My Boss is my crush(H.S. Greek)

Part 17

Έχει περάσει ένας μήνας από τότε  που  γυρίσαμε από το White Pearl κα ξαναηρθαμε στο Λονδίνο. Περάσαμε πολύ ωραία εκεί,είναι η αλήθεια. Από αύριο πάλι κανονικά στην δουλειά. Φυσικά,θα είναι κάπως διαφορετική και πιο ενδιαφέρουσα η δουλειά,αφού πλέον με τον Harry είμαστε επισήμως ζευγάρι και το ξέρουν σχεδόν όλοι. Εδώ και δύο μέρες,δηλαδή αφότου γυρίσαμε από το συνέδριο,μένω στο σπίτι του Harry μαζί του. Έχω πάρει κάποια ρούχα,γιατί αποφασίσαμε πως θα μείνουμε μαζί αυτήν την εβδομάδα στο σπίτι του και μετά θα έρθει αυτός στο δικό μου.

----------

Καθόμαστε στον καναπέ και βλέπουμε ταινία. Φυσικά αποφασίσαμε ότι θα δούμε αυτήν που θέλω εγώ. Είμαστε στα μέσα και ο Harry αρχίζει να με χαϊδεύει και να με φιλάει. Τον σταματάω και κάθομαι λίγο πιο μακριά του.

"Δεν το κάνουμε άλλο,Kate."
"Harry,μόνο αυτό έχεις στο μυαλό σου!"
"Αγάπη μου,όχι."
"Harry,Δεν είμαι καλά."του λέω και αυτός με κοιτάει.
"Τι έχεις;"
"Πονάει η κοιλιά μου."απαντάω και αυτός κάθεται δίπλα μου.

Μου χαϊδεύει απαλά την κοιλιά και με φιλάει στα μαλλιά. Πλησιάζει το κεφάλι του στο αυτί μου και μου ψιθυρίζει σιγανά.

"Συγγνώμη μωρό μου. Δεν ήθελα να σε πιέσω. Σε αγαπώ."

------

Είναι πρωί.Είμαι στην κουζίνα και ετοιμάζω το πρωινό ώστε να φάμε.Βάζω την μαρμελάδα στο τραπέζι και μετά επιστρέφω μπροστά από τον πάγκο της κουζίνας. Ξαφνικά νιώθω ένα ρίγος στην πλάτη μου. Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και ακούμπησα το χέρι μου στο τραπέζι. Το κεφάλι μου είναι έτοιμο να σπάσει και πονάω υπερβολικά στην κοιλιά. Αρχίζω να ανησυχώ. Για μια στιγμή δύο χέρια ακουμπάνε τα οπίσθια μου και τα ζουλανε απαλά. Ο Harry με φιλάει στο λαιμό και πιάνει το χέρι μου.

"Μωράκι μου.."Μου ψυθιριζει στο αυτί.
"Harry,Όχι.."λέω και απομακρύνομαι.
"Kate,τι έπαθες;"λέει ανήσυχος.
"Απλά δεν είμαι καλά."λέω και κάθομαι δίπλα του στο τραπέζι.
"Τι έχεις;"λέει ενώ αρχίζουμε να τρώμε.
"Περίοδο. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι'αυτό."του λέω ψέματα.
"Αλήθεια;Είσαι καλά;Θέλεις να σου χαϊδέψω την κοιλίτσα;"λέει κι με κοιτάζει με στοργή στα μάτια.
"Περίοδο έχω αγάπη μου,δεν είμαι ετοιμοθάνατη."λέω γελώντας.
"Χτυπά ξύλο βρε μωρό μου. Απλά θέλω να σε βοηθήσω."λέει και τρώει μια φέτα με μαρμελάδα.
"Σε ευχαριστώ ματάκια μου. Είμαι μια χαρά."Λέω και ένας οξύς πόνος αρχίζει να τρυπώνει στην κοιλιά μου.