Mo.

22-Zwembandjes.

We lopen samen naar het zwembad waar Bae al staat te trippelen met zijn opblaasbandjes. Marry en Greg zijn naar de winkel om boodschappen te doen en Casey zit op zijn kamer. Cyrill blaast de bandjes van Baelfire op en gaat dan samen met hem op de rand zitten. Ik ga zitten op en ligstoel en kijk hoe ze met elkaar omgaan. 

Cyrill is zo goed met kinderen. Als Bae wat aan het ondiepe stuk blijft komt Cyrill naar me toe. "Kom je er niet in?" vraagt hij. "Nee, ik..." maar nog voor mij zin af is tilt hij me op en springt met me in het zwembad. Ik Sla mijn armen nog snel rond hem en klem me vast als we springen. eerlijk, ik ben nooit zo'n echte fan geweest van zwembaden en andere waterplaatsen. Mijn vader was vroeger profecioneel duiker en verdronk tijdens een zoekactie naar een twaalfjarig meisje. Ik kan bovendien ook maar heel kort mijn adem in houden.

Als we terug boven komen los ik me uit mijn greep. "Je was toch niet bang?" vraagt hij wat ongelovig. IK durf hem niet goed te vertellen dat ik dat wel ben dus lieg ik. "Nee joh." zeg ik verast. We zwemmen smane naar het iets ondiepere bij Bae. Ik ga zitten zodat het water net tot mijn ribben komt. Cyrill gaat recht voor me zitten. Hij trekt me in het water zachtjes naar hem toe. Ik sluit mijn benen rond hem en wrijf door natte haar. "Wat ben ik blij dat ik jou mijn prinsses mag noemen." Hij glimlacht en ik voel mezelf rood aanlopen. Ik kijk door het water en zie Baelfire's bandjes over het water oppervlak drijven. "Bae?" zeg ik onrusitg. Cyrill kijkt ook rondom zich. "Baelfire?" roept hij al wat luider. We gaan van elkaar af.

Iets verder in het zwembad drijft Bae met zijn hoofdje naar de bodem. Hij ligt hard te spartelen met zijn armen en benen maar dat helpt niet.  "Baelfire!" roep ik hard en wijs zijn kant op. Cyrill draait zich met een ruk op en zwemt er snel naartoe. In loop, al gaat dat moeilijk in water, naar hun toe. Cyrill draagt Bae naar het ondiepe bij mij. Bae huilt en snikt maar voor de rest is hij ongedeerd. Cyrill laat hem los en ik trek hem naar me toe. Sussend leg ik hem tegen me aan. Hij slaat zijn korte armpjes om me en stop uiteindelijk met huilen. 

"Hier Bae, je zwembandjes." komt Cyrill aardig aanzwemmen maar Baelfire heeft kennelijk geen zin meer om te zwemmen en loopt met een handdoek rond hem het huis binnen.

"Waar waren we gebleven."  zegt Cyrill zacht. Hij neemt me terug bij mijn heupen en trekt me op zijn schoot. Ik ga met mijn handen door zijn haar. Hij grijnst. Ik geef hem een klein kusje op zijn lippen. "Krijg ik niet meer?" vraagt hij met een lachende pruillip. "Kusjes moet je verdienen." zeg ik en hij wend zijn blik af. Ik draai zijn hoofd naar me toe en sta op het punt hem te kussen.