Ailesinin baskısından bunalıp evden kaçan kuzeninin yanına yerleşmeye başlayan Elis Aktaş gittiği şehrin kuralsız davranışlarına ayak uyduramamışken, bulaştığı Mesih Dinçer den ve hissettirdiklerinden kaçmak isterken kendisini iyice duygusuz buz mav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KEYİFLİ OKUMALAR💐
Bakışlarım her birinin üzerinde sırasıyla gezinmeye başladığında bir aksiyon melodisi çalınmaya başlamıştı kulaklarımda. Kehanete uygun giyimleri ceket ve kot pantolonlarıyla sırasıyla karşımıza dizilmişlerdi. Bakışlarım kendiliğinden Mesih'in üzerinde durduğunda ilk defa onu bu kadar çok sinirli görmüştüm. Normalde bakışlarından öfke okusam da bu kadar belirgin ve yırtıcısına rastlamamıştım. Doğru ya, kaçmakla kalmamış, arabasını mahvetmiştim.
"Kızlar bittik," Selenay Şeyda'nın sözünü tamamlamıştı. Mesih kaşlarını daha fazla çatıp gözlerini kısarak bir sonraki hamlemi düşünmeye çalıştığında ışık hızıyla gözlerimi ondan kaçırdım. Fazlasıyla zekiydi, hamlemi düşünüp tedbir alabilecek kadar da uyanık. Yere bakarak sessizce inledim, sesim sonlara doğru fazla yüksek çıkmış olmalı ki bizimle anında erkekler de hareketlenmişti.
"Kızlar, şimdi!" Arkamızı dönüp deli gibi koşmaya başladığımızda arkadan gelen sert adım sesleriyle dudaklarımızdan tuhaf korku nidaları dökülüyordu. Dizlerimi olabildiğince kendime doğru çekerek koşmaya devam ediyordum. Karnıma giren sancıların haddi hesabı yoktu, nefesim kesiliyordu.
"Kızlar sağ!" Nida'nın emriyle sağ taraftaki sokağa girdiğimizde arkamızdaki adım sesleri eksilmişti.
"Siktir! Başka yollardan karşımıza çıkacaklar!" Lidya bağırmıştı.
"Evet, onlar buraları avuç içleri gibi bilirler, lanet olasıca kehanet erkekleri!" Nida nefes nefese yanımıza gelerek konuştu.
"Cırlamayı kesin! Ayrılıyoruz, Şeyda Selenay gelin çabuk!" Diye bağırarak tüm gücüyle koşmaya başladığında sokağa girenleri fark ettiğimiz an Lidya'yla hareketlenerek ters Nida'ların ters yönüne doğru koşmaya başladık. Lidya biraz daha önümden koşuyordu, önümüzdeki karanlık sokağı sislerinden dolayı pek seçemiyordum, ayaklarım birbirine takılıp yere kapaklandığımda avucumun içerisindeki keskin yanmayla gözlerimi sıkıca yumarak dişlerimi birbirine bastırdım.
Öylesine keskin ve yakıcı bir sızıydı ki saniyeler içerisinde etkisini kaybetse bile zonklama hissini giderek arttırmaya başlamıştı. Yaşarak gözlerimi araladığımda Lidya'nın karşı sokağa girdiğini gördüm, benden habersizdi zorlukla ayağa kalktığımda bacaklarımın iç kısmındaki sızıyla inledim. Kaslarım acıyordu, Lidya bir den arkasını döndüğünde o tarafa doğru hareketlenmiştim.
"Gel-me!" Dirseğiyle suratını kapattığında biber gazından nasibini alan sokaklardan birsinin içerisinde olduğunu anlamıştım. Aramızdaki fark fazlasıyla vardı, bana doğru geliyordu yavaş halimle koştuğum için bana yetişebileceğini düşünerek arkamı dönerek koşmaya devam ettim.
