhay. I hope matanggap mo ren kasi ako pinipilit ko tanggapin na wala na tayo. Masakit pero kakayanin ko to. - I said.
