Mo.

26-Normale morgen.

1 Dag later (Zondag)

Ik word wakker naast Cyrill in het onderste bed van het stapelbed. Het zijn 1 persoonsbedden maar die zijn vrij breed. 

Ik lig met mijn rug tegen de muur met cyrill zijn armen om me heen. Net als gisteren op de bank ligt mijn hoofd op zijn arm. Ik zie dat hij zijn ogen opent en sluit snel die van mij en doe alsof ik nog slaap.

"Je bent prachtig." hoor ik heb zacht fluisteren. Hij haalt zacht zijn vingers door mijn rode haren. Hij gaat verder. "Ik ben zo blij dat je nog leeft, en dat je van mij alleen bent." Ik open traag mijn ogen en kijk hem aan.  "Ik hou van jou." zegt hij met een hese stem. 

Voor het eerst in mijn leven boeit het me echt iets als iemand die woorden uitspreekt. Ik voel mijn ogen zich vullen met tranen van vreugde en geluk. "Niet huilen babe." zegt hij en aait met zijn duim mijn wang. Ik duw mijn hoofd tegen zijn borstkas. Hij lacht even. Ik zet mijn hoofd richting het zijne. Ik hou ook van jou." zeg ik met een kraakende stem. Ik verwacht  geen kusje want hij is ziek, hij zou mij toch geen willen geven.

"Ik ga douchen." zegt hij hees. Hij kruipt het bed uit en bukt zich achteraf nog even om mij een kusje te geven. Hij loopt de deur uit en pas dan besef ik dat ik helemaal alleen ben met Casey . De jongen die mij op de grond duwde en me wilde kussen.

Hij spring uit het bed boven me en loopt naar de zetel. Ik lig uitgestrekt op Cyrill's bed. "Het spijt me." zegt Casey. Ik negeer hem en wacht geduduldig op Cyrill. Maar Casey geeft het niet op en praat verder. "Waar staat je tattoo eigelijk? Ik zag he gisteren aan het zwembad niet." De aardigheid neemt mijn lichaam over. Ga rechtop zitten en draai mijn rug naar hem toe. Ik neem mijn haar en leg het over mijn schouder.

Ik laat hem het infinity tekentje in mijn nek vanachteren zien. In het klein staat er de datum van mijn vaders dood op. "Wat betekent die datum?" vraagt hij. Ik gooi mijn haren terug over de tattoo en ga met mijn rug tegen de muur zitten zodat ik Casey zie zitten. "Tis de datum dat mijn vader stierf." Casey kijkt me schuldig aan. "Oh sorry." zegt hij verslagen. Ik haal mijn schouders op. "Jij kan er niks aan doen." zeg ik voor mijn stem overslaat.