My Boss is my crush(H.S. Greek)

Part 12

Με χίλια ζόρια κατάφερα να πείσω τον Harry να κατέβουμε κάτω.Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να πείσεις έναν ολόκληρο Harry,να ελέγξει τις επιθυμίες του.Πάρα πολύ δύσκολο.Αλλά,τον προτιμώ έτσι παρά μουντρούχο και απόμακρο.

"Πάμε;"λέει ο Harry.
"Ναι,αυτό λέω τόση ώρα!"λέω κοροϊδευτικά.
"Ωραία!"παίρνει κάτι χαρτιά και βγαίνουμε από το γραφείο του.

Κλειδώνει την πόρτα και περπατάμε στο διάδρομο.Πάει να μου πιάσει το χέρι,αλλά τον σταματάω.Με κοιτάει παραξενεμένος και εγώ του κάνω νόημα να κοιτάξει μπροστά.

"Oh,καλημέρα φίλε!"λέει ο Harry.
"Καλημέρα Harry.Καλημέρα Kate."λέει ο Liam.
"Καλημέρα Liam."λέω και τον αγκαλιάζω.
"Τι γίνετε παιδιά;"ρωτάει ο Liam ενώ με έχει στην αγκαλιά του.
"Καλά,φεύγουμε για White Pearl!"λέει ο Harry.
"Α,ωραία!Μην σας καθυστερώ τότε!"χαμογελάει.
"Γεια σου Liam,θα τα πούμε."λέει ο Harry και κάνουν την τυπική,αντρική αγκαλιά.

Μπαίνουμε στο ασανσέρ και εγώ πατάω το κουμπί,για να κατέβουμε στο ισόγειο.Ο Harry με κοιτάζει με ένα πονηρό βλέμμα και εγώ κουνάω αρνητικά το δάχτυλο μου μπροστά από το πρόσωπό του.

"Ούτε να το σκέφτεσαι!"λέω.
"Μα,έχουμε ακόμα 8 ορόφους."λέει με παράπονο.
"Και αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να μπει κάποιος;"
"Λοιπόν,ίσως.Αλλά θα είναι μια ωραία εμπειρία."
"Αλήθεια;Έχεις δίκιο.Και εγώ ήθελα από μικρή να γίνω ρεζίλι,γιατί θα το έκανα αυτό μέσα σε ασανσέρ και θα με έπιαναν στα πράσα."λέω σαρκαστικά.
"Μωρό μου,ποτέ μη λες ποτέ."λέει και με φιλάει με πάθος.
"Harry,κρατήσου λίγο!"
"Μα δεν μπορώ με εσένα δίπλα μου!"
"Τόσο καιρό μια χαρά μπορούσες!"του λέω και κολλάω την πλάτη μου στον καθρέφτη του ασανσέρ.
"Τόσο καιρό ήμουν βλάκας!"λέει και εγώ γελάω.
"Κρίμα,γιατί φτάσαμε!"λέω και ο ήχος του ασανσέρ ακούγεται,ενώ η πόρτα ανοίγει.

Ο Harry ξεφυσάει και εγώ βγαίνω από το ασανσέρ γελώντας.Περπατάμε προς το αυτοκίνητο του και μπαίνουμε μέσα. Βολεύομαι στο κάθισμα και παίρνω στα χέρια μου ένα μπουκάλι με νερό που είχα μέσα στην τσάντα μου. Πίνω λίγο και ο Harry βάζει μπρος το αυτοκίνητο.

"Είμαι τόσο ευτυχισμένος."λέει μετά από λίγο.
"Και εγώ..."
"Γιατί;"ρωτάει.
"Για τον ίδιο λόγο που είσαι και εσύ."λέω χαμογελώντας.
"Που θα πάμε στο σεμινάριο;"μου ρωταει.
"Οου...ναι.."λέω απογοητευμένη.

Ο Harry με κοιτάει μέσα από το καθρέφτη του αυτοκινήτου και χαμογελάει. Φαίνεται πως κατάλαβε την απογοήτευση μου,γιατί άπλωσε το χέρι του με σκοπό να φτάσει το πόδι μου. Αφού τα κατάφερε,γιατί ήμουν στο πίσω κάθισμα,μου το χάιδεψε απαλά. Το απομάκρυνα και συνέχισε να οδηγάει. Δεν είπαμε τίποτα άλλο. Μετά από λίγο σταμάτησε σε μια άκρη. Κατεβαίνει και κοιτάει γύρω του. Μου κάνει νόημα να κατέβω και εγώ υπακούω.