Mo.

25-Griep

Cyrill zijn borstkas schokt hevig op en neer waarna hij hard begint te hoesten. Ik kijk op en zie dat er iets niet juist is. "Voel je je wel goed?" vraag ik zacht.

Zijn gezicht is lijkbleek en hij heeft wallen die bij wijze van spreken tot zijn tenen hangen. Ik roep Marry en leg mijn hand op zijn voorhoofd. "Oh jongen jij hebt koorts." zegt ze als ze zijn temperatuur opgemeten heeft. "Griep?" vraag ik en kijk naar haar op. Ze knikt. Ze loopt de woonkamer uit. Ik ga naast hem op de brede zetel liggen. Hij trekt me naar hem toe en sluit me in zijn armen. Het geeft me een veilig gevoel. Alsof niemand je nog kan breken, want hij is bij je.

"Ik zorg er wel voor dat je beter word." fluister ik. Ik wil me naar zijn gezicht rekken maar hij weerd af. "Ik wil je niet ook ziek maken prinsesje van me." Ik glimlach en laat mijn hoofd rusten in zijn armen.

Ik hoor en glas op de glazen salontafel gezet worden. Ik kijk op en zie dat het Marry is die en glas water komt brengen met medicijnen. "Dankje." fluister ik zacht om Cyrill niet wakker te maken, want die heeft een enkele reis naar dromenland genomen. Ik leg mijn hoofd weer op zijn arm en neem mijn gsm.

'2 nieuwe berichten' staat er op het scherm te lezen. Één van Nina. Ik open het en er staat te lezen. 'Heey meis, ik vroeg me af of je vanavond mee wil naar de club?' Ik opende een nieuw bericht. 'Sorry kan niet, Cyrill is ziek, en ik blijf liever bij hem.' Het andere bericht is van Anna-Livia met dezelfde vraag.

Ik moet nodig plassen en dus moet ik uit Cyrill zijn armen proberen te raken. Ik neem voorzichtig de zijn arm die over me ligt vast. Goed geprobeert maar toch faal ik. Hij schrikt wakker en kijkt me wat verast aan. Ik sta recht en rijk hem zijn water en pilletjes toe. Ik ga snel naar de wc. Als ik de woonkamer binnenkom zie ik dat Bae hard staat te springen op de zetel. Aan Cyrill zijn blik kan je zien dat het hem enorm irriteerd. "Bae, lieverd. Je broer is ziek doe een beetje rustig als je wil." Bea springt nog een laatste keer omhoog en land op zijn knieën. "Momo, mag de tv aan?" vraagt hij zachtjes. Ik loop naar het rekje, dat veel te hoog ophangt voor hem, en neem de afstandsbediening. Als ik die aan hem wil geven houd ik hem even vast. "Op één voorwaarde." zeg ik. Baelfire knikt en luisterd aandachtig. "Niet te luid." Hij knikt hevig en ik laat het los.