Κάθομαι στην καρέκλα μου και αφήνω την τσάντα μου πάνω στο γραφείο.Κοιτάζω γύρω μου.Τόσο καινούριο το μέρος για εμένα,τόσο πρωτόγνωρο συναίσθημα αυτό του να δουλεύεις και να νιώθεις ανεξάρτητη.Να νιώθεις πως δεν χρειάζεσαι την στήριξη κάποιου για να βγάλεις τον μήνα σου.Εννοώ,όσον αφορά τα οικονομικά θέματα.
Μετά από λίγο η πόρτα χτυπάει και για κάποιο λόγο εύχομαι να είναι αυτός.Μόλις όμως μπαίνει μέσα το άτομο που χτύπησε την πόρτα,απελπίζομαι.Είναι η Jane.Η κοπέλα που είχα γνωρίσει στο ασανσέρ.
"Καλημέρα.Βλέπω τακτοποιήθηκες!"λέει και κάθεται στην καρέκλα μπροστά από το γραφείο,αφήνοντας ένα πακέτο με ζεστά κρουασανάκια στο τραπέζι.
"Ναι,αν και θέλει ακόμα δουλίτσα!"λέω χαμογελώντας.
"Έφερα ζεστά κρουασανάκια.Θα χρειάζεσαι σίγουρα ένα διάλειμμα!"
"Αν από τώρα αρχίσω τα διαλείμματα,δεν με βλέπω για πολύ εδώ μέσα."λέω γελώντας.
"Αλήθεια,πως σου φάνηκε ο Harry;Δηλαδή..ο διευθυντής;"λέει κοιτώντας με.
"Δεν ξέρω!Δεν μιλήσαμε καν...Μου έδειξε μόνο το γραφείο μου και έφυγε.Δεν μου είπε καν τι πρέπει να κάνω!"λέω ξεφυσώντας.
"Όπα όπα,σου γυάλισε ο διευθυντής;"λέει σηκώνοντας το φρύδι της.
"Όχι φυσικά!Απλά δεν θα ξέρω ποια είναι τα καθήκοντά μου."λέω ψευδώς.
"Καλά,καλά."λέει γελώντας πνιχτά.
"Λοιπόν,πρέπει να μου μάθεις τα κατατόπια εδώ πέρα.Δεν ξέρω τίποτα ακόμα."
"Φυσικά.Αν θέλεις μπορούμε να πάμε για μεσημεριανό μαζί στο εστιατόριο της εταιρίας,που είναι στον κάτω όροφο."λέει χαμογελώντας.
"Μμμ..ναι,γιατί όχι;"λέω και τρώω ένα από τα κρουασανάκια.
"Να σου ρωτήσω κάτι;"λέει μετά από λίγο.
"Ναι."
"Έχεις σχέση;"
"Εμ..όχι!"
"Αχα,εντάξει!"λέει και σηκώνεται.
"Εϊ,φεύγεις κιόλας;"την ρωτάω με παράπονο.
"Ναι,πρέπει να γυρίσω στην δουλειά μου.Το διάλειμμα τελείωσε."λέει και μου χαμογελάει ενώ κλείνει την πόρτα πίσω της.
Ανοίγω τον υπολογιστή και παίρνω μπροστά μου δύο φωτοτυπίες που υπάρχουν πάνω στο γραφείο,για εμένα.
~~~~~~
Η βάρδια μου για σήμερα τελείωσε και εγώ μαζεύω τα πράγματα μου,ώστε να φύγω από το γραφείο και να πάω στο εστιατόριο της εταιρίας μαζί με την Jane.Αν και η διαφορά ηλικίας μεταξύ μας-19 εγώ και αυτή 30-είναι αρκετά μεγάλη θα έλεγα,πιστεύω πως μπορούμε να γίνουμε πολύ καλές φίλες.Παίρνω όλα τα πράγματα μου και αφού κλείνω την πόρτα του γραφείου,κατεβαίνω στον κάτω όροφο.Κοιτάζω γύρω μου και μετά από λίγο βλέπω την Jane να κατευθύνεται προς το μέρος μου χαμογελώντας.
"Καλώς την!"λέω εγώ.
"Άργησα;Δεν άργησα!"
"Όχι,όχι.Λοιπόν,που θα κάτσουμε;"
"Μμ..έλα εδώ."λέει δείχνοντας μου ένα άδειο τραπέζι.
Καθόμαστε και αφήνω την τσάντα μου στην διπλανή καρέκλα.Παίρνω στα χέρια μου τον κατάλογο και βλέπω τι θα παραγγείλω.Όταν τελικά έρχεται ο σερβιτόρος,παραγγέλνουμε και οι δύο σνίτσελ αλά κρεμ με ρύζι.Μετά από λίγο έρχονται και τρώμε ενώ συζητάμε σχετικά με την εταιρία,τα κατατόπια και...το διευθυντή!
"Αμ...δηλαδή ο διευθυντής δεν είναι παντρεμένος;"λέω έκπληκτη.
"Όχι φυσικά.Ξέρεις πόσο χρονών είναι;Είναι μόλις 20 ετών.Νομίζω πως είναι κάπως νέος για γάμο!"λέει γελώντας.
"Σάμπως πρόλαβα να τον παρατηρήσω.Τι σόι πράγμα είναι αυτός;Τη μία μουντρούχος και την άλλη πετάει από χαρά."λέω και βάζω το κεφάλι μου ανάμεσα στα χέρια μου ξεφυσώντας.
"Κοίτα,έτσι ήταν με όλες!Στην αρχή τις έφτυνε και μετά τις έβαζε στο κρεβάτι του."λέει και συνεχίζει να τρώει ενώ εγώ αρχίζω να βήχω.
"Είσαι καλά;"μου ρωτάει και μου δίνει λίγο νερό να πιω.
"Ναι,απλά το σνίτσελ μου κάθισε κάπως βαρύ!"λέω χαμογελώντας.
"Αχα.."λέει και μου φαίνεται δύσπιστη.
"Αλήθεια!Εγώ λέω πάντα την αλήθεια!"λέω και κουνάει το κεφάλι της.
YOU ARE READING
My Boss is my crush(H.S. Greek)
FanfictionΑυτή γραμματέας και αυτός το αφεντικό μιας ολόκληρης εταιρίας. Αυτή 19 και αυτός 20.Αυτή ονομάζεται Kate Smith και αυτός Harry Styles. Αυτή ερωτευμένη και αυτός...δεν ξέρει τι θέλει! Μια ιστορία αγάπης με πρωταγωνιστές την Lily Collins και τον Harry...