Author's note: Glad to see may nagbabasa pala ng story ko. Thanks guys. Please share it also to others. I appreciate if you do share it. Friend kimchiu13TS thanks for sharing it to your fans. Less than three ❤️. . . Mmwaa 😘
continuation...
Xian's POV
After trying to call her in many many times. She finally answered my call. God, she's not okay. She's crying. How can she turn like this. I mean she didn't deserved this kind of pain. Coz a lovely girl like her deserves to be loved to.
"Xi..." tawag sa pangalan ko ni Kim. Sabay yakap ng napaka higpit. She's crying, and I feel also her pain. How can I ease her pain. Right now I can't do anything but to hug her and be his crying shoulder.
Kung ako lang sana ang inibig niya hindi kailan man masasaktan ng ganito. Kahit kailan hindi ko siya paiiyakin at sasaktan pupunuin ng pagmamahal at paliligayahin sa abot ng makakaya ko.
"Its okay. It's okay. Ssssh." sabi ko na lang. Walang tamang masasabi sa taong nasasaktan tulad niya. Hindi ko pa masyadong alam ang dahilan pero alam ko nasasaktan siya.
"Xi.. bakit ganun? Akala ko kami na talaga for life. Pero bakit ganun? Bakit pakiramdam ko bigla na lang gumuho ang mundo ko. Akala ko our love will last forever but I was wrong. What will I do now." Umiiyak pang sabi ni Kim. Nagbreak ba sila? Obviously oo. Dapat ko ba ito ikatuwa? Dahil hiwalay na sila? Pero hindi e nasasaktan ang babaeng mahal ko kaya bakit ko ikakatuwa.
"Kim.. you know anything happen for a reason." Gusto ko sana sabihin na you don't deserved him and he really didn't deserved you. Coz you deserved better. Pero baka makasama lang yun.
Isinakay ko siya sa kotse ko at hinatid sa bahay nila. Yung kotse niya ipapakuha ko na lang sa driver ko.
Habang nasa kotse ay hindi paren niya mapigil hindi umiyak. Ako naman tahimik lang wala kasing tamang salita akong naiisip na sabihin para mawala ang sakit na nararamdaman niya. Baka kasi makapag bitaw ako ng salita na ikakasama pa ng loob niya.
Mga ilang minuto ay nakarating kami sa bahay niya. Walang imik kaming pumasok, pero si Kim patuloy paren sa pag-iyak niya. I hate myself seeing her crying. I hate seeing her in pain.
"Xian, ikakasal na si Robi sa childhood fiance niya. " Humihikbi pa niyang sabi.
"Huh? Paano nangyari? Anong sabi sayo ni Robi kanina?" Hindi ko alam kung paano magtatanong.
"Sabi ni Gretchen the agreement comes from their grandparents since then." Kim.
"Who's Gretchen?" Tanong ko pa.
"Fiance ni Robi, I just meet her in resto near in F21" Sagot pa ni Kim. Saklap pala ng nangyari kanina. Nagkita niya ang BF tapos kasama pa ang mapapangasawa niya?
"Ooooh? Sorry, I asked. Any-anyway si Robi anong balak niya, a-anong sabi niya." Seriously, natanong ko pa yun. Mas lalo ko pa tuloy napaalala kay Kim mga nangyari kanina.
"Hindi, ayos lang. Um. Sabi niya ako daw pipiliin niya , mahal daw niya ako at bigyan ko daw siya ng time to fix this mess." matapang niyang sabi kahit alam ko naiiyak siya sa sobrang sakit.
"Yun naman pala. Gusto niya ayusin to. Bakit hindi mo bigyan ng pagkakataon?" Masakit pero alam ko kung gaano niya kamahal si Robi.
"Xi.. hindi ganun kadali yun. Hindi ren naman basta basta mababawi yun matagal ng kasunduan yun. Mahihirapan lang siya." sagot naman niya. Iniisip pa niya ang kalalagyan ni Robi. Ano naman kung mahirapan siya diba dapat lang niya gawin ang ipaglaban. At sa paglalaban nayun kasama naren ang paghihirap.
"At mas gusto mo sumuko na agad?" Ako.
"Anong magagawa ko. Mahina ang loob ko. Hindi ako handa para dito" sabi pa niya.
"At mas pipiliin mo bumitaw? kesa ipaglaban mo siya?" tanong ko pa. As a good friend kailangan ko isang-tabi ng feelings ko at pairalin ang pagiging mabuting kaibigan.
