3.BÖLÜM "TANIDIĞIM EN KÖTÜ İNSANSIN"

354K 12.3K 4K
                                    

KEYİFLİ OKUMALAR💐

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

KEYİFLİ OKUMALAR💐

Yanından ayrıldıktan sonra odasından çıkmak için kulpu kavradıktan sonra yavaşça aşağıya indirip ufak bir aralık bırakarak koridora bakındım. Bu saatte Mesih'in odasından çıkarken yakalanmam hiç de hoş olmazdı.

Kapının dışına doğru bir adım attıktan sonra geri dönüp yavaşça kapıyı kapatıp tekrar koridora dönmemle Alazla karşılaşmam bir olmuştu. O da karşı odadan, Selenay'ın odasından usulca çıkıyordu! Panikleyerek çığlık atacakken zor da olsa kendimi durdurabilmiştim. Bakışları zihnime ulaşmak istercesine derindi. Muhtemelen burada ne işimin olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Merhaba.'' Diyerek konuyu dağıtmaya çalıştım.

''Klasik soruyu sorayım mı?'' Dedi tek kaşını kaldırarak. Aynı şekilde bende kaşımı kaldırdım. ''Ne sorusu?'' Derin bir nefes aldıktan sonra konuştu.

''Burada ne işin var?'' Gözlerimi kırpıştırarak etrafa bakındım. Zaten verecek bir cevabım yoktu, beni uykulu yakalamasıyla beynim duruşa geçmişti sanki.

''Senin orada ne işin var?'' Diyerek topu Alaz'a attım. Omuz silkti.

''Belli değil mi?'' Gözlerimi kısarak üzerine yürüdüm.

''Bana bak, Selenay senin bildiğin kızlara benzemez. Ona göre davran.''

Gülümsedi. "O yüzden odasından çıkıyorum zaten." Kafam karışık kaldığı için sıkıntıyla orada dikilmeye devam edince hareketlendi. ''Her neyse, ben odama gidiyorum.'' Dedi ve seri adımlarla yanımdan ayrılarak koridorda ilerlemeye başladı. Sıkıntıyla boş koridora daldıktan sonra ağzımda oluşan acı tatla beraber odama gidip kendimi bile unutmak istercesine uyudum.

Ertesi gün karnımda hissettiğim açlıkla beraber mutfağa geçtiğimde masanın üzerinde yarım kalmış bir ekmek arası çekti dikkatimi. Avucuma aldıktan sonra derin bir ısırık alarak çiğnemeye başladım. İçerisindekiler normal kahvaltılıklar olmalarına rağmen tadı bir başka güzeldi sanki. Dudaklarımın arasından tuhaf sesler çıkartmaya başlayarak yemeye devam ettim. Mutfağa Selenay girince ağzımdakini bitirerek mırıldandım.

''Günaydın.''

''Sana da.'' Elimdeki ekmeği hatırlayarak konuştum.

''Kusura bakma, senin miydi?''

Dudaklarını büzerek başını iki yana salladı. ''Yeni uyandım.'' Kafamı sallayarak ekmeği yemeğe devam ettim. O zaman sorun yoktu.

''Şeyda'nın galiba, ben yiyorum. Kusur bakmasın artık.''

Kafasını yine salladı. ''O hâlâ uyuyor.'' Afiyetle ekmeği çiğnemeye devam ederken ağzım hareketini kesmişti. O zaman ben, kimin ekmeğini yiyordum?

ADALETSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin