Mo.

2-Nieuwe leerling.

"Je hebt geluk dat ik de klasselijst en het register nog moet invullen." zei de leerkracht met een norse stem. Ze begon zoals normaal bij nummer 1. Ik volgde op nummer 16. "Morgan Smith." Ik moest even lachen op de manier waarop ze mijn naam uitsprak, dat kwam door haar accent. "Hier." zei ik in hetzelfde accent waardoor iedereen moest lachen. Ze rolde haar ogen en ging verder. "We hebben vanaf nu een leerling meer in onze klas en aangezien Anna-Livia langer dan een week afwezig zal zijn blijft hij zitten waar hij nu zit." Ik keek naar hem om en hij wierp een warme glimlach op zijn gezicht. Hij zag er nog best wel hot uit met zijn bruine warrige haar en zijn mysterieuze blauwe ogen.

"Stel je eens voor." zei mevrouw Van den Bussche luid. Hij stond recht en stak nongalant zijn hand in de lucht. "Ik ben Cyrill Sichou, ben 16 en doe aan bankhangen." Zijn stem klonk laag waardoor hij heel sexy over kwam. Iedereen lachte en hij ging terug zitten. Ik lachte speels en gaf hem een zacht duwtje. Hij keek me glimlachend aan en ik stak mijn hand op om hem een vuistje te geven.

Het voelde alsof ik hem al heel lang kende, hij voelde vertrouwd aan en ja inderdaad ik kende hem nog geen 6 minuten.

Als de bel ging voor de pauze werd ik tegen gehouden door de directeur. Niet doorvertellen he maar ik lig wel in een goed schuifje bij hem, hihi. Hij werd gevolgt door Cyrill. "Wil jij hem rondleiden Mo?" Ik glimlachte. "Ja is goed." Zei ik lachend en maakt gebaar dat hij mogt volgen. We liepen door de gang. "Dit zijn de kluisjes, je mag je eigen kluisje decoreren hoe je zelf wilt." zei ik waarop hij moest lachen. "Welk nummer heb je?" vroeg ik. "Geen idee."

Ik nam zijn papieren uit zijn handen en las luidop voor. "Cyrill Siscou. Kluisjesnummer 205." Hij glimlachte en moest daarna even lachen. Ik keek hem aan met een 'Serieus?' blik en moest toen ook lachen. We liepen samen naar zijn kluisje dat nog saai grijs was en dropte zijn spullen af. "He!" Hoorde ik iemand schreeuwen van achter me. ik draaide me om en zag Marieke aanlopen.

Marieke is de bitch van de school maar ondanks dat zij altijd grof doet tegen mij probeer ik aardig te blijven. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar, aardig en behulpzaam bij iedereen.

Ze loopt naar Cyrill toe op haar pumps en duwt me aan de kant om tussen ons in te komen staan. "Aan de kant rode." Zegt ze gemeen. Ik knal met mijn schouder tegen de kluisjes naast hem en bijt op mijn tanden om niks terug te zeggen dat grof is. "Ik neem aan dat dat per ongeluk ging." Ze kijkt me geïrriteerd aan en rolt met haar ogen waarna ze weer naar hem kijkt.

"Jij bent nieuw hier he?" Cyrill knikt. "Aangenaam ik ben Marieke." zegt ze en ze geeft hem een zoen op zijn wang waarna er een rode afdruk op zijn gezicht achterblijft. "En hoe noemt dit lekkerding?" gaat ze verder. Ik ga met mijn hand door mijn haar als hij me net aankijkt. Hij kijkt haar terug aan en antwoord op haar vraag. "Ik heet Cyrill." Ze kijkt hem flirterig aan en loopt dan door. "Bye." zeg ik aardig haar richting uit en draai me dan naar Cyrill die me verbaasd aankijkt. "Wat?" vraag ik. "Hoe kan je zo aardig en vriendelijk doen tegen zo een bitch." Antwoord hij met grote ogen. Ik rol met mijn ogen geef hem een speels duwtje en loop door.

De hele dag trek ik nog op met hem. Tijdels lunch zit hij naast me samen met Nina en Hanne. Nina is druk bezig met het smsen van haar vriendje en Hanne zit op mijn Ipod haar facebook te checken. Nina en Hanne zijn niet zoals alle andere meisjes die me meteen zouden willen koppelen enzoo.

Ik neem een hap van mijn broodje en kijk dan naar Cyrill. Hij glimlacht. Ik merk op dat hij niks aan het eten is en houd me dan ook niet in er een vraag over te stellen. "Heb je geen eten mee of vind je jezelf te dik zoals al die trutjes hier in de zaal." Hij moet even lachen en antwoord dan op mijn vraag. "Had geen tijd meer om een broodje te gaan kopen." Zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. Ik rijk hem mijn broodje toe waar hij een grote hap van pakt. "Is dat je natuurlijk haarkleur?" vraagt hij wanneer zijn mond leeg is. Ik glimlach speels en vrolijk en geef dan antwoord. "Mijn natuurlijk haarkleur in heel licht orange, blond, bruin achtig maar ik vind mooier zo." zeg ik en ik haal mijn schouders op. Hij lacht ook een neemt een lok vast. "Ja het staat je inderdaad wel."

Ik zie dat hij met zijn gsm prutst en neem hem af. "He." zegt hij lachend. Hij legt zijn hoofd op mijn schouder en kijkt mee. Ik ga naar zijn contacten en zet mijn nummer in zijn gsm. Ik neem een leuke selfie en stel hem in als contactenprofielfoto. Hij glimlacht en doet hetzelfde bij mijn gsm. Ik geef zijn mobiel terug en krijg dat een vraag die ik al verwachte. "Heet je niet Morgan?" Ik lach. "Ja maar mensen zoals mijn beste vrienden mogen mij Mo noemen dus." Hij glimlacht lief. "Kom je anders vanavond mee naar mijn huis? Dan kan ik je helpen met je werkboeken." Stel ik voor. Hij knikt en de bel gaat.