"Babe! Kim! Babe! Kim! Lumabas ka jan! Mag-usap tayo. PLEASE! " sigaw na narinig namin mula sa labas. I know si Robi yun sino pa ba.
"Kim, si Robi. Kausapin mo na kaya." suhestyon ko pa sa kanya.
"Hindi, wala ren naman mababago eh! Hayaan mo lang siya jan. Mapapagod ren yan!" sagot niya.
Ilang oras na nakalipas pero tinitiis paren ni Kim si Robi at ayaw na labasin. Ako na lang ang nagpresent na kakausap sa kanya.
--
"Xian, si Kim? Please tell her to come out. Gusto ko siya makausap." paki-usap pa ni Robi.
"Ayaw ka pa niya makausap. Pare baka pwede bigyan mo muna siya ng time para makapag-isip." sabi ko kay Robi.
"Xian hindi ko gusto ito. Alam ko nangako ako sayo na aalagaan ko siya at hindi paiiyakin pero hindi alam kung paano nangyari ito. Hindi ko alam ang kasunduan ng lolo ko at ng lolo ni Gretchen." paliwanag pa ni Robi. Ipinaubaya ko kasi si Kim sa kanya since nakita ko kung gaano kamahal ni Kim si Robi at ganun den naman si Robi.
"Pero umiiyak at nasasaktan paren siya. Sinadya mo man o hindi nangyari na. Alam ko pinangako ko ren na sa oras na saktan at paiyakin mo siya hindi na ako papayag na ibalik pa siya sayo. Pero sa pagkakataong ito hahayaan ko na makipagkita ka at magpaliwanag sa kanya. Pero bigyan mo muna siya ng time" Sabi ko pa. Alam ni Robi kung gaano ko kamahal si Kim, nagka man to man talk kami at ako sa sobrang tanga nagpa-ubaya na naman.
"Salamat pare. Sige susundin ko yang payo mo." sabi pa ni Robi.
"Talaga bang hindi mo alam ang kasunduan ng mga lolo niyo? Kailan mo pa ba nalaman?" tanong ko pa kay Robi. Oh bu the way Robi and I are friends hindi lang masyadobg close pero were friends.
"Kahapon lang din pare. Hindi ko nga ren alam kung paano ko ipapa alam kay Kim. Balak ko naman sabihin pero hindi wag lang kahapon alam mo naman siguro na anniversary namin yun ayaw ko lang sirain ang araw na dapat na nagsasaya kami." kuwento pa niya.
"Naiintindihan kita. Ano na ang balak niyo?" tanong ko kay Robi. Kahit naman na may gusto ako kay Kim ay iniisip ko ren at nirerespeto ko kung ano ang meron sila ni Robi.
"Naguguluhan ren ako pare. Hindi ko na alam ano ang gagawin ko. Lalo pa ngayon galit sa akin si Kim. Wala pa kasi si lolo kaya hindi ko makausap. Sa makalawa pa ang balik dito. " Robi.
"Don't worry. I'll help you guys sa abot ng makakaya ko. " Wala ren naman mawawala kung tutulong ako sa kanila. Sabi nga nila kung tunay na nagmamahal ka handa kang gawin lahat para sa kanila. Kahit kapalit ay ako na ang nasasaktan.
"Salamat , Xian. You're the best friend ever. Thanks for helping me and thanks for giving up your own feelings for Kim. Para pagbigyan ako. " Nakakabakla naman ito. Ang drama! Robi and I are friend but not really close friend mas close kasi ako kay Kim. Naging medyo close lang kami ng maging sila na ni Kim.
"Tssh. Dramatic man. You know what lets just have a drink at planuhin ang gagawin niyo" aya ko pa sa kanya. Tanga nga ako diba? Ganun talaga nasanay at namanhid na nga yata ako. Pero okay lang sa akin na tulungan sila.
Sapat na sa akin na makitang masaya ang taong mahal ko. Kaya kahit sa anong paraan ay gusto kung makatulong sa kanila, lalo na kay Kim.
Call me stupid , crazy and all but as long as Kim will be happy, i'll go for it kahit ako pa ang masaktan. Wag lang ulit saktan ni Robi si Kim makakatikim siya sa akin at hindi ko na ren hahayaan na mapunta pa sa kanya si Kim ulit. Ipaglalaban ko na ren ang pag-ibig ko sa kanya and I'll get Kim and make her happy forever.
to be continued.....
