κεφάλαιο6

3.3K 401 18
                                    

Πλησιάζω προς το μέρος τους κρατώντας έναν δίσκο με σφηνάκια.

"Στην υγεια σας" τους λεω και τους χαμογελαω παιχνιδιαρικα.

"Θα κατσεις να μας κανεις παρεα κουκλα;" μου λεει ενας απο αυτους.

"Χαλαω εγω χατηρι σε τετοιο ομορφο αγορι;" τον ρωταω τον κοιταω με νοημα  και τον βλεπω να μου χαμογελαει και να κοιταει τους φιλους του.

"Που μενεις κουκλα;" μου λεει ενας αλλος.

"Καπου εδω κοντα" του λεω και του κλεινω το ματι.

Βλεπω την Ελπίδα να με κοιτάζει με ενα σοβαρο υφος και ψυθηριζει κατι στον Βασιλη γυρναει και με κοιταζει καταλαβα πως κατι δεν παει καλα για αυτο σηκωνομαι απο κει που καθομαι.

"Πρεπει να γυρισω πισω θα τα πουμε αλλη φορα ομορφε" του ψυθηρισα αισθησιακα και πηγα να φυγω.

"Περιμενε μισο λεπτο μωρο μου"
Μου ειπε και σηκωσε το κινητο του.

Στο τηλεφωνο ηταν μια γυναικα και απο οτι καταλαβα του ειπε πως η αντιπαλη συμμορια απεκτησε ενα νεο μελος. Αρχησε να φωναζει

"ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ; ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΤΥΠΟΥΣΑΜΕ ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΤΟΥΣ ΤΩΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΝΕΟ ΜΕΛΟΣ; ΜΑΘΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΕ ΜΗΜΥΝΑ ΑΑ ΝΑΙ ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ. ΣΤΗΣ 1:30 ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ " ειπε φωναζοντας σε εκεινη και εκλεισε το τηλεφωνο.

"Αρχηγε ειναι ακομα εδω αυτη" ειπε ενας και κοιταξε εμενα.

"Τι εχουμε να φοβηθουμε απο αυτη; Δεν την βλεπεις καμοια πουτανα θα ειναι που θα θελει πουτσα και εγω χατηρια δεν χαλαω" ειπε σε εκεινον στα γερμανικα στον φιλο του.Γυρισε και.με. κοιταξε με ενα χαμογελο.

Καθησα στα ποδια του και του ψυθηρισα.

"Γεια σου ομορφε μπορει να τα ξαναπουμε"

"Θα περιμενω τηλεφωνο σου" μου ειπε και μου εγραψε τον αριθμο του στο χερι μου.

Σηκωθηκα κ εφυγα πηγα στην Ελπιδα και στον Βασιλη και τους ειπα οτι ακουσα... βεβαια μου ειπαν να μην τους ξανα πλησιασω γιατι μπορει να εμαθαν πως ειμαι μελος στην ομαδα και μπορει να κινδυνευω.

Μετα απο αυτο η βραδυα κυλουσε κανονικα και Η ωρα ειχε παει 2:30 και οι περισσοτεροι ειχαν φυγει εφοσον ηταν καθημερινη και θα επρπε να σηκωθουν νωρις το πρωι.Ετσι πειρα τα πραγματα μου και πηγα προς την Ελπιδα.

Μείνε ΔυνατήOù les histoires vivent. Découvrez maintenant