NOTE: Yay! Sinipag po ako, may Christmas party pa bukas. Super puyat na ako.
GUYS, SUPPORT NATIN ANG MMFF entry ng ating KimXi tittled "All You Need is Pag-ibig" Sa December 25, 2015 na po.
HAPPY READING
Xian's POV
Pagkatapos ko lahat ng gawain sa opisina, dumaan ako sa room ko sa hotel to get my things. Then ready to go to Thailand just what my mom want me to go.
Nasa airport ako and waiting for my boarding. Gamit kasi nila mama at papa yung isang private jet at yung isa naman ay nakila tita and tito (Magulang ni Kim).
VIP Business class naman ang pinabook ni mama kaya okay lang. Nasa isang VIP room ako dito sa airport sa Paris at inaantay lang ang pagpapasakay nila sa aming mga VIP.
Lumingon lingon muna ako para malibang. Medyo matagal na ren kasi ako dito, napaaga naman yata ako. Sa pangatlong lingon ko sa bawat sulok parang may nakita akong isang familiar na babae. Pero baka nagkamali lang ako.
Kinuha ko na lang yung iPhone 6s ko at naglaro ng kung ano ano. Hindi paren maalis sa isipan ko yung nakita ko. I know siya yun eh. Matagal na ren ng huli kaming nagkita.
I was telling her all my pain back 3years ago. Pero bakit naman kaya siya nandito? Baka may shoot or something?
As usual naka disguise na naman siya. Wearing coat, scarf and glasses. Iba talaga siya.
Dahil hindi ako maka-concentrate sa laro ko ay tinago ko na lang sa bulsa yung phone ko. Tapos tumayo at lumapit sa kalapit na VIP seat na kinauupuan niya.
"Hi." bati ko sa kanya. She's busy scrooling her phone.
Tumingala muna siya sa akin saka medyo binaba ang salamin niya. She was shocked.
"Hey, mr. Lim? Nice to see you again huh? Its been years? 3 years maybe? Where have you been?" tuloy tuloy niyang sabi saka niyakap ako after her speech.
"Yeah... its been a while. Good to see you again ha! So, where are you going now? Back to Philippines?" tanong ko naman saka naupo sa tabi niya.
"Ikaw ha! Bigla ka na lang nawala. Nandito ka lang pala sa Paris." sabi pa niya saka hinampas ako.
"Ikaw lang ba mag-isa nag-travel? Anong ginagawa mo dito sa Paris?" pag-iiba ko pa ng topic. Ang kulit kaya niya. Sobra.
"Alam mo ikaw hindi ka paren nagbabago, you're so good on changing the topic huh? Anyway, nandito ako to relax, namasyal ako dito and yeah mag-isa lang ako. Reward ko sa sarili ko. Ikaw saan ka ngayon pupunta? Back to Philippines?" she asked. Kilala paren niya ako. And yeah lalo siyang gumaganda ha.
"Wow! relax ha.Nice, sana nalaman ko agad para nakasama ako sayo mamasyal." sabi ko naman.
"Wait? Don't tell me hindi ka pa nakakapasyal dito, knowing that you've been staying here for 3 years now?" gulat na gulat pa niyang tanong.
"To be honest, yeah. Hindi ko pa nalilinot ang Paris, will napapadaan ako minsan sa Elf Tower but I was riding a car when I passed by. Believe me I've no time for touring the whole Paris. I'm so damn busy to skip for me to relax and do some tour." sagot ko namansa kanya. Oo nga nuh? Kailan pa ba ako nagkatime mamasyal? Wala.
"OhMyGosh.... your helpless mr. Lim. Alam mo kailangan din minsan magrelax, mag-breathe at mamasyal. Alam mo ikaw tatanda ka ngmaaga niyan puro ka trabaho ng trabaho. You should learn how to enjoy. Sayang ang pera mo kung hindi mo napapakinabangan." ayan na naman siya.
Iba png klase talaga siya.
"Maraming mahalaga kesa magrelax at mag-enjoy kakapasyal." sagot ko naman.
"Haaaay! Ang lungkot ng buhay. Puro ka na lang accounting report, business plan. Hindi ka ba nasisiraan puro papel kaharap mo." tinanggal na niya ang salamin niya saya pinaduduro ako.
"Enjoy kaya yun. Walang maingay and disturb like you ang ingay mo kahit kailan." sabi ko at nagtakip ng tainga kono. Sarap niya asarin.
Asar talo naman siya lagi eeh.
"Cheeee!" iritang sabi niya.
For a while natahimik kami, saka narealize na ang tahimik pala namin at yun nagkatawanan ulit.
"Alam mo ikaw, sumama ka kaya sa akin sa Thailand doon ang next stop-over ko. Alam mo naman ang panata ko sa buhay." she said. ang kyot niya talaga.
"At talagang pinanindigan ang panata ah? Ilang bansa pa ba sa Asia ang hindi mo pa nalibot?" tanong ko. Panata niya kasi yun to tour around the globe perouunahin muna ang Asia.
"Talaga." sagot niya. Nagcross arm.
"Will marami pa akong hindi napuntahan, salitan kasi ngayon ang ginagawa kong paglibot. Minsan kasi Asia, Europe, Middle East basta ang hirap magkuwento. Follow mo na lang ako sa instagram." nakakatuwa talaga siyang kausap.
"Naks naman!" sabi ko pasaka gulo ng hair niya.
"Eeeeck! Wag ang buhok ko." angal niya saka hampas sa akin.
Tawanan kami ng tawanan hanggang sa tawagin na ang flight ko. Laking gulat din niya na sa Thailand ren ang punta ko.
Hindi na kami natigil sa kakausap hanggang sa makasakay sa eroplano. Maingay talaga kami kaya nga nagtransfer kami sa economy. Buti doon pwede medyo maingay.
---------
to be continue
"Sa buhay ng tao, may dumarating, may umaalis ngunit may darating at darating sa buhay mo para pasiyahin ka at ipadama sayo that your special and worth loving for. Never think that you're alone because your not." - Author
VOTE AND COMMENT
