İMKANSIZ

Olmaz olası

Selin den

Sabahın ilk ışıkları gözlerimi rahatsız ederken nerdeyim diye gözlerimi etrafta gezdirdim. Burayi tanımadığıma eminim. . çift kişilik bir yatakta yüzü koyun yatiyordum.  Üzerimde ki kıyafetlerle uyumuşum. .Anladigim kadariyla dün gece yine içkiyi fazla kacirmistim.. Kafamı koparmak istercesine kafamı ellerimi arasında sıktım. .. Yattığım  yerden dogruldum.  Yanımda bir  kişinin varlığıyla yataktan fırladım.  Geri geri giderken kendimi bir anda yerde buldum.
Yanımda yatan kimdi .?
Yerden kalktım ağır adımlarla yatağa yaklaştım.  hiç bir yeri açıkta değildi. . bir insan kafasının üstüne yastığı neden basardi ki.?
Yatağın etrafından dolandim. tam önüne geçince azıcık egildim. Yatakta ki kişi aniden yastığı atınca istemeden dudaklarımdan bir çığlık çıktı.

" hadi ama .. azıcık uyumak istiyorum  nolur be "

Bedenimden ki tüm gerginlik uçup gitti. Ama rahatladım da denemez. .
Şaşkın bi şekilde
-Elif ?  senin burda ne işin var?"
" Ciddi misin ? Hicbirsey hatırlamıyor musun ?"

" Ne hatırlamam  gerek.? Burası neresi?  nerdeyiź biz ? "

" Sakin ol.. "
"  şey burası o çocuğun evi sanırım. "
deyince panik le
"hangi çocuk? " dedim.
"  sabahın dordunde kapıma dayanan çocuğun. "  Ayaklarımi yere vuruyordum. .  eee anlat dercesine yüzüne baktım. 
Gözlerini devirdikten sonra..
"  senin sızdığını ve benim yanında kalmam gerektiğini söyleyip beni buraya getirip gitti sanırım. ." dedi ve sustu..
"kim di peki?  "
"ne bileyim ben .? "
Sabrimi zorluyordu..
" tarif et.hadi hadi.. " dedim
Tamam dedi.
" Bir kere esmer, az kalıplı, cok ciddi ve yakışıklı birseydi. . "
" gece kimlerle takılıyorsun  sen "deyip devam edince ben hala kafamdaki sorularla boğuşuyordum
. . Tarifi birine benzetsemde  o kişinin olma olasılığı binde hatta milyon da birdi.
Eray tatilden sonra çok değişti. Hem o benim nerde olduğumu nasıl bilsin ki.
Hem neden beni umursasin. . Çok saçma dedim kendi kendime. 
Hemen evi keşfe çıktım . Ev sahibinin illa ki bir fotoğrafı olur demi?
Kapıdan çıkınca geniş bir salon karşıladı beni. Gözlerime inanamadım.  Bir an rüya olma ihtimali ile kendimi cimdikledim.  Canımı acitmaktan başka bir işe yaramadı.  Herşey gerçekti. Duvarlarda bir yığın potreler dursada  insan a ait bir tablo yoktu. .   Duvarlara baka baka ilerledim.  Bütün duvarlar resim ve tablo doluydu. cam kapaklı dolabın içinde ise bir bebek fotosu vardı.  İyice egildim.  Tanıdık gelmeyince kendimi geri çekip tekrar baktım . Çok tonton bir bebekti.  Hafifçe güldüm. 

Yüzümdeki sırıtışla kapıya doğru ilerledim. Kapıyı ıskalamış olmalıyım.  Kafayı çok sert duvara toslayınca elimle kafamı  ovuşturdum.
" Hay bin şeytan.. uffff.
   Çok acıdı bee . "

" şapsalsın . mal mal sırıtıcagına önüne bakmayı denesen  diyorum . "

" Sen? " 

"  Ne sen ne ?  Her defasında çenemi  dağıtmak zorunda mısın? "

" Fena da olmamış .. Biraz tipin düzeldi.  "  dedim. Aslında ilk defa Eray a laf soktum. . Onunla çok vakit geçirdik ama hep kibardık . Yani bir erkeğin kibar olma ihtimalini bende çok düşündüm.  Sanırım beraber geçirdiğimiz o zamanlarda sahip olduğu bütün kibarligini kullanmış olmalı.. ki şimdi karşımda öküz olarak yer alıyor.

" Ben her halimle mukemmelim. . Yani çenemi dağıtmak bile ise yaramaz güzelim. . "

Yine mi ya

"Güzelim ne be? "

" Dilim sürştü. . Carpilacam şimdi. . tövbe tövbe. "

" Bu carpilmamiş halin mi ? .."
" Ne o gece ki kız . Dün gece öyle demiyordun. "