Ailesinin baskısından bunalıp evden kaçan kuzeninin yanına yerleşmeye başlayan Elis Aktaş gittiği şehrin kuralsız davranışlarına ayak uyduramamışken, bulaştığı Mesih Dinçer den ve hissettirdiklerinden kaçmak isterken kendisini iyice duygusuz buz mav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KEYİFLİ OKUMALAR💐
Sarsıntılar hem beynimde hem de zihnimde yeşermeye devam ederken gözlerimi aralamaya çalıştım. Karışan kirpiklerimin arasından sızan gün ışığı irislerimi yakmıştı. Aceleyle geri kapadıktan sonra başıma giren sızıyla boynumu rahatsızca kıpırdattım. Boynum sızlıyordu, saatlerdir hareketsiz yatan bir insanın canının acımasını belirten bir sızlamaydı. Saatlerdir yatıyordum, peki ya nerede?
Uzayan tırnaklarımı avuç içlerime bastırarak güç almaya çalıştım. Bir araba sarsıntısının şiddetiyle bedenim yukarı doğru hareket edince gözlerim panikle aralanmıştı. İlk başta etrafı bulanık görsem bile birkaç göz kırpmanın ardından netleştirebilmiştim bana büyük bir sertlikle bakan gözleri. Beni yakalayan iri adam arabada tam karşımda oturuyordu. Onun yanında oturan annem uyuya kalmıştı, kafamı çevirerek babama baktığımda onun da uyuduğunu görmek beni tedirgin etmişti çünkü bu adamdan korkuyordum.
Canımı yakmaktan çekinmeyecek türden bir adamdı bu. Ürkerek gözlerine bakmaya devam ettiğimde başını usulca iki yana doğru salladı.
Bu... Başıma geleceklerin bir göstergesiydi sanki...
Ben... Bunları yaşarken, o ne yapıyordu? Aklıma gelen isimle zihnime bir hançer geçirilmişti sanki... Gözlerimin önünde oluşan son görüntüler bağırışlarım, ona sarılması... Birden tüm vücudum soğuduğunda sızlayan gözlerim ıslandı, gözlerim sızlayacak kadar çok mu ağlamıştım?
Boğazımda oluşan yumruyu gidermek için yutkunduğumda canım acımıştı, boğazlarım yanacak kadar çok bağırmıştım ismini, Mesih...
HÂKİM BAKIŞ AÇISIYLA BİRKAÇ SAAT ÖNCESİ;
Korkudan yaprak gibi titreyen kızı bedeninin en derinlerine sokmak istercesine sarıldı. Kız, sarsılarak ağlıyordu. Genç adam usulca saçlarını okşamaya devam etti. Sokak önünde olmaları önemli değildi, şu an önemli olan tek şey kızın kendisini güvende hissetmesiydi. Kızın burnunu boynunda hissedince gözlerini kapatarak derin bir nefes aldı. Bu iyiye işaretti. Lisa ne zaman korksa iyi olduğunu belirtmek için hep bunu yapardı. Burnunu Mesih'in boynuna yaslardı. Bu ikisini de rahatlatmaya yeterdi.
Lisa'nın açık sarı saçlarına derin bir öpücük kondurarak bahar kokusunu içine çekti.
"Korkma, buradayım." Lisa burnunu Mesih'in boynundan kaldırmadan dudaklarını yukarı doğru kıvırdığında Mesih boynunda hareketlenen dudaklarla onun kendisini toparlamaya çalıştığını anlamıştı.
"Gel, evimize gidelim," kızın kafasını boynundan nazikçe çıkartarak ince parmaklarına doladı parmaklarını. Onu da kendisiyle birlikte eve doğru yürütmeye başladığında birden duraksadı. Bu sokağa çıkma sebepleri neydi? Bir ses duyduklarına emindi. Lisa bu yüzden korkmuş, ağlamaya başlamıştı. Mesih de sesin Lisa'yla alakalı bir durum olmadığını kanıtlamak için sokağa atmıştı kendini.
