Mo.

24-"Momo!"

Cyrill kijkt op naar Bae en kijkt dan weer naar mij. Hij kruist zijn vingers en zet die op mijn borstkas. "1,2,3,4,5" fluisterd hij. Casey is ook al uit het water gekomen en staat met doorweekte kleding toe te kijken. Cyrill kijkt wanhopig op naar zijn broer. "Mond op mond!" zegt Casey fel. Cyrill buigt zich over mijn gezicht en zet zijn lippen op de mijne, waarna hij meteen weer verder gaat met reanimeren. Voor de tweede keer krijg ik mond op mond, maar ook deze keer geen resultaat. Hij krijgt tranen in zijn ogen en neemt mijn hand vast.

"Ik hou van je." zegt hij zacht. Die woorden schijnen magisch te werken want net als hij dat zegt vult mijn mond zich met water en spuug ik alles uit, mijn gezicht trek lijkbleek. "Momo!." hoor ik Bae hard roepen. Hij komt naar me toe rennen en gooit zijn armen om mijn nek. "Dat scheelde niet veel." zegt Casey. Bae laat me los en word gepakt door Casey. Cyrill kijkt me vol ongeloof aan. 

"Jij hebt me gered." fluister ik met een verslagen gezicht. "Ik had je bijna vermoord." zegt hij ongelovig. "Casey, sandwich." zegt Bae schattig en ze verdwijnen samen naar de keuken. Ik voel me heel duizelig. Cyrill helpt me recht maar meteen zak ik weer door mijn benen. Mijn hele lichaam rilt en trilt. Hij tilt me op en loopt met me naar zijn kamer. 

Cyrill opent de deur en draagt me naar binnen. Hij legt me op de zetel en legt rustig een dekentje over me heen. Hij zet zich aan het eind van de zetel en staart voor zich uit. 

Hij kan er toch niet aan doen dat ik het moeilijk heb met water. Ik kruip naar hem toe, leg een kussen op zijn schoot en plof daarop mijn hoofd. Ik lig op mijn rug en zie nu alleen zijn kin. 'Daar ben ik vet mee' denk ik bij mezelf. "Liefje." zeg ik zacht. Hij kijkt naar beneden. "Wat is er toch?" vraag in ongerust. Hij kijkt terug voor zich uit. "Ik had je bijna vermoord." herhaalt hij. "Ja maar je hebt me dan ook weer gered." zeg ik protesterend. Hij kijkt terug naar beneden en krijgt tranen in zijn ogen. "Ik zou niet weten wat ik zonder je zou doen." Zeg hij zacht. Ik ga wat rechter zitten en plant mijn lippen zacht op die van hem. Ik neem zijn gezicht vast. "Ik ook niet zonder jou." fluister ik zacht. Ik ga terug liggen. Ik moet nog even hoesten en val dan inslaap.

2 uur later

Ik word wakker in een verlaten kamer. Ik sta recht uit de zetel en war door mijn haar. Ik besluit naar beneden te gaan. De treden van de marmeren trap voelen fris aan. Heerlijk voor deze warme zomerdagen. Ik vraag me af waar Cyrill is. Ik loop de keuken in en Marry die druk bezig is met het wegzetten van de laatste boodschappen. "Waar is Cyrill?" "In de woonkamer lieverd." Ik bedankt haar en loop naar de woonkamer. Cyrill ligt languit in met zijn in de hoek van de zetel. Ik ga op hem liggen. Hij glimlacht en aait me door mijn haren die zijn shirt bedekken met een rood tapijt. Ik lig met mijn hoofd op zijn borstkas en ontspan door zijn rustige ademhaling.