Ξέχασα πόσο σπαστικός είναι ο ήχος του ξυπνητηριού πόσο βαριέμαι να σηκωθώ ποιος μπορεί και αποχωρίζεται το ζεστό του κρεβατάκι πρωί πρωί; Τέλος πάντων σηκώνομαι και πάω προς το μπάνιο αυτό που αντικρίζω με τρομάζει μα καλά πως είμαι έτσι; Έχω δύο τεράστιους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου και φαίνομαι άυπνη και κουρασμένη γιατί άραγε; Πλένομαι και βάφομαι αφού θα πάω σχολείο τουλάχιστον ας μην τρομάξουν και αυτοί με τα χάλια μου σκέφτομαι καθώς βάζω ακόμα μία στρώση make-up και consiler βάζω μάσκαρα αφήνω τα μαλλιά μου έτσι όπως είναι και πήγα στην ντουλάπα μου να δω τι θα βάλω.
Κοιτιέμαι στο κρεβάτι και αναρωτιέμαι τι θα έκανα χωρίς make-up γελάω με τον εαυτό μου παίρνω την τσάντα μου και κατεβαίνω τα σκαλιά βλέπω την Ελπίδα έτοιμη να φύγει.
''Που πας χωρίς εμένα;'' την ρώτησα και την είδα να ξαφνιάζεται.
'' Δεν ήθελα να σε ενοχλήσω νόμιζα πως δεν θα έρθεις'' μου είπε
''Οοο έλα βρε Ελπιδάκη η Ευτυχία επέστρεψε πιο ανανεωμένη από ποτέ'' της είπα και της χάρισα ένα χαμόγελο.
''Πρέπει να φοβάμαι;'' ρώτησε γελώντας και άνοιξε την πόρτα να φύγουμε είδα από έξω το audi μου παρκαρισμένο χαμογέλα στην σκέψη πως θα οδηγούσα ξανά έκανα νόημα στην Ελπίδα να μπει μέσα.
''Μπορεί'' της απάντησα και γελάσαμε ξεκίνησα και όλα έδειχναν μια χαρά ώσπου είδαμε την Λυδία με τον Τέο να φιλιούνται στο παρκάκι; ΝΤΑΦΑΚ τι γίνεται εδώ;
''Ελπίδα το βλέπεις και εσύ αυτό;'' την ρώτησα μη πιστεύοντας στα μάτια μου αμέσως έγνεψε θετικά και τους έβγαλε φωτογραφίες με το κινητό της.
Χωρίς να πει τίποτα μου έκανε νόημα να φύγουμε πάρκαρα έξω από το σχολείο μόλις πέρασα την εξώπορτα του σχολείου πολλά σχόλια για εμένα έπεσαν σύννεφο έκανα πως δεν άκουγα και δεν έδινα σημασία απλά χαμογελούσα σε όποιον με χαιρετούσε.
YOU ARE READING
Μείνε Δυνατή
Teen Fiction"Η Ευτυχία μια κοπέλα τόσο ίδια μα τόσο διαφορετική από τις υπόλοιπες. Η Ευτυχία θα είναι η πρωταγωνήστρια της ιστορίας που θα διαβάσετε. Ζει μια ζωή με πολλά βάσανα παρόλο που είναι μόλις 16 ετών και πάει Β'Λυκείου έχει περάσει δύσκολες καταστάσεις...